2/6/12

Το τηλέφωνο ΙΙ


Συνήθως στις ιστορίες μου δεν υπάρχει τέλος ή μάλλον στο τέλος υπάρχει η "ανατροπή", αφήνοντας έτσι μια απροσδιόριστη και γλυκόπικρη αίσθηση. Διαβάζοντας ξανά τα σχόλια στο "Τηλέφωνο", αναφέρθηκε κάπου η πενταετία, και επειδή πέρασαν πέντε χρόνια από τότε που αγόρασε ο ήρωας το τηλέφωνο, σκέφτηκα να δώσω με μια συνέχεια το τέλος. Αλλά τελικά υπάρχει κανείς που μπορεί να σου εγγυηθεί πως υπάρχει τέλος; 


Ο επίμονος ήχος του κινητού -που θύμιζε πεινασμένο κουνούπι να κόβει βόλτες στα σκοτάδια πάνω απ' το κεφάλι σου-, τού υπενθύμιζε πως ήταν ώρα να εγκαταλείψει το κρεβάτι. Όχι πως αν καθυστερούσε λίγο παραπάνω μπερδεμένος στα σεντόνια, με το ένα μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια και το άλλο αγκαλιά, το κρεβάτι θα είχε τον τρόπο να τον ξεφορτωθεί, αλλά τον περίμενε και ένα γραφείο που του έδινε την δυνατότητα να συντηρεί μια άνετη ζωή. 

Άπλωσε το χέρι και απενεργοποίησε το ξυπνητήρι πατώντας απεγνωσμένα στην τύχη πλήκτρα, εστίασε για λίγο νωχελικά το βλέμμα στις κουκκίδες σκόνης που σαν σε σκηνή αποκάλυψης αιωρούνταν εγκλωβισμένες σε μια ακτίνα ήλιου που είχε τρυπώσει απ΄το παραθυρόφυλλο και μπήκε στο μπάνιο. Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη, ξύρισε το πρόσωπό του -που της Δευτέρας τα πρωινά έμοιαζε με ναυαγού- και απόλαυσε το τζελ ξυρίσματος με βάση τα βότανα, δροσερό να ανακουφίζει την ερεθισμένη του επιδερμίδα. 

Συνδύασε ένα ανοιχτόχρωμο φινετσάτο κοστούμι με μια μπορντό ανάγλυφη με σχέδια γραβάτα, φόρεσε τα αγαπημένα του χειροποίητα δερμάτινα παπούτσια και με τον παραγεμισμένο χαρτοφύλακα ανά χείρας πήρε το δρόμο για το γραφείο. 

Το διάλειμμα τον βρήκε απρόσμενα με ευχάριστη διάθεση να απολαμβάνει έναν φυσικό χυμό πορτοκάλι σε δροσερό κήπο παρακείμενου καφέ. Ανταπέδωσε στο χαμόγελο της νόστιμης σερβιτόρας, χάζεψε λίγο το ζευγάρι στο δίπλα τραπέζι που ζούσε στο δικό του ροζ σύννεφο, μύρισε το πρώτο άρωμα των ανοιξιάτικων λουλουδιών απ' το μικρό παρτέρι, αγνόησε το πνιχτό βουητό της πόλης και αφέθηκε στην γαλήνη της στιγμής... 

Και μέχρι εκείνη την στιγμή, η ύπαρξή της ήταν απούσα από τις σκέψεις του -λες και κάποιος χειρούργος πραγματοποίησε επέμβαση στο κεφάλι του, εντόπισε τον όγκο δεδομένων της και τον αφαίρεσε. Ναι, πέρασαν πέντε χρόνια σιωπής, πέντε χρόνια προσμονής. Πέντε δωδεκάποντα καρφιά στο πληγωμένο του κορμί, που τον κρατούσαν καθηλωμένο στο σταυρό μιας εμμονής, ξεδιψώντας γευόμενος τη πικρία με ένα σφουγγάρι βουτηγμένο σε ψέμματα και υποσχέσεις. 

Πλήρωσε το λογαριασμό, διέσχισε τον μικρό κήπο και αναμείχθηκε με το πλήθος που γέμιζε τα πεζοδρόμια. Και δεν είχε το τηλέφωνο μαζί του...

Η εμμονή, κρυμμένη καλά στη σκιά της καλής του διάθεσης, παραφύλαγε να πάρει την εκδίκησή της, ενώ το ξεχασμένο κινητό στο σπίτι κτυπούσε ξανά και ξανά... 




 Στη μουσικούλα ακούμε τους Cure και το Boys Don't Cry ...σταθερή αξία.

ΥΓ. Natalia, μου έγραφες τότε σε σχόλιο "τρία χρόνια είναι νωρίς, στην πενταετία το ξανασυζητάμε", περίμενες ποτέ να περάσουν τόσα χρόνια; 

29/1/12

Ο Τάσης


Άφησα το αυτοκίνητο στην άκρη του χωματόδρομου, ανάμεσα σε μαργαρίτες και φρέσκες παπαρούνες της Άνοιξης. Βρίσκομαι στην πάνω δεξιά γωνία της κλειστής μαντρόχτιστης έκτασης, ακριβώς εκεί όπου ο χρόνος και η φύση την άγγιξαν -πεσμένες πέτρες, χώματα και ένα υποτυπώδες πέρασμα. Πέρασα προσεχτικά από μέσα και βρέθηκα στο εσωτερικό της. 

Σκοτάδι. 

Κατευθύνθηκα στα τυφλά προς τον προορισμό μου. Τα χαλίκια έτριξαν κάτω απ’ το βάρος μου... <Η συνέχεια στο σκοτεινό δωμάτιο>



Στη μουσικούλα ακούμε το Lullaby από τους Cure, παλιό και αγαπημένο. Καλή σας ακρόαση!!!

