29/3/08

Στη Ζαρντινιέρα

Τελευταία έχω προβληματιστεί με τις βασικές αρχές και ιδεώδη του blogging. Ποιος είμαι, που πάω, τι κάνω και ένα σωρό άλλες ερωτήσεις που ζητούν απαντήσεις. Προσπαθώ να δω τη κατάσταση από μακριά, σαν ένας παρατηρητής, να δω τι κάνω καλά, τι λάθος, να αυτοπροσδιορίσω την ψηφιακή μου ταυτότητα. Για αυτό το λόγο κάνω διάφορους πειραματισμούς...

Τελειώνει και αυτός ο μήνας. Πρέπει να ετοιμάσω τον Καζαμία του Απριλίου ενώ τις τελευταίες μέρες δουλεύω στο "Σκοτεινό Δωμάτιο" που θα ανοίξει τη πόρτα του στη συνέχεια.

Προς το παρόν θα σας γνωρίσω τη μαμά γάτα με τα νεογέννητά της. Ανακαλύψαμε την οικογένεια στην ζαρντινιέρα, με κλειστά ακόμα τα μάτια των μικρών και τους προσφέραμε τις πρώτες βοήθειες –γάλα και φαγητό. Χαζέψαμε την αγάπη και τη στοργή της μάνας και τα παιχνίδια που έκαναν τα μικρά μεταξύ τους. Τέλος μας χάρησαν όμορφες πόζες.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους σας.


21/3/08

Βόλτα Στα Καλάβρυτα

Την Καθαρή Δευτέρα πήγαμε βόλτα στα Καλάβρυτα. Βρήκαμε την ευκαιρία να πάμε σε ένα κοντινό χωριό και να περπατήσουμε δίπλα σε ένα ποτάμι ανάμεσα σε καστανιές, να επισκεφτούμε το Μέγα Σπήλαιο, την όμορφη Ζαχλωρού και να απολαύσουμε τα τοπικά λουκάνικα πίνοντας αρκετό κρασί με καλή παρέα!

Κάπως έτσι ήταν:

Η φύση αλλάζει μορφή. Άλλα μπουμπουκάκια από αμυγδαλιές είναι έτοιμα να σκάσουν και άλλα έχουν ήδη ανθίσει. Τα χρώματα από τις μαργαρίτες, τα άλλα λουλούδια και τα φυτά στολίζουν με το χρώμα τους τη φύση.



Η βόλτα στη Ζαχλωρού που είναι μέσα στο πράσινο και η γέφυρα του Οδοντωτού σε γεμίζει ομορφιά και καταφέρνει να σε μαγέψει.



Η βόλτα στο Μέγα Σπήλαιον σε χαλαρώνει ενώ η θέα σου κόβει την ανάσα.



Η βόλτα στον δασικό δρόμο που περνά δίπλα από ένα ποτάμι ανάμεσα από καστανιές σε κοντινό χωριό, σε αποζημιώνει. Σε λίγο καιρό με τα δένδρα γεμάτα φύλλα και καρπούς το τοπίο θα είναι τελείως διαφορετικό. Μαγευτικό!



Τα σημάδια του χρόνου και της εγκατάλειψης είναι εμφανή στα παλιά σπίτια του χωριού, που στέκονται έρημα και ονειρικά σαν σε ταινία, παρέα με τα δέντρα και τα χόρτα.



Εντύπωση μου έκαναν τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα και μάλιστα της ιδίας μάρκας! Το ένα δε είχε γίνει νεκροταφείο παλαιών τηλεοράσεων. Τα εύρισκες παντού, στο δρόμο, σε αυλές σπιτιών και στο δάσος με τις καστανιές παρέα με άλλα πολλά σκουπίδια από πλαστικό!!!

..


Εμείς θα ξαναπάρουμε τους δρόμους από απόψε το βράδυ, οπότε θα τα πούμε πάλι από τη Δευτέρα.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!

20/3/08

2008: Το Τέλος Μιας Οδύσσειας

Στα 90 του χρόνια την Τετάρτη 19/03/08, πέθανε ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, ο Arthur Clarke. Ο βοηθός του δήλωσε ότι υπέκυψε από αναπνευστική ανεπάρκεια μετά από την καθήλωσή του σε αναπηρική καρέκλα, όταν εμφάνισε το σύνδρομο που εκδηλώνεται σε ορισμένους επιζώντες της πολιομυελίτιδας, το 1988. Διαβάστε το πλήρες άρθρο από τα Νέα.

Συντάκτης σχεδόν 100 βιβλίων ήταν από την αρχή υποστηρικτής της ιδέας ότι το πεπρωμένο της ανθρωπότητας είναι πέρα από τα όρια της γης. Αυτό το όραμα το ζήσαμε με την ταινία του "2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος" του 1968 που το σκηνοθέτησε ο Stanley Kubrick.

Η εργασία του ήταν επίσης προφητική: Έκανε μια λεπτομερή πρόβλεψη των τηλεπικοινωνιών μέσω δορυφόρων το 1945, δεκαετίες πριν την πρώτη πτήση δορυφόρου σε τροχιά. Οι γεωστατικές τροχιές που κρατούν τους δορυφόρους σε μια σταθερή θέση σχετικά με το έδαφος καλούνται από την αστρονομική κοινότητα τροχιές Clarke.

Ο Arthur Clarke ήταν το τελευταίο επιζών μέλος μιας ομάδας συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, γνωστών ως "Big Three". Οι άλλοι δύο ήταν ο Isaac Asimov και ο Robert A. Heinlein που πέθαναν το 1992 και 1988 αντίστοιχα.

Τα σημαντικότερα βραβεία του χώρου κέρδισαν τα βιβλία του αλλά θεωρώ το μεγαλύτερο βραβείο απορρέει από τη δήλωσή του: "Είμαι μάλλον υπερήφανος του γεγονότος ότι ξέρω διάφορους αστροναύτες που έγιναν αστροναύτες μέσω της ανάγνωσης των βιβλίων μου."

