Επιλογή Ρολογιού

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μάλλον παράλληλο σύμπαν, όπου μερικά πράγματα οδηγήθηκαν λίγο διαφορετικά απ’ όσο εμείς τα γνωρίζουμε...

Συνέχεια από:

1. Στο Ντιβάνι…με το δάσος και το περιστέρι
2. Πρωινό Ξύπνημα
3. Ο Καθρέπτης και η Μάσκα Ανάπλασης

ΠΡΟΣ στιγμήν η διαπίστωση ότι καθυστέρησε για το γραφείο πλημμύρισε τις σκέψεις του μυαλού του, στιγμιαία, χωρίς όμως να καταφέρει να πνίξει την ευδαιμονία που ένοιωθε.

ΦΟΡΕΣΕ γρήγορα-γρήγορα ένα σκούρο κουστούμι σε στενή γραμμή που αναδείκνυε -χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος- το γυμνασμένο του κορμί, με ένα μαύρο ελαφρύ πουλόβερ που έκλεινε απαλά στο λαιμό και ένα ζευγάρι δερμάτινα στιλάτα παπούτσια ενώ έβαλε στην άκρη για να φορέσει φεύγοντας ένα καφέ σκούρο κασκόλ.

ΤΟ σκέφτηκε για λίγο και στη συνέχεια άνοιξε το πρώτο συρτάρι του κομοδίνου του απ΄ όπου έβγαλε την αλουμινένια συσκευασία. Την άνοιξε, πήρε το FunClock, το τοποθέτησε πάνω στον καρπό του και αυτό προσαρμόστηκε σωστά, αγκαλιάζοντάς τον με τις δυο του άκρες. Είχε το μοτίβο ενός κλασικού ρολογιού, μόνο που ήταν διάφανο και αποτελείτο από εκατοντάδες, μάλλον χιλιάδες μικρές επιφάνειες ή έδρες από κρύσταλλο ζαφειριού που τις ένοιωθες μόνο ψηλαφίζοντάς τες.

ΜΕ τα δυο του χέρια έπιασε την κονσόλα χειρισμού που το συνόδευε και την ενεργοποίησε. Είχε εξοικειωθεί με τη χρήση της και ο χειρισμό της ήταν πλέον παιγνίδι.

ΑΠΟ το μενού πρώτα επέλεξε την κάσα του ρολογιού. Αμφιταλαντεύθηκε μεταξύ μιας από τιτάνιο και μιας από ατσάλι, αλλά τελευταία στιγμή επέλεξε τα ανθρακονήματα, αφού έδιναν μια γουστόζικη και ανάλαφρη οπτική αίσθηση, ενώ συλλογιζόταν ότι τέτοια φορούσαν οι αγαπημένοι του οδηγοί στους αγώνες ταχύτητας. Αμέσως το FunClock άναψε και πάνω στους χιλιάδες μικρούς κρυστάλλους του σχηματίσθηκε σε τρεις διαστάσεις το σώμα του ρολογιού. Απίθανο!

Η επιλογή του μηχανισμού αν και δεν ήταν κάτι που ήταν οπτικά διακριτή, πάντα του πρόσφερε μια κρυφή ευχαρίστηση. Του άρεσε να ξέρει μόνο αυτός – όπως και για τα εσώρουχα - ότι είχε επιλέξει έναν αυτόματο μηχανισμό τύπου Kinetic με ομοαξονικό σύστημα διαφυγής για υψηλή ακρίβεια χρονομέτρησης.

ΓΙΑ την πλάκα του ρολογιού, υπήρχε μια θαυμάσια λίστα για να επιλέξει, με μικρούς, μεγάλους ή καθόλου αριθμούς, με χοντρούς ή λεπτούς δείκτες, με ή χωρίς λεπτοδείκτες και όσους επιθυμούσε χρονογράφους σε οποιοδήποτε χρώμα.

ΤΗΝ πρώτη φορά που αγόρασε το FunClock πέρασε όλο το βράδυ του χωρίς να το καταλάβει διαβάζοντας και παίζοντας με τους εκατοντάδες συνδυασμούς που προέκυπταν από τυχαίες επιλογές. Αν και είχε ενεργοποιήσει την προεπιλογή με τα πιο διάσημα μοντέλα που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε, σχεδόν ποτέ δεν είχε επιλέξει κανένα από αυτά. Αυτό ήταν και η επιτυχία του προϊόντος, να δημιουργεί μοναδικά ρολόγια.

ΤΕΛΙΚΑ επέλεξε μια minimal έκδοση, ένα δίσκο από τιτάνιο, χωρίς διακριτικά κατασκευαστή, με ένα δείκτη να γυρίζει γύρω από μεγάλους αριθμούς σκορπισμένους στην περιφέρεια, χωρίς λεπτοδείκτη αντιδρώντας ενστικτωδώς στην αρχική του σκέψη για την αργοπορία.

Η επιλογή του λουριού ήταν το αγαπημένο μέρος της διαδικασίας γιατί είναι καθαρά θέμα γούστου. Σκέφτηκε να επιλέξει ένα από φίνο δέρμα αλλά για να ταιριάζει με το υπόλοιπο σύνολο διάλεξε ένα λουράκι από ελαστικό που ήταν αντίστοιχο της κάσας και έδινε την αίσθηση αντοχής στο νερό και στον ιδρώτα.