PS. Η εικόνα είναι από εδώ.

10/12/11

Merry Christmas Baby


Ο Δεκέμβρης έχει ήδη αρχίσει να χάνει τις μέρες του. Φορώντας ένα κομψό βραδινό σύνολο να αναδεικνύει την προσωπικότητά του -σαν να βγήκε από περιοδικό μόδας- ετοιμάζεται να υποδεχτεί τις μέρες των Χριστουγέννων. 

Εκείνη, 
κάθισε αναπαυτικά στον καναπέ της. Δεν έχανε την ευκαιρία να απολαμβάνει το τσάι της σε αυτούς τους αναπαυτικούς βαθύ μπλε καναπέδες, χαζεύοντας περιοδικά ή επιτρέποντας στον εαυτό της να κάνει όνειρα μαζί του για τις μέρες που θα έρθουν ή δεν θα έρθουν... 

Πλησίασε την κούπα με το τσάι στο πρόσωπό της και άφησε τη ζέστη που ανέδυε, διαποτισμένη με το φίνο και λεπτό άρωμα πορτοκαλιού να χαϊδέψει την επιδερμίδα της. Πάντα συνόδευε το μαύρο τσάι της με φρέσκο γάλα, και σχεδόν πάντα -όταν το απολάμβανε εκτός σπιτιού- ξεχνούσαν να της το σερβίρουν και ζητούσε πάλι ευγενικά το "φρέσκο γάλα" λες και η λέξη φρέσκο ακύρωνε ολόκληρη την πρόταση που την περιείχε. 

Εκείνος, 
είχε κληρονομήσει μια παλιά γραφομηχανή Remington που με αυτήν ο πατέρας του είχε γράψει ένα από τα ωραιότερα best seller των τελευταίων δέκα χρόνων. Δεν ήθελε να την αποχωριστεί και δεν έχανε ευκαιρία να την χρησιμοποιεί. Υπήρχαν στιγμές που το μόνο που έσπαζε την ησυχία τού σπιτιού ήταν το νταπ-νταπ των μεταλλικών στοιχείων που χτυπούσαν με δύναμη τον κύλινδρο, και που μέσω της μελανοταινίας άφηναν ευδιάκριτα το ίχνος τους πάνω στο λευκό φύλο χαρτιού. 

Του άρεσε να της γράφει και να της αφήνει σύντομα μηνύματα ανάμεσα σε σελίδες βιβλίων ή περιοδικών, σε λογαριασμούς που θα έπρεπε να πληρωθούν, στο μικρό τσεπάκι της τσάντα της για τα τσιγάρα, κάτω απ΄ το μπουκαλάκι με άρωμά της και όπου αλλού μπορούσε να φανταστεί -ακόμα και στο πρώτο συρτάρι της ντουλάπας της, ανάμεσα στα ακριβά της εσώρουχα. 

Εκείνη, 
έπιασε και ξεδίπλωσε το τελευταίο του μήνυμα που ανακάλυψε: 

Baby,

κατά κάποιο τρόπο με έχεις παντρευτεί. Όχι όπως πραγματικά θα ήθελες, αλλά όπως όταν έχεις ένα παλιό και ακριβό αυτοκίνητο που θέλεις να το ξεφορτωθείς και δεν βρίσκεται κανείς να το αγοράσει.

PS. Αυτά τα Χριστούγεννα δεν θα είμαστε μαζί. Μου λείπεις. 

Χαμογέλασε και προχώρησε στην επόμενη σελίδα, στο μεγάλο αφιέρωμα της έκδοσης: "Αναζητώντας το τέλειο νυφικό - Χειμώνας 2011"




Στη μουσικούλα ακούμε τον B.B. King να μας ερμηνεύει μοναδικά το Merry Christmas Baby, ενώ σκέφτομαι πως κοντεύει ένας χρόνος που έχω να γράψω εδώ, όχι πως έχω κάτι να πω.... 

Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας! :)

11/1/11

Εστιατόριο Ειδήσεων


Το ραντεβού μας επιβεβαιώθηκε αργά το μεσημέρι, οπότε λίγο μετά τις εννέα το βράδυ καθόμασταν αντικριστά, στις αναπαυτικές πολυθρόνες ενός τραπεζιού για τέσσερα άτομα στο Εστιατόριο Ειδήσεων.

«Καλησπέρα» μας καλωσόρισε ευγενικά ο νεαρός σερβιτόρος, «θα θέλατε να σας φέρω κάτι να πιείτε?»

«Σήμερα η αγορά περίμενε μια Αισιόδοξη Είδηση και εμείς πλασάραμε μια Συγκλονιστική» είπα φουσκωμένος από ικανοποίηση, «έτσι είπαμε να το γιορτάσουμε, έχετε κάτι να μας προτείνεται για την ειδική αυτή περίσταση?»

«Θα σας πρότεινα Έκτακτες Ειδήσεις του ’95 δικής μας παραγωγής» και μου άρεσε πολύ που τόλμησε να το προτείνει, αφού έτσι θα μας έδινε κάποια στοιχεία για τη γνώση και το ενδιαφέρον που έχει επιδείξει στη συλλογή ειδήσεων ο υπεύθυνος του εστιατορίου, και συνέχισε...