Εκτός από το "2001: Οδύσσεια του Διαστήματος" αξίξει να αναφέρουμε το "Γαιόφως", "Οι Επικυρίαρχοι", "Ραντεβού με τον Ράμα", "Η Αυτοκρατορία της Γης", "Πηγές του Παραδείσου" και "3001: Η Τελική Οδύσσεια".

Με ευκαιρία τα 90ά του γενέθλια το Δεκέμβριο του 2007, ο Κλαρκ βιντεοσκόπησε ένα μήνυμα με το οποίο έλεγε «αντίο» σε φίλους και αναγνώστες...

2001: Οδύσσεια του Διαστήματος - 1968

Σκηνοθεσία : Stanley Kubrick
Παίζουν : Keir Dullea, Gary Lockwood

Είναι μια δύσκολη ταινία που μόνο ως αριστούργημα μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε.

Στην αυγή της ανθρωπότητας οι πίθηκοι ανακαλύπτουν ένα μονόλιθο που η επίδρασή του γίνεται η αιτία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Χιλιάδες χρόνια αργότερα ανακαλύπτουν έναν ίδιο μονόλιθο στη Σελήνη ενώ όταν ανακαλύπτουν και έναν τρίτο στον Δία, ξεκινά ένα ταξίδι για τον μακρινό πλανήτη το επανδρωμένο διαστημόπλοιο "Discovery 1". Κανένας όμως δεν μπορεί να φανταστεί ότι ο HAL 9000, ο πανίσχυρος υπολογιστής που ελέγχει τη πτήση θα αρχίσει να εξολοθρεύει το πλήρωμα.

Η ταινία ήταν επανάσταση στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας. Πέρα από θεμελιώδη ερωτήματα που έθετε, ήταν πλημμυρισμένη με χρώματα, εικόνες, κλασική μουσική (Ρίχαρντ και Γιόχαν Στράους, Γκιόργκι Λιγκέτι, Αράμ Χατσατουριάν) και πραγματικά ειδικά εφέ που ήταν σχεδιασμένα από τον ίδιο τον σκηνοθέτη και που του χάρισαν το μοναδικό του Oscar.

Οι διάλογοι είναι ελάχιστοι, στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται αφού η πλοκή εξελίσσεται μέσα στο κεφάλι του θεατή, που καλείται να αποκωδικοποιήσει το νόημα. Και αυτή είναι η ιδιαιτερότητα και η μαγεία της ταινίας. Είναι ένα αλληγορικό φιλμ, ένας στοχασμός για την ανθρωπότητα και την ύπαρξή της και ταυτόχρονα μια αναζήτηση στο να κατανοήσουμε ένα κόσμο που είναι πέρα από τις δυνάμεις μας.

Ο ίδιος ο Kubrick είχε πει ότι: "Πρόθεσή μου ήταν να φτιάξω μια οπτική εμπειρία που να διεγείρει το νου. Από εκεί και πέρα, καθένας είναι ελεύθερος να υποθέτει τις όποιες φιλοσοφικές ή αλληγορικές προεκτάσεις της ταινίας"

Κορυφαία η συγκλονιστική σκηνή του τέλους της ταινίας, όπου ο αστροναύτης βλέπει τον εαυτό του γέρο σε ένα δωμάτιο με ένα βλέμμα που θα υπογράφει για πάντα το δέος του ανθρώπου απέναντι στο άγνωστο και στην αιωνιότητα.

Εντύπωση μου έκανε η μουσική από τους Γερμανούς Tangerine Dream όταν το διαστημόπλοιο πλησιάζει τον θαμμένο μονόλιθο στη Σελήνη και που κυκλοφόρησε με το άλμπουμ τους Rubycon. Δύσκολο άκουσμα, θα μπορούσε να είναι η μουσική των άστρων, αν η μουσική του διαστήματος δεν ήταν η σιωπή. Το συνιστώ στους λάτρεις της ονειρικής και πειραματικής μουσικής, της ψυχεδέλιας και της krautrock ανεπιφύλακτα.

---------------------------------------------------
Πηγές:

18/3/08

Σινεμά ο Παράδεισος

Μετά από τη cine πρόσκληση του Σπύρου...

Τώρα τελευταία παρατηρώ ότι οι ταινίες που μου αρέσουν είναι όλο και λιγότερες. Τις βλέπω ευχάριστα, καταλαβαίνω ότι μου μεταδίδουν επιτηδευμένα εύκολα συναισθήματα και συνήθως τις προσπερνώ. Λίγες με καθηλώνουν μα και πιο λίγες είναι αυτές που με αγγίζουν με ένα απλό και σχεδόν φυσικό τρόπο, κατευθείαν στην καρδιά. Για αυτές θα σας πω.

1. Cinema Paradiso - Σινεμά ο Παράδεισος (1988)


Σκηνοθεσία : Giuseppe Tornatore
Παίζουν : Salvatore Cascio, Marco Leonardi, Philippe Noret, Jacques Perrin
Μουσική : Ennio Morricone

Η ταινία μέσα από τις αναμνήσεις του Salvatore και τη φιλία που ανέπτυξε μικρός με τον Alfrendo που ήταν ένας ηλικιωμένος μηχανικός προβολής, μας μεταφέρει σε μια παλιά εποχή, τότε που η κινηματογραφική αίθουσα ήταν το επίκεντρο μιας μικρής κοινωνίας και το μέσο για να ξεφεύγει κανείς από τη μίζερη πραγματικότητα.

Κάθομαι μαζί με τους απλούς ανθρώπους του χωριού μέσα στη σκοτεινή αίθουσα, συμπάσχω μαζί τους, ερωτεύομαι, μαγεύομαι και μοιράζομαι την αγάπη τους για το κινηματογράφο και όλα αυτά με τη συνοδεία της μουσικής του Ennio Morricone που πλημμυρίζει τις σκηνές με συναίσθημα.

Το μαγικό φινάλε της ιστορίας, με τον πρωταγωνιστή να κλαίει βλέποντας αποσπάσματα από παλιές ταινίες, είναι μια ωδή στη μεγάλη οθόνη.

