Δεν Βιάζομαι Να Μεγαλώσω

Το Σάββατο 29 Νοεμβρίου παρακολουθήσαμε την όμορφη και πολύχρωμη μουσική παράσταση της Τατιάνα Ζωγράφου, "Δε βιάζομαι να μεγαλώσω", στο Κέντρο Τεχνών στο ACS. Στην πραγματικότητα ήταν ένα διήμερο φεστιβάλ για τα παιδιά, για την υποστήριξη των Special Olympics Ελλάς.

Οι Special Olympics Ελλάς, είναι ένας αθλητικός και εκπαιδευτικός Οργανισμός, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που ιδρύθηκε το 1987. Η αποστολή τους είναι να προσφέρουν, καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, δυνατότητες προπόνησης και συμμετοχής σε Αγώνες, σε παιδιά και ενήλικες με διανοητική ανεπάρκεια και μαθησιακά προβλήματα, σ' ένα φάσμα Ολυμπιακού Τύπου αθλημάτων και να τους δίνουν ευκαιρίες ν' αναπτυχθούν σωματικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευματικά, σ' ένα περιβάλλον σεβασμού και αποδοχής.

Η φιλοσοφία των Special Olympics Ελλάς, βασίζεται στην πίστη ότι τα άτομα με διανοητική ανεπάρκεια, μπορούν με την κατάλληλη εκπαίδευση και ενθάρρυνση, να αποκτήσουν μια σειρά δεξιοτήτων, να απολαμβάνουν τις δραστηριότητες που οργανώνονται γι' αυτά και να ωφελούνται από τη συμμετοχή τους σε ατομικά ή ομαδικά αγωνίσματα, τα οποία είναι προσαρμοσμένα ανάλογα, ώστε να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

Οι Special Olympics Ελλάς πιστεύουν ότι μέσω του αθλητισμού, τα άτομα αυτά ωφελούνται σωματικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευματικά. Οι οικογένειές τους γίνονται πιο αισιόδοξες και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, μέσω της συμμετοχής και συμπαράστασης στις διάφορες εκδηλώσεις, συνυπάρχει μ' αυτά, σ' ένα περιβάλλον ισότητας, σεβασμού και αποδοχής της διαφορετικότητας.

Η Τατιάνα Ζωγράφου μας ταξίδεψε με τις μουσικές της και η σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη με τις "Μαγικές Σβούρες" του, μέσα από το θέατρο, το χορό, τις ζωγραφιές του Χρήστου Κεχαγιόγλου και τα βίντεο, μετέτρεψαν τη μουσική σε εικόνα και κίνηση, στήνοντας μια ζωντανή, ονειρική και πολύχρωμη παράσταση.

Στη συναυλία συμμετείχε η χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, η Μουσική Σχολή του Πολιτιστικού Οργανισμού "Γεώργιος Αξιώτης" του Δήμου Μυκόνου, καθώς και το νεανικό φωνητικό σύνολο «Ασύμμετρα πεντάγραμμα» του Δημοτικού Ωδείου Άργους. Πέρα από τη συμμετοχή αξιόλογων τραγουδιστών, ξεχώριζε αυτή της Μαρίας Φαραντούρη, που την τελευταία στιγμή για λόγους υγείας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί. Συγκινητική στιγμή ήταν όταν ένα παιδί των Special Olympics Ελλάς έπαιξε για εμάς στο πιάνο δυο τραγούδια.

Ζήσαμε από κοντά το στήσιμο και τις πρόβες αυτής της παράστασης, αφού η μικρή μας κόρη συμμετείχε με την ομάδα "Μαγικές Σβούρες". Την καμάρωνα πάνω στη σκηνή, όπως καμάρωνα και όλα τα άλλα παιδιά.

Χαιρόμουν που έβλεπα τα νέα παιδιά στις χορωδίες. Θα μπορούσαν να στέκονται μπροστά σε μια οθόνη, ή να πίνουν καφέ σε μια πλατεία με τους φίλους τους. Αντί για αυτά όμως, προτίμησαν τη διήμερη κούραση της εντατικής πρόβας και συναυλίας, προτιμούν να διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο τους στη μουσική παιδεία. Αλήθεια, τεράστιο χάσμα δεν χωρίζει αυτά τα παιδιά από τα άλλα που τις τελευταίες μέρες, τα βλέπουμε από την τηλεόραση να επιδίδονται σε καταστροφές και λεηλασίες?

Τα παιδιά των Special Olympics, τα παιδιά στη χορωδία και τα μεγαλύτερα στην ορχήστρα, τα μικρότερα με τη συμμετοχή τους σε αυτή τη παραγωγή, είναι τα άλλα παιδιά της Ελλάδας, δικά μας είναι και αυτά.

Στη μνήμη του Αλέξανδρου και των άλλων παιδιών που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν, που έμειναν για πάντα παιδιά... (από παρεξήγηση!)

Στο PODCAST ακούγεται το Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω με τον Βαγγέλη Γερμανό. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν χωρίς φλας για αυτό και η ποιότητα δεν είναι τόσο καλή.