«Αν προτιμάτε κάτι πιο ελαφρύ, μπορείτε να απολαύσετε τις Ειδήσεις Που Πέρασαν Στα Ψιλά του ’98. Για κάτι πιο φρουτώδες και με αρκετή οξύτητα υπάρχουν οι Ανυπόστατες Ειδήσεις του 2010 και μην σας ξεγελά η χρονιά, διατηρούμε την ίδια ποιότητα δεκαετίες τώρα» συμπλήρωσε με νόημα. «Βέβαια υπάρχουν οι Πρώτες και οι Τελευταίες Ειδήσεις των δέκα προηγούμενων χρόνων που σερβίρονται μόνο σε κολονάτο ποτήρι με αρκετό όγκο “καμπάνας” και χείλη που κλείνουν προς τα μέσα. Αν πάλι θέλετε να εντυπωσιάσετε την συνοδό σας, οι Φιμωμένες Ειδήσεις των Συνταγματαρχών του ’70 είναι ότι καλύτερο!». Μετά με κοίταξε ...ίσως και να διέκρινα ένα ίχνος πονηρού μειδιάματος στα χείλη του.

Τελικά επιλέξαμε ένα εμφιαλωμένο μπουκάλι Αποκλειστικών Ειδήσεων του ΄74 σωστά αποθηκευμένο στα υπόγεια αρχεία, στα δροσερά κελάρια του εστιατορίου. Ιούλιος του ΄74, δεν υπάρχουν Σπουδαίες Ειδήσεις παρά μόνο Σπουδαίες Φιάλες Ειδήσεων σκέφτηκα και στο μυαλό μου ήρθε ο τίτλος "Το παρασκήνιο της επιστροφής της δημοκρατίας στην Ελλάδα", μια πολύ καλή χρονιά ως και εξαιρετική ...για την μεταπολίτευση!

Συνοδεύσαμε το ποτό μας με δροσερές Απρόσμενες Ειδήσεις, ενώ δεν καταφέραμε να αντισταθούμε σε μερικές Κατασκευασμένες και Πιπεράτες Ειδήσεις. Στο δε τραπέζι στρογγυλοκάθησε μια μεγάλη πιατέλα, με ανάμεικτη σαλάτα από Παράξενες και Περίεργες Ειδήσεις ραντισμένες με Ειδήσεις απ’ τα Παλιά. Τέλος στα ορεκτικά προστέθηκε και ένα πιάτο Κομμένων Ειδήσεων για ντιπ με Πνιγμένες και Γλυκές Ειδήσεις σε μικρό σκεύος.

Ο σερβιτόρος πήρε την υπόλοιπη παραγγελία, έφυγε και μας άφησε μόνους.

Αχ αυτή η Καθημερινή! Ήταν μια ωραιότατη και αξιαγάπητη νεαρά, που τα τελευταία 5 χρόνια εργαζόταν μαζί μας με ειδίκευση στις Έγκυρες Ειδήσεις. Το πραγματικό της όμως ταλέντο ήταν να φέρνει στο φως Θαμμένες Ειδήσεις όπως και το να αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο των Μεταμφιεσμένων Ειδήσεων. Ήταν πραγματικά μια μαία ειδήσεων. Ανταλλάξαμε και σχολιάσαμε Ειδήσεις Που Κυκλοφορούν Στα Δημοσιογραφικά Πηγαδάκια, Ειδήσεις Που Κάνουν Τον Γύρο Του Κόσμου και γελάσαμε με την ψυχή μας με κάποιες Γελοίες και Χαζές Ειδήσεις.

Δεν άργησαν να μας σερβίρουν τις ειδήσεις που παραγγείλαμε και που βαλθήκαμε να τις απολαύσουμε τσουγκρίζοντας κάθε τόσο τα ποτήρια μας. Τα κυρίως πιάτα ήταν πραγματικά υπέροχα. Ειδήσεις Σοκ με γέμιση Θαμμένων Ειδήσεων τουλάχιστον έξη μηνών, γαρνιρισμένες με Καλές και Χθεσινές Ειδήσεις. Για το τέλος αφήσαμε να απολαύσουμε ένα πιάτο Ευχάριστων, Χαρούμενων και Αισιόδοξων Ειδήσεων.

Ο φελλός της σαμπάνιας ταξίδεψε μέχρι το ταβάνι μεταφέροντας την απρόσμενη είδηση της επιβράβευσης που έσκισε την ατμόσφαιρα, έπεσε σαν κεραυνός και έσκασε σαν βόμβα χωρίς να ανάψει φωτιές: «Αν αληθεύει η είδηση, τότε συγχαρητήρια! Είστε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ομίλου μας» της ανακοίνωσα.

Η είδηση την συγκλόνισε, την άφησε άφωνη και κανείς δεν βρέθηκε να την διαψεύσει! Με αγκάλιασε σφιχτά και μου έδωσε ένα σβουριχτό φιλί στο στόμα ...ευτυχώς που δεν μας πήραν είδηση.




Στην μουσικούλα ακούμε το Elephants από τους Karl Denson Feat. Fred Wesley & Roy Hargro. Συνίσταται στη διαπασών λίγο πριν την βραδινή έξοδο! Καλή μας όρεξη ....εεεεεε ακρόαση!!!

ΥΓ1. Ήταν ένα παιγνίδι με επίθετα και χαρακτηριστικά της λέξης 'είδησης' που διαβάζουμε και ακούμε καθημερινά.
ΥΓ2. Πλάκα-πλάκα ένα τέτοιο εστιατόριο καλή ιδέα μου φαίνεται ...λέω να το κατοχυρώσω!
ΥΓ3. Χρόνο και όρεξη να είχα και θα σας έφτιαχνα κάτι πιάτα! Ήθελα όμως και το κείμενο να είναι μικρό...
ΥΓ4. Η σύνθεση της φωτογραφίας δική μου ιδέα.
ΥΓ5. Εύχομαι να μην υπάρξει καμιά διαρροή όσον αφορά την είδηση του φιλιού και το χειρότερο ...να μην επιβεβαιωθεί! (Σε αυτή την περίπτωση θα επικαλεστώ προβοκάτσια)


15/12/10

Καλά Χριστούγεννα Κύριε Λόρενς


Δε βιαζόταν.