2. Le mari de la coiffeuse - Ο εραστής της κομμώτριας (1990)



Σκηνοθεσία : Patrice Leconte
Παίζουν : Jean Rochefort, Anna Galiena
Μουσική : Michael Nyman

Ένας μεσήλικας άντρας γνωρίζει, ερωτεύεται παράφορα και τελικά παντρεύεται τη νεαρή κομμώτρια Ματίλντ, ζώντας στιγμές μεγάλης ευτυχίας, πραγματοποιώντας το παιδικό του απωθημένο με τις γυναίκες που τον κούρευαν. Η Ματίλντ μη θέλοντας να δει τη παθιασμένη σχέση τους να ξεθωριάζει, χάνεται στη βροχή.

Αφήνομαι με τον μικρό Αντουάν σε απόλυτη ερωτική έκσταση στα χέρια της κομμώτριας κ. Σαφέρ, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο μπούστο της και αργότερα ερωτεύομαι μαζί του τη Ματίλντ, που την παρακολουθώ να κουρεύει τους πελάτες και να χορεύει μαζί τους σε Αραβικούς ρυθμούς. Παρακολουθώ τον Αντουάν άλλες φορές να κάνει έρωτα μαζί της βίαια, άλλες φορές απλώς να παρακολουθεί τις κινήσεις και το πρόσωπό της και άλλες να ψυχαγωγεί τους πελάτες χορεύοντας χορούς της κοιλιάς που τόσο του αρέσει.

Και όπως είπε ένας κριτικός, "πόσο μπορεί να αντέξει η ψυχή ενός παιδιού με σώμα ενήλικου, για να βιώσει ως πέρα το όνειρο?"

3. Il Postino - Ο Ταχυδρόμος (1995)


Σκηνοθεσία : Michael Radford
Παίζουν : Philippe Noiret, Massimo Troisi, Maria Grazia Cucinotta
Μουσική : Luis Enríquez Bacalov

Ένας απλός, αγράμματος Ιταλός ταχυδρόμος, μα με ευαισθησίες και ανησυχίες συναντά τον εξόριστο ποιητή Πάμπλο Νερούδα όπου και αναπτύσσεται μεταξύ τους μια αληθινή, ανθρώπινη και πραγματική φιλία.

Βλέπω τη ζωή να κυλά μέσα από το καθαρό και αθώο βλέμμα του Μάριο Ρουόπο (του ταχυδρόμου), ηχογραφώ μαζί του ήχους της φύσης για να θυμίσω την ύπαρξή τους στον Πάμπλο Νερούδα, και μαθαίνω από αυτόν τι είναι «μεταφορά» για να κερδίσω την καρδιά της όμορφης Γκράτσια Κουτσινότα!

Δυστυχώς ο Massimo Troisi, πέθανε στα 41 του χρόνια, την επόμενη μέρα από την ολοκλήρωση της τελευταίας και πιο σημαντικής σκηνής του έργου, πριν δει την ταινία ολοκληρωμένη.


----------------------------------------------------------------------------------------
Latest News:

1. Γλαρένια, οι καρδιές ξεριζώνονται από τα πεζοδρόμια και τις πλατείες της Αθήνας.
2. Ένας σκύλος μπήκε στο τραμ στη στάση Αιγαίου και κατέβηκε "κύριος"στην Αγία Φωτεινή. Το γαϊδούρι αφεντικό του παρακαλείται να τον αναζητήσει σε αυτό το δρομολόγιο!

14/3/08

Ένας Κόκκος Σταριού

Είμαι ένας κόκκος σταριού,
Κρατάμε στη χούφτα σου κλείσε τα ματιά σου
Και άφησε με να σου διηγηθώ την ιστορία της ζωής μου.

Κατάγομε από τη μακρινή μεσοποταμία. Από νωρίς εξαπλώθηκα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και αποτέλεσα τη βασική τροφή του ανθρώπινου είδους.

Προσαρμόσθηκα σε όλα σχεδόν τα κλίματα, που ο άνθρωπος με ταξίδεψε. Πέρασα πολλές αντιξοότητες, φτωχά εδάφη, ξηρασία, δυνατούς ανέμους. Όμως πάντα κατάφερνα να επιβιώνω και να γίνομαι τροφή για τον άνθρωπο.

Τα τελευταία 50 χρόνια, ο άνθρωπος μ’ έδιωξε από τα χωράφια του, γιατί όπως ισχυρίζεται δε δίνω μεγάλες παραγωγές και δε φέρνω πολλά χρήματα στο σπιτικό του. Μ’ εκτόπισε σε πολύ άγονες και απομακρυσμένες περιοχές. Με καλλιεργούν πλέον μόνο μερικοί ηλικιωμένοι φίλοι μου, που ξέρουν να εκτιμούν τις αξίες μου.

Κάποια άλλα αδέλφια μου, βρίσκονται πλέον, μόνο σε κρύες Τράπεζες Γενετικού Υλικού. Τη θέση μου πήραν υβρίδια που είναι καρπός διασταύρωσης πολλών ποικιλιών.

Την πρώτη χρονιά του δίνουν μεγάλη παραγωγή, μετά από δύο με τρία χρόνια δεν παίρνει ούτε τον σπόρο που σπέρνει. Οι καλλιεργητές έπαψαν πλέον να κρατούν το δικό τους σπόρο. Αγοράζουν από τις πολυεθνικές εταιρίες. Έτσι δεν είναι ελεύθεροι. Είναι πλέον υποχείρια των πολυεθνικών. Για να δώσουν τα υβρίδια τις μεγάλες αποδόσεις, πρέπει ο αγρότης να κοπιάσει πολύ. Να δουλέψει καλά τη γη, να τη φαρμακώσει, να τη λιπάνει με χημικά. Ακόμη θα πρέπει να τραβήξει από πολύ βαθιές γεωτρήσεις νερό, για να ποτίσει τα φυτά.