ΓΡΗΓΟΡΑ–ΓΡΗΓΟΡΑ επέλεξε ένα κρύσταλλο με ιδιαίτερη σκληρότητα και αρκετά ανθεκτικό στις γρατσουνιές, ενώ το έδεσε στη κάσα του ρολογιού με ένα απλό στεφάνι, χωρίς πολύτιμους λίθους ή βίδες, αλλά με μια αίσθηση ότι περιστρέφεται και αποτελεί μέρος του μηχανισμού χρονομέτρησης.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ρύθμισε τη φωτεινότητα, τo contrast και την ένταση των χρωμάτων, αν και το είχε μόνιμα στην επιλογή της αυτόματης χρωματικής διόρθωσης - του επέτρεπε να κάνει αυτόματα διορθώσεις ανάλογα με το φωτισμό του κάθε χώρου - και μετά αξιολόγησε την επιλογή του. Φαινόταν πάνω στο χέρι του αληθινό, τέλειο, μοναδικό. Σκέφτηκε να αποθηκεύσει το σύνολο των επιλογών του αλλά όπως κάθε φορά το ανέβαλε...

ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ το ανοικτό συρτάρι του κομοδίνου, το βλέμμα του έπεσε στο βάθος, σε ένα μικρό καλαίσθητο και ξύλινο κουτί. Αλήθεια πως το είχε ξεχάσει; Δεν έχασε χρόνο... Απενεργοποίησε το FunClock, το έβγαλε από το χέρι του και το τοποθέτησε με την αλουμινένια συσκευασία στην αρχική του θέση.

ΑΠΟ το μικρό ξύλινο κουτάκι, έβγαλε ένα αληθινό ρολόι! Ένα όμορφο κομμάτι, σχεδόν ολόκληρο από ατσάλι μαζί με τον μπρασελέ του που το φόρεσε προσεκτικά στον καρπό του. Ήταν του προπάππου του, που εργαζόταν στα ιστορικά τραίνα του ΟΣΕ και του το είχε χαρίσει η υπηρεσία σε κάποια επέτειο για την αντικατάσταση του δικτύου και των συρμών της. Το κοίταξε με νοσταλγία. Η λέξη ΟΣΕ δέσποζε στο κέντρο με μεγάλα γράμματα ενώ ένα τραίνο μινιατούρα έκανε βόλτες γύρω-γύρω, πάνω σε μικρές τρισδιάστατες σκαλιστές σιδηροδρομικές γραμμές που ένωναν τους αριθμούς που ο κάθε ένας τους ήταν και από ένας σκαλιστός γνωστός προορισμός.

ΤΟ βλέμμα του μέσα από το τζάμι του παραθύρου έπεσε πάνω στην Ακρόπολη που φαινόταν στο βάθος πάνω στον αρχαίο ιερό βράχο. Άστραφτε στο φως! Σκέφτηκε πως το βράδυ θα είχαν χρησιμοποιήσει την Πλύση.

ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ να βρουν λύση στο θέμα της ρύπανσης και της διάβρωσης, είχαν επενδύσει τα μάρμαρα με ένα τελείως λεπτό και διάφανο πολυμερές υλικό και ήταν τόσο τέλεια προσαρμοσμένο που ακόμα και αν άγγιζες τα μάρμαρα, δεν θα το αντιλαμβανόσουν! Αυτή η λύση είχε επιπλέον το πλεονέκτημα ότι με ένα απλό ψεκασμό που γινόταν κάθε πέντε ημέρες να απομακρύνονται οι ρύποι και οι βρωμιές με αποτέλεσμα πραγματικά να λάμπει.

ΘΥΜΗΘΗΚΕ ότι η εταιρία του είχε χάσει την τελευταία στιγμή αυτή τη δουλειά αν και είχε δώσει πολύ καλλίτερη προσφορά από ένα παρόμοιο προϊόν ενός ανταγωνιστή και μάλιστα είχε δημιουργηθεί σκάνδαλο που είχε πάρει μεγάλη διάσταση. Η εικόνα της δικηγόρου που είχε αναμειχθεί στο σκάνδαλο και μάλιστα της είχε ζητηθεί να δώσει εξηγήσεις εισέβαλε στο μυαλό του. Αποφάσισε ότι έπρεπε να πάει το συντομότερο στο γραφείο...

ΦΟΡΕΣΕ το σακάκι του, τύλιξε πρόχειρα το κασκόλ από πάνω, κατέβηκε την μεγάλη δρύινη σκάλα στο ισόγειο, προχώρησε προς την πόρτα εξόδου αφού πρώτα πήρε το χαρτοφύλακά του από το γραφείο και στάθηκε για έναν τελευταίο έλεγχο στον μεγάλο καθρέπτη πριν την πόρτα. Μια μικρή λάμψη εμφανίστηκε στην αριστερή πάνω γωνία του καθρέπτη, δηλώνοντας ότι σκάναρε και αναγνώρισε το είδωλο του και αμέσως μια σειρά από πληροφορίες γέμισαν την αριστερή πλευρά του.

ΚΟΥΜΠΩΝΟΝΤΑΣ το σακάκι του, ξεκίνησε να διαβάζει, ενώ το μυαλό του στριφογύριζε στην πρωινή γυναικεία μορφή που ο καθρέπτης του μπάνιου του είχε "παραδόξως" εμφανίσει και που σε αυτήν αναγνώρισε την δικηγόρο της ανταγωνίστριας εταιρίας στην υπόθεση της Ακρόπολης...


Αφιερωμένο εξαιρετικά σε αυτούς που ο περιορισμός της τεχνολογίας τους στερεί περισσότερες gadget-ιές στη ζωή τους.
------------------------------------
ΥΓ. 1) Μετά από 4 επεισόδια ακόμα δεν έχει καταφέρει να βγει από το σπίτι. Ίσως χρειαστεί άλλο ένα!