Βάδιζε με μόνη συντροφιά τις σκέψεις του. Η μοναξιά, μέσα απ΄τα μάτια του συναντούσε τις στολισμένες χριστουγεννιάτικες βιτρίνες και τα πολύχρωμα φωτισμένα σχέδια που γεφύρωναν από ψηλά την μια πλευρά του δρόμου με την άλλη. Το πλήθος, συνωστιζόταν στα πεζοδρόμια κρατώντας με χάρη και σε μεγάλες τσάντες τα δώρα της τελευταίας στιγμής. Η πόλη, άστραφτε μέσα στη βραδινή της τουαλέτα, αναδεικνύοντας μόνο τα σημεία που την κολάκευαν...

Ένοιωθε την εορταστική ατμόσφαιρα αφιλόξενη. Ένοιωθε αμέτοχος και δεν ήταν μόνος: Στη γωνία, ο καστανάς σκάλιζε τη φωτιά περιμένοντας την πελατεία του με βλέμμα αδιάφορο. Απέναντι, ο επαίτης πρότεινε το χέρι στους περαστικούς με βλέμμα ικέτη. Πιο κάτω, ένα ακόμη απλωμένο χέρι διεκδικούσε και αυτό τη δική του είσπραξη με βλέμμα χαμένο.

Δε βιαζόταν.

Κατέβηκε τις σκάλες του υπόγειου σταθμού και κάθισε να παρατηρεί τους συρμούς και τους ανθρώπους που έρχονταν και έφευγαν διαρκώς, μέχρι που ήρθε και η δική του σειρά. Μπήκε στο πρώτο βαγόνι και στριμώχτηκε ανάμεσα σε μια παρέα που με ενθουσιασμό μιλούσαν για τα σχέδια της βραδινής εξόδου. Στον προορισμό του, τον υποδέχθηκε η παγερή νύχτα που τον συνόδευσε μέχρι το φρούριο της μοναξιάς του, το μικρό του διαμέρισμα. Καμιά αγκαλιά δεν τον λαχταρούσε.

Το λιγοστό φως έμπαινε από τις ξύλινες γρίλιες και φώτιζε τη λιτή διακόσμηση του χώρου. Πάτησε το play στο κασετόφωνο και το πιάνο απ΄το αγαπημένο του θέμα πλημμύρισε το χώρο. Γέμισε ένα ποτήρι από το ακριβότερο κρασί που κατάφερε να εξασφαλίσει για την αποψινή γιορτινή βραδιά και στάθηκε απέναντι απ΄τον Βρετανό αιχμάλωτο. Σήκωσε το ποτήρι μέχρι το ύψος των ματιών του ...σαν να τον σημάδευε. «Καλά Χριστούγεννα Κύριε Λόρενς», είπε κάνοντας μια πρόποση, ενώ εκείνος τον κοιτούσε σιωπηλός, καρφωμένος στον απέναντι τοίχο. Μετά κοίταξε τη φθαρμένη δερμάτινη ζώνη με τη θήκη στην άλλη άκρη του τραπεζιού. Το βλέμμα του γυάλιζε, βασανιζόταν μέρες τώρα...




Στην μουσικούλα ακούμε τον λευκό δούκα, τον David Bowie και το Forbidden Colours από την ταινία Merry Christmas Mr. Lawrence του Nagisa Oshima. Θυμάστε την απίστευτη σκηνή με τον Βρετανό αιχμάλωτο (David Bowie) θαμμένο σχεδόν ολόκληρο μέσα στην άμμο?

PS. Είπα να γράψω κάτι Χριστουγεννιάτικο... Το θέμα είναι το συναίσθημα της μοναξιάς που έρχεται για πολλούς ανθρώπους τις μέρες των εορτών και που σε πολλές περιπτώσεις εξελίσσεται σε κατάθλιψη. Σύμφωνα με παλαιότερη έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αμέσως μετά τα Χριστούγεννα οι απόπειρες αυτοκτονίας αυξάνονται κατά 40%, ενώ κάποια άλλη καταδεικνύει ως την πιο καταθλιπτική μέρα του χρόνου την 3η Δευτέρα του Ιανουαρίου. Σκέψεις όπως "είμαι αποφασισμένος να ξεπεράσω τις ανασφάλειές μου", "παίρνω τη ζωή στα χέρια μου", "θα προσαρμοστώ στο νέο τρόπο ζωής μου" επιδρούν ευεργετικά και πολλές φορές με θεαματικά αποτελέσματα.

14/10/10

xxx


Άφησε το αυτοκίνητο στον ιδιωτικό χώρο στάθμευσης και κατευθύνθηκε προς τη είσοδο του ξενοδοχείου. Το εκλεπτυσμένο design στον χώρο υποδοχής επέδρασε ευεργετικά στην συσσωρευμένη ένταση των προηγούμενων δέκα ωρών εργασίας στο γραφείο. Κατευθύνθηκε προς την reception, όπου μια ευχάριστη κοπέλα τον καλωσόρισε ευγενικά.

Το ξενοδοχείο το είχε αλιεύσει στο internet, ανάμεσα σε μια αρκετά μεγάλη λίστα αποτελεσμάτων με κλειδί αναζήτησης «xxx ξενοδοχεια ημιδιαμονης» και δεν το είχε μετανιώσει.