Η ανταμοιβή του είναι η μεγάλη παραγωγή με τη χαμηλή τιμή πώλησης, με δηλητηριασμένους καρπούς, που μπορεί να καταλήξουν στη χωματερή.

Ο άνθρωπος στην αναζήτηση του χρήματος και της ευκολίας, εγκατέλειψε τις ντόπιες ποικιλίες που είναι δώρα του θεού και καλλιεργεί υβρίδια, που είναι καρπός της φτωχής γνώσης του ανθρώπου.

Ενώ ξεπέρασα όλες τις καιρικές αντιξοότητες σκόνταψα στην απληστία του ανθρώπου. Εκεί που κάποτε φύτρωναν χιλιάδες ποικιλίες φυτών, τώρα δε φυτρώνουν, παρά μονάχα ελάχιστες.

Ο άνθρωπος μέρα με την ημέρα γίνεται πιο φτωχός, κόβοντας το νήμα της ζωής του.

«Στοχάσου αν τύχει και χαθώ, μαζί μου θα χαθείς και συ, γιατί είναι δεμένη η μοίρα μου μαζί με τη δική σου».

Του Παναγιώτη Σαϊνατούδη από την εναλλακτική κοινότητα "Πελίτι".


Με την προηγούμενη ανάρτηση και με τις απόψεις που ανταλλάξαμε για τη συγκέντρωση των σπόρων για φύλαξη, με έκαναν να θυμηθώ κάποιες από τις λίγες καλές και ενημερωτικές εκπομπές της τηλεόρασης για το θέμα των μεταλλαγμένων προϊόντων και τα παιγνίδια εξουσίας που κρύβονται πίσω από αυτά με απώτερο και μόνο σκοπό το χρήμα.

Χάρηκα πολύ όταν η Pastaflora, με ενημέρωσε για το "Πελίτι". Μια προσπάθεια ανθρώπων για τη συλλογή και ανταλλαγή σπόρων από παραδοσιακές ποικιλίες, μέσα από τις διάφορες εκδηλώσεις που οργανώνουν .

Θα ήθελα πολύ να αντιγράψω όλα τα κείμενά τους, αφού είναι πολύ ενδιαφέροντα, αλλά δεν χρειάζεται γιατί υπάρχουν στο site τους. Δεν μπορώ όμως να αντισταθώ και να σας γράψω δυο λόγια.

Το "Πελίτι" είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, εγκεκριμένη από το πρωτοδικείο τη Δράμας. Ξεκίνησε, την άνοιξη του 1995 από τον Παναγιώτη Σαϊνατούδη και σημερινό συντονιστή των δράσεών του. Το σήμα του "Πελίτι" είναι ένα δέντρο, μια βελανιδιά και πιασμένοι χέρι, χέρι να χορεύουν σε κύκλο άντρες και γυναίκες.

Οι βασικοί στόχοι του "Πελίτι" είναι:
- η συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών
- η ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος
- η δημιουργία μιας εναλλακτικής κοινότητας.

Περισσότερα για το φιλοσοφικό υπόβαθρο, τις δραστηριότητες και άλλες πληροφορίες στο site της κοινότητας "Πελίτι". Αξίζει εκτός των άλλων να διαβάσετε τα παρακάτω:

Στο άρθρο «Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ», μπορείτε να διαβάσετε για το βοτανικό ολοκαύτωμα. Για το φαινόμενο της ισοπέδωσης στην παγκόσμια αγροτική σκηνή με παραδείγματα εξαφάνισης διάφορων καλλιεργειών ακόμα και από το χώρο της Ελλάδας.

Στο άρθρο «Για να μη χάσουμε αύριο, αυτά που έχουμε σήμερα», μπορείτε να διαβάσετε για τις ντόπιες ελληνικές ποικιλίες, για τη συνεισφορά της Ελλάδας στη Μεσογειακή χλωρίδα και γιατί είναι σημαντικές. Ακόμα πως αναγκάζονται οι αγρότες στο όνομα της πιστοποίησης, να αγοράζουν «πιστοποιημένους σπόρους» για να μπορέσουν να πάρουν την επιδότηση και στη συνέχεια να εξάγουν τα προϊόντα τους που πρέπει να είναι καταχωρημένα στον Εθνικό κατάλογο.

«Όποιος ελέγχει το γενετικό υλικό των φυτών, ελέγχει την παγκόσμια διατροφή για το μέλλον. Οι μεγάλες εταιρείες παράγουν σπόρους για όλο τον κόσμο και έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν αυτό που θέλουν», λέει ο κ Νίκος Σταυρόπουλος.

Θα τελειώσω με μια διαπίστωση που αναφέρεται στις σελίδες της κοινότητας, "Όλα αυτά και χιλιάδες άλλα γίνονται όχι μόνο γιατί τα αποφάσισαν τα "κέντρα εξουσίας", ή γιατί είναι η πολιτική των κρατών. Έγιναν και γιατί ο καθένας μας τα στήριξε και συνεχίζουμε να τα στηρίζουμε."

7/3/08

Η Κιβωτός του Νώε

Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται η στενή σχέση της Επιστήμης με την Επιστημονική Φαντασία. Οι συγγραφείς της Ε.Φ, λαμβάνοντας υπ’ όψη την διαθέσιμη τεχνολογική εξέλιξη, χρησιμοποιούν τη δύναμη της φαντασίας για να δώσουν λύσεις σε ακανθώδη προβλήματα. Προτείνουν σενάρια που δεν περιλαμβάνουν λεπτομέρειες (όπως πχ εργαστηριακό εξοπλισμό), και για αυτό θα μπορούσαν να θεωρηθούν και ως ονειροπολήσεις. Ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις τέτοια σενάρια μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις και πρακτικές. Διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Η Βιβλική Κιβωτός του Νώε

Η βιβλική ιστορία της κιβωτού του Νώε είναι γνωστή στους περισσότερους. Ο Θεός αποφασίζει να τιμωρήσει την ανθρωπότητα για τις αμαρτίες της, καταστρέφοντας τη ζωή στη γη με μια πλημμύρα. Επιλέγει τον ενάρετο Νώε να διαφυλάξει τη ζωή σώζοντας την οικογένειά του και ζευγάρια από το ζωικό βασίλειο, επιβιβαζόμενα σε ένα πλοίο.