Είχε ήδη κάνει κράτηση την «Βασιλική Σουίτα» και έτσι με την σκληρή πλαστική κάρτα-κλειδί και το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης -που τον προμήθευσε η κοπέλα- κατευθύνθηκε προς το ασανσέρ.

Με ένα βαθύ «κλικ» η πόρτα άνοιξε και μπήκε στο δωμάτιο. Η σουίτα ήταν ένας μεγάλος ενιαίος χώρος, σε δύο επίπεδα, με τεράστιους καθρέπτες να καλύπτουν τους τοίχους και μεταξύ άλλων ένα jacuzzi και μια επίπεδη οθόνη 50 ιντσών.

Έβγαλε από τον χαρτοφύλακα το laptop και με ένα καλώδιο HDMI το συνέδεσε στη μεγάλη οθόνη. Πάτησε το ΟΝ στο πάνω μέρος του πληκτρολογίου, καταχώρησε τον κωδικό πρόσβασης που του ζητήθηκε και όσο περίμενε να ξεκινήσει το σύστημα εξερεύνησε τον χώρο.

Μια σειρήνα ασθενοφόρου άρχισε να ουρλιάζει έξω στη λεωφόρο.

Τράβηξε πρώτα τις βαριές κουρτίνες και ύστερα πειραματίστηκε με τους δέκα διακόπτες αφής. Ενεργοποίησε κρυφούς και πολύχρωμους φωτιστικούς συνδυασμούς, καταλήγοντας σε ένα κοκτέιλ παγωμένου λευκού αναμειγμένο με μια σταγόνα μπλε, έτσι ώστε το φως που τον τύλιγε τον έκανε να φαντάζει με φωτισμένη κάψουλα αιωρούμενη στο σκοτεινό δωμάτιο.

Πλοηγήθηκε στο φάκελο My Videos, επέλεξε το αρχείο με την ονομασία Baby και πάτησε το play στο μικρό τηλεχειριστήριο του laptop.

Πρώτα του χαμογέλασε. Η μορφή της γέμισε τη μεγάλη οθόνη και από τις αντανακλάσεις των καθρεπτών η μορφή της γέμισε ολόκληρο το δωμάτιο. Στη συνέχεια άρχισε να του μιλά χαμηλόφωνα, λόγια αγάπης και αιώνιας πίστης.

Σήκωσε τα χέρια ως ικέτης και έκλεισε ανάμεσα στις παλάμες του το πρόσωπό της. Εκατοντάδες χέρια σηκώθηκαν και έκλεισαν στις παλάμες τους εκατοντάδες πρόσωπα. Εκατοντάδες εύθραυστα αγγίγματα σε εκατοντάδες διαφορετικές διαστάσεις εγκλωβισμένες στην σκληρή επιφάνεια του καθρέπτη.

Εκείνη, χωρίς βιασύνη αφαίρεσε τα ρούχα της και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Έβαλε τα δάχτυλα στο στόμα και υγρά πλέον τα πέρασε πάνω απ’ τα στήθη της. Έπαιζε με το κορμί της, έκανε αυτό που δεν μπορούσε να της προσφέρει ο ίδιος και το κορμί της, σαν καλοκουρδισμένο όργανο, ανταποκρινόταν απολαυστικά. Έγειρε πίσω το κεφάλι της, έκλεισε νωχελικά τα μάτια, κατέβασε τα χέρια ανάμεσα στους μηρούς και αφέθηκε στην φαντασίωσή της. Και αυτός την ακολουθούσε…

Χάιδευε το σώμα της απαλά. Εκατοντάδες χέρια χάιδευαν απαλά εκατοντάδες σώματα. Εκατοντάδες καυτά αγγίγματα σε εκατοντάδες διαφορετικές διαστάσεις εγκλωβισμένες στη ψυχρή επιφάνεια του καθρέπτη.

Οι χτύποι της καρδιάς της έγιναν πιο γοργοί, η ανάσα της κοφτή και γρήγορη με μικρές ηδονικές κραυγές που ξέφευγαν απ’ τα ρόδινα χείλη της. Έφτασαν στον οργασμό σχεδόν μαζί. Εκείνη τον κοίταξε και γεμάτη λαγνεία του ψιθύρισε γλυκά: «δύο φορές». Πάντα ήταν δύο φορές...

Ένα μωρό ακούστηκε να κλαίει στον ακάλυπτο χώρο.

Άνοιξε τις κουρτίνες, έσβησε τα φώτα και ετοίμασε το jacuzzi. Βυθίστηκε στο ζεστό νερό και ένοιωσε το σώμα του ανάλαφρο. Οι παλμοί του μειώθηκαν, ίδρωσε και οι μυς του χαλάρωσαν. Παραδόθηκε στις τελευταίες αισθήσεις περισσότερο από μισή ώρα.

Σκουπίστηκε με τις μαλακές πετσέτες, ντύθηκε, έβαλε ένα ποτό από το μεταλλικό φλασκί που είχε πάντα μαζί του, κάθισε αναπαυτικά σε μια πολυθρόνα και ξεκίνησε να διαβάζει το τελευταίο βιβλίο που αγόρασε.

Γυναικεία ουρλιαχτά ατελείωτου οργασμού ακούστηκαν στο διπλανό δωμάτιο.

Πέρασαν σχεδόν τρεις ώρες. Μάζεψε τα πράγματά του, πλήρωσε το λογαριασμό, μπήκε στο αυτοκίνητο, βγήκε στο κεντρικό δρόμο και αφέθηκε στη ροή της κίνησης μαζί με τις πρώτες σταγόνες βροχής που έκαναν την εμφάνισή τους. Έβαλε σε λειτουργία τους υαλοκαθαριστήρες, ανέβασε την ένταση της μουσικής στο cd player και αφέθηκε στη δική του ροή, αυτή της βαρετής καθημερινότητας.