Η Αρκτική Κιβωτός του Νώε για Σπόρους

Βλέποντας τις ραγδαίες εξελίξεις όσον αφορά την ρύπανση του περιβάλλοντος και τη διεθνή πολιτική κρίση, η κυβέρνηση της Νορβηγίας, εκπόνησε ένα σχέδιο από τις αρχές του 2006 για την κατασκευή ενός ασφαλούς αποθηκευτικού χώρου σπόρων, από όλες τις καλλιεργούμενες ποικιλίες του κόσμου. Στα μέσα του 2007 άρχισαν οι εργασίες και στις 26/2/2008 έγιναν τα εγκαίνια και οι πρώτες τοποθετήσεις σπόρων.

Η εγκατάσταση υψίστης ασφαλείας κατασκευάστηκε στη πλαγιά ενός βουνού του έρημου νησιού Σπίτσμπέργκεν, στο βορειότατο και απομονωμένο αρχιπέλαγος του Σβάλμπαρντ, περίπου 1.000 χλμ από τον Βόρειο Πόλο.

Πρόκειται για ένα τούνελ 120 μέτρων από ενισχυμένο τσιμέντο, σκαμμένο στη πλαγιά του βουνού, 130 μέτρα ψηλά από τη θάλασσα, που καταλήγει σε τρεις μεγάλους θαλάμους. Ο κάθε ένας έχει εμβαδόν περίπου 1.500 κυβικά μέτρα με διαστάσεις 25x10 μέτρα και 6 ύψος, έχει δε τη δυνατότητα για αποθήκευση 4,5 εκατομμύρια δειγμάτων σπόρου από όλο τον κόσμο. Η τοποθεσία αυτών μέσα στο μεγάλο βάθος του βουνού εξασφαλίζει τη μικρότερη σταθερή θερμοκρασία και η υψηλή απόσταση από την επιφάνεια της θάλασσας εξασφαλίζει τις εγκαταστάσεις από οποιαδήποτε άνοδο της ωκεάνιας στάθμης. Η τρέχουσα θερμοκρασία στους υπόγειους θαλάμους είναι -4 βαθμοί Κελσίου, έτσι έχουν τοποθετηθεί ισχυρά συστήματα κλιματισμού για να κρατούν την θερμοκρασία στους -18 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία ιδανική σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, στην οποία οι σπόροι μπορούν να διατηρηθούν έως και πάνω από μια χιλιετία.

Η νορβηγική κυβέρνηση συνείσφερε για την κατασκευή, ποσό πάνω από 7 εκατομμύρια δολάρια. Ο Bill and Melinda Gates Foundation προσφέρουν χρήματα για να βοηθήσουν τις χώρες όσον αφορά τη συσκευασία και τη μεταφορά των δειγμάτων σπόρου, ως τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος 30 εκατομμυρίων δολαρίων της προστασίας της γενετικής ποικιλομορφίας των καλλιεργειών σε όλο τον κόσμο. Τα λειτουργικά έξοδα της υπόγειας εγκατάστασης καλύπτονται από το Global Crop Diversity Trust, το οποίο συντηρείται με τις συνεισφορές διάφορων κτατών, διεθνών αντιπροσωπειών και Ιδρυμάτων.

Όπως διαβεβαίωσαν οι κατασκευαστές, η εγκατάσταση είναι σχεδιασμένη να αντέχει ακόμα και χτύπημα από πυρηνικά όπλα, από ενδεχόμενη πρόσκρουση με αστεροειδή και θα παραμείνει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας όσο και αν χειροτερέψει η παγκόσμια θερμοκρασία, ακόμα και αν λιώσουν οι πάγοι της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής. Μόνο η είσοδος της εγκατάστασης είναι ορατή από την επιφάνεια. Είναι φτιαγμένη από μέταλλο και τσιμέντο και διακοσμημένη με μεταλλικά στοιχεία και καθρέπτες, που δημιουργούν ιριδισμούς ορατούς από χιλιόμετρα μακριά. Ο έλεγχος όλου του χώρου γίνεται με τηλεχειρισμό από τη Νορβηγία.

Στα εγκαίνια των εγκαταστάσεων ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Γιενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι "Είναι η ασφαλιστική μας δικλείδα. Είναι η Κιβωτός του Νώε που θα διασφαλίσει τη βιολογική ποικιλότητα για τις επερχόμενες γενιές". Στα εγκαίνια μεταξύ των δεκάδων προσκεκλημένων, ήταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο και η βραβευμένη με το Νόμπελ Ειρήνης Ουανγκάρι Ματάι από την Κένυα.

Η υπόγεια εγκατάσταση υψίστης ασφαλείας προορίζεται να λειτουργήσει ως παρακαταθήκη για την κάθε χώρα αλλά και για όλη την ανθρωπότητα, στην περίπτωση μιας καταστροφής ευρείας κλίμακας. Έλλειψη σπόρων από φυσικές καταστροφές, πολέμους, ασθένειες, έλλειψη χρημάτων για τη λειτουργία και κακή συντήρηση σπόρων σε ήδη υπάρχουσες αποθήκες και γενικά έλλειψη για οποιανδήποτε λόγο, θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί ζητώντας την αντικατάσταση από τις φυλασσόμενες ποικιλίες.

Όπως σχολιάζει εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Ιδρύματος Ποικιλότητας των Καλλιεργειών, "οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, καθώς και η γενοκτονία της Ρουάντα το 1994, οδήγησαν στην εξαφάνιση δεκάδων σημαντικών φυτών που καλλιεργούνταν στις περιοχές αυτές. Χάρη στην κατεψυγμένη κιβωτό του Σβάλμπαρντ, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί."