Στη μουσικούλα ακούμε τον υπέροχο Bosques De Mi Mente να μας παίζει πιάνο ...ίσως απ΄το σαλόνι του. Καλή σας ακρόαση!!!

PS1. Η φωτογραφία από το Flickr
PS2. Οι μικρούλες από κάποιο site αλλά τις έκοψα και έραψα ως σε film.

29/9/10

χξς'


Όταν εξαντλώ τα βιβλία που έχω μαζί μου και δεν μένει τι άλλο να διαβάσω, στρέφομαι προς εξερεύνηση στην βιβλιοθήκης του πατέρα μου -τόμοι, βιβλία και αναλύσεις επί αναλύσεων, τα περισσότερα κιτρινισμένα από το πέρασμα των χρόνων και καλυμμένα με αυτή τη πολυκαιρισμένη μυρωδιά που σου γαργαλάει τη μύτη. Ανακάλυψα το καλοκαίρι κάποιες ερμηνείες ευαγγελικών περικοπών που δημοσιεύτηκαν μεταξύ 1964 και 1969 από τον ομότιμο καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Στέργιο Ν. Σάκκου, όπου η ερμηνεία στο εδάφιο που αναφέρεται στο 666 (ακόμα και ως ιστορική διαδρομή) μου φάνηκε ενδιαφέρουσα. Στη περίληψη του κειμένου που παραθέτω (και με κάποια σχόλια άλλων), αναφέρεται η προσπάθεια των ανθρώπων να δώσουν ένα όνομα στο 666, οι διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης και η εξήγηση του συγγραφέα -για όποιον ενδιαφέρεται-, διατηρώντας κάποιες λέξεις και εκφράσεις της «καθαρευούσης» που μου άρεσαν.


«Εδώ είναι η αναγκαία σοφία. Εκείνος που έχει νόηση ας λογαριάσει τον αριθμό του θηρίου -είναι αριθμός ανθρώπου και ο αριθμός του είναι χξς'»

Στο ΙΓ’ κεφάλαιο της Αγίας Γραφής, υπάρχει το χωρίο για το οποίο προτάθηκαν τόσες ερμηνείες όσο κανένα άλλο. Αναφέρεται στον αντίχριστο, είναι ακατανόητο, δυσνόητο, μυστηριώδες και ταυτόχρονα ελκυστικό.

Ο προφήτης μιλά 1)για τον δράκοντα σατανά, 2)για τον αντίχριστο που παρουσιάζεται ως θηρίο με επτά κεφαλές, δέκα κέρατα και ιδιότητες των πλέον αιμοβόρων θηρίων της γης, στον οποίο ο σατανάς δίνει όλη την εξουσία του και 3)για ένα προβατόσχημο θηρίο, που καλεί όλους τους κατοίκους της γης να προσκυνήσουν την εικόνα του αντίχριστου.

Υπάρχει η συνήθεια από τα αρχαία χρόνια -για διάφορους λόγους- ένα όνομα να παριστάνεται με έναν αριθμό, όπως το Ιησούς με το 888. Έτσι πολλοί, προσπαθώντας να αποκαλύψουν το όνομα του αντίχριστου, πρότειναν ονόματα που το άθροισμά τους να δίνει το χξς (=666) -αν και σε μερικά χειρόγραφα της αποκάλυψης αναφέρεται και ως χις (=616).

Μια πρόσφατη ερμηνεία που διάβασα συνδέει το 666 με την λέξη πιστός. Το πιστός αποτελεί ένδειξη πως αυτός που φέρει το χαραγμένο σημάδι είναι οπαδός του αντίχριστου. Μεταφρασμένο σε αριθμούς κατά τον ελληνικό παλιό τρόπο αρίθμησης (το ‘ς’ να μετριέται ως ‘σ’ από το ‘στ’) αποδίδεται ως 666 (πιστός = 80+10+200+300+70+6 = 666). Σημειωτέον ότι και η λέξη μουσλίμ από την οποία παράγεται ο Μουσουλμανισμός σημαίνει πιστός.

Βέβαια στις διάφορες προτάσεις που έγιναν κατά καιρούς, δεν τηρείται πάντα η ορθογραφία και χρησιμοποιούνται ονόματα στην ελληνική, εβραϊκή και λατινική γραφή (οι πιο διαδεδομένες την εποχή εκείνη).

Κάποιοι πατέρες της εκκλησίας προτείνουν τα Λαμπέτισ, Σαμναίοσ, Χαίεν. Ο Ιππόλυτος -στο περί Χριστού και αντίχριστου έργο του- αναφέρει τα ονόματα Τειτάν και Ευάνθασ, κυρίως όμως πρότεινε το Λατείνοσ που το έμαθε από τον δάσκαλό του Ειρηναίο ως επιτυχέστερο διότι σήμαινε και τον αυτοκράτορα της κοσμοκράτειρας Ρώμης, ενώ το ίδιο άθροισμα δίνουν και οι φράσεις λατίνη βασιλεία και ιταλική βασιλεία, όπως και το αρνούμε (αντί αρνούμαι) επειδή οι διώκτες πιέζουν να αρνηθούν το Χριστό.

Μεταγενέστεροι εκκλησιαστικοί συγγραφείς δίνουν τις φράσεις κακόσ οδηγόσ, αληθήσ βλαβερόσ, πάλαι βάσκανοσ, αμνόσ άδικοσ, ο νικητήσ και το λατινικό επίθετο βενέδικτοσ που σημαίνει και ευλογημένος, όπως αυτός που θα παρουσιαστεί σαν τον Χριστό για να εξαπατήσει τους ανθρώπους.