Τη συλλογή των δειγμάτων έχει αναλάβει το Παγκόσμιο Ίδρυμα Ποικιλότητας Καλλιεργειών, με έδρα τη Ρώμη, ενώ στους φορείς που συμμετέχουν συμπεριλαμβάνεται και ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ. Τα πρώτα δείγματα που πέρασαν από το κόκκινο χαλί των εγκαινίων, σφραγισμένα σε υδατοστεγείς φακέλους, ήταν σπόροι διαφορετικών ποικιλιών ρυζιού από 104 χώρες

Η αποστολή 21 κιβωτίων, που στέλνεται από τη Νιγηρία (International Institute of Tropical Agriculture - ΙΙΤΑ) αποτελείται από χιλιάδες σπόρους των μοναδικών ποικιλιών της εξημερωμένης και άγριας cowpea (είδος αράπικου φιστικιού), αραβόσιτου, σόγιας και μπαμπού αραχίδας. "Η τράπεζα γονιδίων IITA στεγάζει την μεγαλύτερη στο κόσμο συλλογή από cowpea, με πάνω από 15.000 μοναδικές ποικιλίες από 88 χώρες σε όλο τον κόσμο" είπε το Dr. Dominique Dumet, διευθυντής της IITA. "Cowpea είναι μια σημαντική πρώτη βασική ύλη στην Αφρική, που προσφέρει μια ανέξοδη πηγή πρωτεΐνης." Παράλληλα και άλλες αποστολές συσκευάζουν στην Κολομβία, την Αιθιοπία, την Ινδία, την Κένυα, το Μεξικό, το Περού, τις Φιλιππίνες, τη Συρία και το Μπενίν .

Η Αρκτική Κιβωτός του Νώε για Σπόρους - Αντιδράσεις

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που δείχνουν την ευπάθεια πολλών αποθηκών σε παγκόσμιο επίπεδο. πχ Οι αποθηκευτικοί χώροι του Ιράκ με σιτάρι, κριθάρι και άλλες καλλιέργειες στην πόλη Abu Ghraib, λεηλατήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, κυρίως για τα εμπορευματοκιβώτια που κρατούσαν τα δείγματα σιταριού και όχι για το ίδιο το σιτάρι.

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να ενισχυθούν οι τοπικές κοινότητες ώστε να μπορούν να στηρίξουν τις γεωργικές παραδόσεις και την ποικιλομορφία των καλλιεργειών τους, δεν είναι ικανοποιημένοι από αυτή την συγκεντρωτική αποθηκευτική προσέγγιση.

Η Grain.org, ένας οργανισμός που εδρεύει στην Ισπανία και δραστηριοποιείται στην ενίσχυση της περιφερειακής γεωργίας, ήταν μια από τις λίγες φωνές που επικρίνουν την εστίαση των σπόρων στους υπόγειους θαλάμους. Η ομάδα ανησυχεί ότι τέτοιες κινήσεις παίρνουν μαζί και τα πνευματικά δικαιώματα από τις σοδιές των αγροτικών κοινοτήτων που τις καλλιεργούν και τους προσφέρουν μια ψεύτικη αίσθηση εμπιστοσύνης, ότι δηλαδή η ασφαλής αποθήκευση από μόνη της, μπορεί να υποστηρίξει τη γεωργική ποικιλομορφία.

Σε δήλωσή της η ομάδα αναφέρει ότι:

Παντού έχει συμβεί χιλιάδες δείγματα να καταστρέφονται κατά την αποθήκευση, πολλά άλλα να αχρηστεύονται ελλείψει βασικής πληροφόρησης των σπόρων και αμέτρητα άλλα να έχουν χάσει τα μοναδικά χαρακτηριστικά τους ή να έχουν μολυνθεί γενετικά με την πάροδο του χρόνου. Έτσι το ζήτημα δεν είναι η ύπαρξη ή μη των αποθηκών, αλλά η εμπιστοσύνη σε μια μοναδική στρατηγική συντήρησης, που από τη φύση της έχει πολλά προβλήματα.

Το βαθύτερο πρόβλημα με την ενιαία αποθήκευση των σπόρων που εντάσσετε σε αυτό και η εγκατάσταση στο Σβάλμπαρντ, είναι ότι είναι πλήρως άδικο. Παίρνουν τους σπόρους των μοναδικών ποικιλιών από τους αγρότες και τις κοινότητες και μετά τους καθιστούν στους ίδιους απροσπέλαστους.

Η λογική είναι ότι καθώς οι παραδοσιακές ποικιλίες αντικαθίστανται από νεότερες των ερευνητικών εργαστηρίων –για μεγαλύτερη παραγωγή λόγω αύξησης του πληθυσμού– οι παλαιοί σπόροι πρέπει να φυλαχθούν ως "πρώτη ύλη" για μια ενδεχόμενη μελλοντική αναπαραγωγή. Αυτό το σύστημα βάζει στην άκρη τους αγρότες που είναι αυτοί που υπάρχουν και θα πρέπει να προχωρήσουν μπροστά.

Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι οι ομάδες που χρηματοδοτούν το όλο εγχείρημα συμπεριλαμβανομένου του Gates Foundation, ξοδεύουν χρήματα για τη δημιουργία βάσεων δεδομένων και άλλων μηχανισμών, για την υποστήριξη στη πρόσβαση των καλλιεργειών στις φτωχές χώρες, αλλά δεν έχουν σχεδιάσει καμία μέριμνα για τους αγρότες.