---
Εδώ το πρώτο μουσικό διάλειμμα για να πάρουμε μια ανάσα και να ακούσουμε το I Want The World To Stop από τους Belle & Sebastian,



τα παιδιά που λατρέψαμε στα μέσα του 90 σαν ήρωες της pop κουλτούρας, τα παιδιά θαύμα που επέστρεψαν μετά από πέντε χρόνια σιωπής.
---

Κατά τα νεότερα χρόνια αποπειράθηκαν να αποκρυπτογραφήσουν το 666, αφ’ ενός άνθρωποι θρησκευόμενοι, αγνοώντας το πνεύμα της αρχαίας εκκλησιαστικής παράδοσης και εκτρεπόμενοι από την γραμμή των αγίων πατέρων, αφ’ ετέρου επιστήμονες αμφισβητούντες την θεοπνευστία και τη προφητική αξία της Αποκάλυψης.

Οι εκπρόσωποι του πρώτου ρεύματος, δεχόμενοι ότι ο προφήτης αναφέρεται σε έναν μεγάλο εχθρό της εκκλησίας, συμπέραναν ότι πρέπει να είναι ο πάπας Βενέδικτος Η' (1012-1024), που με την προσθήκη "και εκ του Υιού" στο Σύμβολο της πίστης δίχασε την εκκλησία. Το παράδοξο είναι πως αν προσθέσουμε τα γράμματα του τίτλου Vicarius Filii Dei (τοποτηρητής του Υιού του Θεού, όπως ο πάπας ονομάζει τον εαυτό του) έχουμε τον αριθμό 666.

Ο Λούθηρος και άλλοι προτεστάντες υποστήριξαν πως ο αντίχριστος είναι ο Πάπας από τη λέξη παπίσκοσ, ενώ οι παπικοί εκδικούμενοι, απέδειξαν άλλοι πως ο αντίχριστος είναι ο Λούθηρος και άλλοι ο Ιωάννης Καλβίνος. Αργότερα ευρέθη ότι το 666 δίνουν και τα ονόματα Μοαμέτισ (=Μωάμεθ), Οτμάνεσ (=Οθωμανός), ολ-οσμάνεσ (=γένος οθωμανικό) και Σελήμ το οποίο είναι το όνομα τριών άγριων σουλτάνων.

Αυτά τα έβρισκαν οι υπόδουλοι Χριστιανοί οι οποίοι υπέφεραν από τους αιμοβόρους και αλλόθρησκους δυνάστες, όπως παλαιότερα υπέφεραν από τους διώκτες της Ρωμαίων αυτοκρατόρων και που τους έβλεπαν ως αντίχριστους.

Αργότερα ως αντίχριστους προτάθηκαν και άλλοι δυνάστες όπως ο Ναπολέων, ο Γουλιέμος Β' της Γερμανίας (ο υποκινητής του Α' Παγκοσμίου πολέμου), ο Χίτλερ, ο Λένιν και ο Στάλιν, η λέξη ει επιστήμη και κομουνίσ. Ακόμα και το σχήμα του κομουνιστικού σφυροδρέπανου, αν αναλυθεί κατάλληλα δίνει το σύμπλεγμα χξς. Κάποιος παρατήρησε πως τα τρία γράμματα είναι τα αρχικά της φράσης χρησμός ξύλον σοφίας χωρίς να δώσει άλλη ερμηνεία. Άλλοι υπέδειξαν πως το τετράγωνο του 6 είναι το 36 και πως αν προσθέσουμε τους αριθμούς από το 1 μέχρι το 36 παίρνουμε άθροισμα 666. Άλλοι υποστήριξαν πως το 666 είναι το σύμβολο της αοριστίας και εκφράζει το χάος των αρχαίων, ενώ ο Νίτσε υποστήριξε πως ο ίδιος ήταν ο αντίχριστος.

Το άλλο ρεύμα των επιστημόνων εστράφει στους αιρετικούς και κυρίως στους Ρωμαίους αυτοκράτορες και διώκτες των Χριστιανών. Έτσι υπέδειξαν ονόματα όπως Καίσαρ θεόσ, Γάιοσ Καίσαρ (Καλλιγούλας), Νέρων καίσαρ, Τίτοσ και Δομιτιανόσ. Προτάθηκαν και οι αυτοκράτορες Ούλπιοσ (Τραϊανός), Ανδιανόσ, Δικλητιανόσ και Ιουλιανόσ ο παραβάτης. Άλλοι υπέδειξαν τον Σίμωνα ή τον Άρειον.

Ένας ξένος θεολόγος παρατήρησε ότι τα αρχικά των ονομάτων των εννέα πρώτων Ρωμαίων αυτοκρατόρων, όταν τα μεταγραμματίσουμε στην ελληνική γραφή και προσθέσουμε ένα ι (=10) δίνουν την λέξη ογκοτόγιον, η οποία αποτελείται από το ελληνικό όγκος (=αλαζονεία) και το λατινικό toga (ένδυμα Ρωμαίων αυτοκρατόρων και συγκλητικών) και η οποία έχει άθροισμα 666.

---
Εδώ στο δεύτερο μουσικό διάλειμμα δεν θα ακούσουμε τους αγαπημένους Iron Maiden αλλά ένα νέο group που μας έρχεται από την Φιλανδία.



Πρόκειται για τους Villa Nah που παίζουν electropop με τον γνώριμο ήχο των 80ς και αναφορές στους πρωτεργάτες Kraftwerk. Μια ευκολομνημόνευτη μελωδία που εύκολα ακούγεται από το ραδιόφωνο και την σιγοψιθυρίζεις στο δρόμο δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση.
---

Όπως όλοι οι προφήτες έτσι και ο Ιωάννης, προβλέποντας τα μέλλοντα και προφητεύοντας για αυτά, έχει μεν κατά νου έναν αντιπροσωπευτικό τύπο της εποχής του -στον οποίον αρμόζουν τα λεγόμενά του-, προδιαγράφει δε δια αυτού του τύπου πολλά πρόσωπα καθ’ όλη την ιστορία της εκκλησίας, κυρίως σε ένα πρόσωπο του απώτατου μέλλοντος.

Ο προφήτης βλέπει τον σατανά να εξαποστέλλει στον κόσμο δύο θηρία. Το ένα είναι επτακέφαλο εξερχόμενο από τη θάλασσα, το οποίο είναι η αθεία και η απιστία, και το δεύτερο εξερχόμενο από τη γη προβατόσχημο, το οποίο είναι η πλάνη και η αίρεση. Τόσο η αθεΐα όσο και η αίρεση δρούσαν και επί εποχής του Ιωάννη και ήταν εύκολο στους πιστούς να το αντιληφθούν όταν γινόταν για αυτά λόγος συγκαλυμμένος. Οπωσδήποτε πρόκειται για πρόσωπο, για έναν Ρωμαίο αυτοκράτορα και έναν αιρεσιάρχη.

Η γνώμη του Ειρηναίου, μαθητή του Πολύκαρπου, που ήταν μαθητής του συγγραφέα της αποκάλυψης, συντείνει στο ότι ο αντίχριστος είναι ο Λατείνοσ, υπονοώντας με την λέξη Ρωμαίο αυτοκράτορα, τον Νέρωνα ή τον Δομιτιανό, τους δύο μεγάλους διώκτες των Χριστιανών. Είναι μάλλον ο Νέρων για πολλούς λόγους. Εκτός του ότι στα εβραϊκά δίνει τον αριθμό 666, το πρόσωπό του συνδυάζει όλα τα γνωρίσματα. Συγκεντρώνει πολλά αξιώματα (επτά κεφαλές) και έχει πολλά διαδήματα τα οποία συνέλεγε στις διαφόρους πόλεις ως αθλητής, μουσικός, ποιητής, καλλιτέχνης, ελευθερωτής κλπ. (δέκα διαδήματα). Έχει θηριώδη χαρακτήρα και ήταν εκείνος που επί πολλά έτη μετά τον θάνατό του έμεινε στη μνήμη των χριστιανών ως ο κατεξοχήν διώκτης και τον οποίον υπαινίσσεται και ως αντίχριστο και ο απόστολος Παύλος.

Έχει παρατηρηθεί επί πλέον ότι το σύμπλεγμα χξς, παριστάνει τα ακραία γράμματα του ονόματος Χριστός, διχαζόμενα από το οφιοειδές ξ που παριστάνει τον όφι που λάτρευαν οι οφίτες, οι διεισδύσαντες στην εκκλησία όπως το ξ στο όνομα του Χριστού. Μπορούμε να προσθέσουμε ότι το ξ αποτελείται από δυο Ν, των ακραίων γραμμάτων του ονόματος Νέρων κατά την ελληνική γραφή. Δηλαδή ο Νέρων είναι το επτακέφαλο θηρίο και οι αιρετικοί είναι το προβατόσχημο, έχοντας δηλαδή όψη αγαθή και εσωτερικά γεμάτοι πλάνη και κακουργία.

Ως προφητεία περί των εσχάτων, ο αριθμός ανάγεται μεν εις πολλούς κατά καιρούς εχθρούς της εκκλησίας, αρμόζει δε πλήρως και αναπαύεται εις τον κύριο αντίχριστο τον ερχόμενο ολίγον προ της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. Ο προφήτης είχε κατά νου τον Νέρωνα και μερικούς άλλους αιρετικούς αλλά ο προφητικός του οφθαλμός, ατενίζει εις την αχλύν των έσχατων καιρών τον κατ’ εξοχήν αντίχριστο.

Όλες οι παραπάνω ερμηνείες απλά υπέδειξαν ως αντίχριστους ορισμένα πρόσωπα διαφόρων εποχών, τα οποία ήσαν διώκτες ή παραχαράκτες της Χριστιανικής πίστης. Και όπως λένε οι πατέρες της εκκλησίας, το ασφαλέστερο και το ακινδυνότερο είναι να περιμένουμε την έκβαση της προφητείας, και όσον αφορά την ακρίβεια και όσων άλλων γράφτηκαν για αυτήν ο χρόνος θα αποκαλύψει.

---
Για το τέλος κράτησα να ακούσουμε τους Underworld και το Bird 1.



Με τους Chemical Brothers, τους Orbital και τους Leftfield άφησαν τα σημάδια τους στο electro ηχοτοπίο με dance παρεκτροπές. Ότι ήταν πολύ καλοί στο χειρισμό των υπολογιστών το είχαμε καταλάβει, τώρα θέλουν να τους πάρουμε σοβαρά και ως τραγουδοποιούς, γιατί όχι?
---

PS1. Μπορεί να μην διαβάσατε το κείμενο -γιατί μάλλον για μένα το έγραψα- ελπίζω όμως να απολαύσατε τη μουσικούλα!

PS2. Tali, το παιγνίδι δεν το ξέχασα, το δουλεύω... Είχα τις σημειώσεις από το καλοκαίρι και αν δεν το έκανα τώρα θα έμενε ο Σεπτέμβρης ...ορφανός από αναρτήσεις. Σου αφιερώνω όλες τις μουσικές!!! :)))