Σε έναν κόσμο που τείνει προς τη μονοκαλλιέργεια, πόσο αυτή η διακυβερνητική συνεργασία βοηθά στη στήριξη της ποικιλόμορφης καλλιέργειας, σε αντίθεση με του τύπου-μουσείου γενετικής ποικιλομορφίας; Οι αγρότες δεν ανησυχούν;

Η Κιβωτός του Νώε στο Φεγγάρι

Ο Dr.Bernard Foing πριν δύο χρόνια ήταν υπεύθυνος για το European Space Agency’s SMART-1, ένα διαστημικό σκάφος που ήταν σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι και διευθυντής της διεθνούς ομάδας για την εξερεύνηση της Σελήνης. Στο δοκίμιό του, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Astrobiology, πιστεύει ότι το φεγγάρι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν ναυαγοσωστική λέμβος στην περίπτωση που η γη χτυπηθεί από μια μεγάλη καταστροφή. Ένα εργαστήριο στη Σελήνη το οποίο θα μπορούσε να αποθηκεύσει DNA και να αναπτύξει διαφορετικές μορφές ζωής, θα μπορούσε να είναι ένας ζωτικής σημασίας πόρος στη βοήθεια του πλανήτη μας, ώστε να ξεκινήσει η μακροχρόνια διαδικασία της αποκατάστασης. Επιπλέον, πηγαίνοντας ζωή στο φεγγάρι θα μπορούσε να είναι μια εξάσκηση για το πώς θα μπορούσαμε να μεταναστεύσουμε σε άλλους κόσμους του ηλιακού συστήματος.

Μέσα στα επόμενα εκατοντάδες χρόνια, θα μπορούσε ένας μεγάλος αστεροειδής να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας και δεν θα είναι η πρώτη φορά απ’ ότι φαίνεται σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε βρει. Η ζημιά στο γήινο περιβάλλον θα ήταν μεγάλη, ίσως και καταστροφική με μοιραίες συνέπειες για την ίδια τη ζωή. Υπάρχουν όμως και καταστροφές που προκαλούνται από τον άνθρωπο, όπως μια πυρηνική σύγκρουση, η αύξηση της θερμοκρασίας, η ρύπανση ή κάποιο φυσικό αίτιο που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ζημιά ή στη χειρότερη περίπτωση το οριστικό τέλος της ζωής.

Προτείνει λοιπόν ο επιστήμονας, το φεγγάρι να χρησιμοποιηθεί σαν μια μορφή αποθήκης για περιπτώσεις καταστροφών. Αναφέρει ότι, θα πρέπει να έχουμε εκεί μια τράπεζα DNA, επειδή έχουμε μάθει από τη βιολογία ότι η ζωή είναι μια έκφραση πληροφοριών που κωδικοποιείται στο DNA. Πρέπει να έχουμε μερικούς ζωντανούς οργανισμούς και τη δυνατότητα να αυξάνονται οι εγκαταστάσεις έτσι ώστε να ενσωματώνει τους νέους οργανισμούς και για τις πιο προηγμένες μορφές ζωής, να επωάζει αυγά και να μεγαλώνει έμβρυα. Για να γίνουν αυτά, πρώτα θα πρέπει να υπάρχουν ρομπότ που να κάνουν όλες αυτές τις δουλειές και καταλήγει ότι, θα πρέπει να πάνε και άνθρωποι γιατί μόνον αυτοί είναι σε θέση να ενεργοποιήσουν με επιτυχία και να χειριστούν ένα γενετικό εργαστήριο.
Αυτή προς το παρόν είναι μια τολμηρή ιδέα και πέρα από τις επιστημονικές και τεχνολογικές πτυχές θα πρέπει να εξετασθούν και οι κοινωνικές, όπως της κλωνοποίησης και της μετάλλαξης.

Συνεχίζει σε αυτό το δοκίμιο ο Dr.Bernard Foin αναλύοντας με λογικές σκέψεις πως αυτό θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. πχ. Πόσα μεμονωμένα δείγματα απαιτούνται για να αντιπροσωπεύσουν την αληθινή ποικιλομορφία για ένα δεδομένο είδος ή και ακόμα ότι θα πρέπει να δημιουργήσουμε εγκαταστάσεις ώστε να μπορούν να επιβιώνουν, να τρέφονται με τοπικούς πόρους για να αναπαράγονται θηλαστικά όπως είναι πχ οι φάλαινες. Έτσι καταλήγει ότι θα πρέπει να αναπτυχθεί μια νέα κοινωνία και μια νέα οικονομία στη Σελήνη που θα ενθάρρυναν τη γνώση, θα προετοίμαζαν το έδαφος όσον αφορά την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και θα ήταν επίσης ένα φυσικό επόμενο βήμα στην εξερεύνησή του ηλιακού μας συστήματος.

Επιπρόσθετα στο http://lifeboat.com/ex/ark_i μπορείτε να διαβάσετε για ένα πρόγραμμα που είναι σε εξέλιξη και εξετάζει με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαμε να ζήσουμε σε μια διαστημική αποικία.

Η Κιβωτός του Νώε σαν Σύμβολο Ελπίδας

Σχεδόν πριν ένα χρόνο στην Τουρκία, στο όρος Αραράτ, όπου η βίβλος αναφέρει ότι προσάραξε η Κιβωτός του Νώε μετά την καταστροφική πλημμύρα, κατασκευάστηκε μια νέα κιβωτός με σκοπό να αφυπνίσει την ανθρωπότητα ώστε να δρστηριοποιηθεί και να αποτρέψει την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας λόγο του φαινόμενου του θερμοκηπίου.

Πίσω από το πρόγραμμα βρίσκονταν η GREENPEACE που με εθελοντές ακτιβιστές έκαναν ένα αγώνα δρόμου κάτω από δύσκολες συνθήκες, ώστε να συμπέσει η ολοκλήρωση της κατασκευής με τη Σύνοδο των G8, των οκτώ πλουσιότερων κρατών του κόσμου στη Γερμανία, όπου η αλλαγή κλίματος θα ήταν στην ημερήσια διάταξη.

"Ο στόχος είναι να τοποθετηθεί στο όρος Αραράτ ένα μνημείο, ένα σημάδι προειδοποίησης το οποίο επίσης θα δίνει ελπίδα, για να αφυπνίσει τον κόσμο και να δηλώσει ότι εάν δεν αντιδράσουμε τώρα θα είναι πάρα πολύ αργά" είπε ένας από τους ξυλουργούς που εργάζονται πάνω στη κιβωτό, σε ένα ύψος 2.400 μέτρων.

Η U.N.'s Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) έχει προειδοποιήσει ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πρέπει τουλάχιστον να μειωθούν κατά το μισό μέχρι το 2050 ώστε να αποφύγουμε κλιματικές αλλαγές που η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί ότι θα ήταν επικίνδυνες. Η αύξηση της θαλάσσιας στάθμης επίσης, είναι μια γενική ανησυχία λόγω της κλιματικής αλλαγής και εκτιμούν ότι αυτόν τον αιώνα θα ανέβει από 18-59 cms, 17 cms περισσότερα από τον 20ό αιώνα.

Η ξυλεία για την κιβωτό μεταφέρθηκε με άλογα πάνω το βουνό και οι εθελοντές αντιμετώπισαν πρακτικά προβλήματα εργαζόμενοι σε μία υψηλή και απόμακρη θέση του βουνού.

Όπως ο Νώε έστειλε ένα περιστέρι έξω από την κιβωτό για να διαπιστώσει εάν η πλημμύρα έχει υποχωρήσει, έτσι και σε μια τελετή που έγινε, οι εθελοντές ελευθέρωσαν περιστέρια, σαν μια έκκληση προς τους παγκόσμιους ηγέτες, δηλώνοντας ταυτόχρονα την αντίθεσή τους ως προς την αύξηση του φαινόμενου του θερμοκηπίου.


------------------------------------------------------------------------------------------
ΥΓ. 1) Διάβασα για το site της Grain Organization στο τέλος και επειδή μετάφρασα κάποιες απόψεις από εφημερίδα, που είχαν ήδη μεταφερθεί από τον δημοσιογράφο, ελπίζω να μην έχω ξεφύγει από τις απόψεις του οργανισμού. Η αλήθεια είναι ότι τα επιχείρήματά τους δεν μου φάνηκαν ισχυρά για αυτό επιβάλετε μια επίσκεψη στο site.

ΥΓ. 2) Επειδή τις επόμενες τρεις ημέρες θα πάρω τα βουνά, σας εύχομαι να περάσετε καλά!

Πηγές - Διαβάστε περισσότερα:

1/3/08

I'm Not In Love

Η πρόσκληση ήρθε από τη Γλαρένια και τον MAD.

Οι κανόνες του παιχνιδιού, έχουν ως εξής:
@ Διαλέγεις ένα ή δυο τραγούδια με τα οποία θα έλεγες το σ’ αγαπώ στον-ην σύντροφο σου ή κάποιον-α που σε ενδιαφέρει.
@ Σε περίπτωση που επιλέξεις δύο κομμάτια, απαραιτήτως το ένα θα πρέπει να έχει αντρικά και το άλλο γυναικεία φωνητικά.
@ Δεν υπάρχει περιορισμός ανάμεσα σε σόλο καλλιτέχνες ή γκρουπ. Επιλέγετε ότι σας εκφράζει περισσότερο.
@ Προσοχή, οι Prince και Mika θα θεωρηθούν γυναικείες φωνές οπότε αυτόματα η συμμετοχή σας κηρύσσεται άκυρη.


Εκμεταλλεύομαι τους κανόνες και θα επιλέξω μόνο ένα τραγούδι!

Το συγκρότημα ξεκίνησε το 1970 στο Μάντσεστερ ως Hotlegs, δηλώνοντας απροκάλυπτα την αγάπη τους για τους ήχους των Beatles. Μετά από ένα χρόνο παίρνει το οριστικό τους όνομα και με απλές και πανέμορφες pop συνθέσεις το 1975 φτάνει στο απόγειο της πορείας του με το τραγούδι "I'm Not In Love" και το άλμπουμ "Bloody Tourists". Είναι οι 10 CC και χαρακτηριστικό γνώρισμά τους ήταν η ειρωνική τους διάθεση απέναντι στη σοβαρότητα ή στη σοβαροφάνεια της pop σκηνής στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Το "I'm Not In Love" πρόκειται για μια μελέτη του έρωτα από τη μεριά του "θύματος" που βρίσκεται σε κατάσταση άρνησης, στο κέντρο ενός συναισθηματικού κυκλώνα, αρνούμενος να παραδεχθεί ότι έχει υποκύψει!



Κλείστε για λίγο τα μάτια σας. Φανταστείτε να χορεύετε αυτό το τραγούδι με τον άνθρωπο της ζωής σας, δίπλα στους φωτισμένους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στη μεγάλη βεράντα του παρακείμενου τένις club η οποία είναι γεμάτη με φίλους και αγαπημένους ανθρώπους, έναν Σεπτέμβρη με φεγγάρι και παρέα την Ακρόπολη από ψηλά να λάμπει. Αυτό έζησα την μέρα του γάμου μου...


10 CC - I'm Not In Love

I'm not in love so don't forget it
It's just a silly phase I'm going through
And just because I call you up.
Don’t get me wrong
don't think you've got it made
I'm not in love
no
no
it's because...


I like to see you but then again
That doesn't mean you mean that much to me
So if I call you don't make a fuss
Don't tell your friends about the two of us
I'm not in love
no
no
it's because...

I keep your picture upon the wall
It hides a nasty stain that's lying there
So don't you ask me to give it back
I know you know it doesn't mean that much to me
I'm not in love
no
no
it's because...

Ooh you'll wait a long time for me
Ooh you'll wait a long time
Ooh you'll wait a long time for me
Ooh you'll wait a long time

I'm not in love so don't forget it


Στη Γλαρένια με πολύ αγάπη γιατί δεν χρειάζεται να της λες πολλά, καταλαβαίνει!
----------------------------------------------------------------------------------------------
PS 1.) Πως τα καταφέρατε, με συγκινήσατε πάλι!
PS 2.) Νομίζετε ότι δεν διαβάζω τα πειράγματα? Ελπίζω να μην σας απογοήτευσα.
PS 3.) Δύο αναρτήσεις σε μια ημέρα δεν έχει ξαναγίνει!