16/12/07

Τα Ζωντανά

Οι αυξημένες εργασιακές υποχρεώσεις, με ανάγκασαν σήμερα Σάββατο να είμαι στο γραφείο και ως συνήθως λίγο πριν φύγω έκανα μια βόλτα στα blogs που επισκέπτομαι συχνά. Εκεί διάβασα την ανάρτηση της if.. ιγένειας και την οργή της με έναν τύπο που δεν σεβάστηκε το περιβάλλον και κατ’ επέκταση τους συνανθρώπους του. Επιβράβευσα την αντίδρασή της γιατί ύψωσε τη φωνή της και διεκδίκησε το σεβασμό του χώρου που μοιραζόμαστε, αντίδραση που εγώ δεν θα είχα!

Αργότερα στην επιστροφή για το σπίτι, μπαίνοντας στο τραμ και περιμένοντας να ξεκινήσει ακούστηκαν γαβγίσματα. Μετά από λίγο ένας μεγάλος σκύλος μπήκε και στρογγυλοκάθισε μπροστά στην πόρτα. Η πρώτη αντίδρασή μου ήταν να γελάσω, σκεπτόμενος ότι ένας σκύλος παίρνει το τραμ, για να κατέβει σε κάποια από τις επόμενες στάσεις, για να δει τους φίλους του. Μια κυρία που μπήκε, ανησύχησε που υπήρχε ένας σκύλος μόνος του μέσα στο βαγόνι και όταν άρχισε να ρωτά τους γύρω της, άκουσα να της λένε τα πιο αστεία πράγματα! Η κυρία βλέποντας πως δεν μπορεί να συνεννοηθεί πήγε να βρει τον οδηγό και πράγματι μετά από λίγο ήρθαν.

Ο σκύλος ήταν ένας καλοθρεμμένος αδέσποτος, από αυτούς που τριγυρίζουν στην πλατεία Συντάγματος. Κάθε μέρα περνώ από εκεί και μου έχουν γαβγίσει αρκετές φορές όπως και σε πολλούς άλλους. Μια φορά ένοιωσα τα σάλια ενός σκύλου στο παντελόνι μου και τα δόντια του γύρω από τον αστράγαλό μου ενώ μια άλλη ένας σκύλος με τα νύχια του έσκισε το μπατζάκι του παντελονιού μου. Έχω φτάσει σε σημείο όταν βλέπω αρκετούς σκύλους μαζί, να βολιδοσκοπώ την διάθεσή τους και να αλλάζω πεζοδρόμιο πηγαίνοντας στο απέναντι της Βουλής ενώ κάποιες άλλες φορές να κατεβαίνω στο μετρό για να διασχίσω υπόγεια μερικά μέτρα της πλατείας. Δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε αυτά τα αδέσποτα σκυλιά, μη γνωρίζοντας τον τρόπο αντίδρασής τους ειδικά όταν είναι σε ομάδες έχοντας την ψυχολογία της αγέλης.

Νοιώθω ανασφαλής να διασχίσω τη πλατεία Συντάγματος! Κινδυνεύω να με δαγκώσουν τα σκυλιά, περπατώντας μερικά μέτρα στο πιο κεντρικό σημείο της Ελλάδας!

Η αντίδραση του κόσμου στο τραμ: Με χαβαλέ αντιμετώπισαν το θέαμα, κάποιος το χάιδεψε, κάποια άλλη το χαρακτήρισε "Ο Σπόνσορας", λόγω της πρόσφατης καμπάνιας να επιτρέπεται η μεταφορά των ζωντανών με το τραμ, αγνοώντας ότι πρέπει να πληρούνται και κάποιες άλλες προϋποθέσεις... Ξαφνικά όλοι μιλούσαν μεταξύ τους λέγοντας ιστορίες με σκυλιά!

Η αντίδραση του Οδηγού του τραμ: Ο υπεύθυνος του οχήματος και της ασφάλειας των επιβατών, αξιολογώντας την κατάσταση, δήλωσε ότι έχει ξαναδεί το σκύλο, ότι είναι της «πιάτσας», ότι συνηθίζει να κάνει τη βόλτα του και να ξαναγυρίζει πίσω και στη συνέχεια μπήκε την καμπίνα του για να ξεκινήσουμε!

Όλη αυτήν ώρα σκεφτόμουν την αντίδραση της if.. ιγένειας. Οι παλμοί μου ανέβαιναν και η φωνή μου τρέμοντας από την ένταση έφτασε στο λαιμό μου. Δεν άντεξα και φώναξα απευθυνόμενος σε κάποιες κυρίες που δεν ήξεραν τι έλεγαν...

«Συγνώμη κυρίες μου, πιστεύεται πραγματικά αυτά που ακούω να λέτε? Γνωρίζετε ποιος είναι αυτός ο σκύλος? Γνωρίζεται ότι γυρίζει στους δρόμους και τρώει από τα σκουπίδια, ότι κανείς δεν τον φροντίζει και κανείς δεν του έχει κάνει ένα εμβόλιο? Εσείς κύριε που τον χαϊδεύεται και μετά πιάνεται τις χειρολαβές γνωρίζεται αν κουβαλά καμιά αρρώστια? Δεν σας έχει μιλήσει κανείς για την στοιχειώδη υγιεινή. Εσείς κυρία μου που χασκογελάτε ξέρετε πως θα αντιδράσει ο σκύλος όταν το βαγόνι γεμίσει ασφυκτικά από επιβάτες ή μπορείτε να φανταστείτε την αντίδραση των μικρών παιδιών. Γνωρίζετε ότι μπορεί να γίνει επιθετικός μυρίζοντας μια γυναίκα σε εμμηνόρροια!»

«Κύριε οδηγέ, συνηθίζεται τα αδέσποτα σκυλιά να κάνουν βόλτες ανεξέλεγκτα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς? Γνωρίζετε ότι είστε υπεύθυνος για την καθαριότητα του χώρου και την ασφάλεια των επιβατών? Είστε ικανοποιημένος από την εικόνα του μέσου που εκπροσωπείτε και που μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες αντικρίζουμε?»

Αυτά φώναξα, όμως τα λόγια μου δεν ακουστήκαν.... Πνίγηκαν στο λαιμό μου!

Ναι, ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ if.. ιγένεια ... Δεν ξέρω αν έχω δίκαιο ή όχι, όμως κώλωσα να αντιδράσω, να πω την άποψή μου, να πω αυτό που πιστεύω, αυτό που με ανησυχεί, να διεκδικήσω....

ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!


--------------------------
ΥΓ. 1) Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα σκυλιά, αντιθέτως.
ΥΓ. 2) Περάστε από την if.. ιγένεια και κάντε ένα vote την ημέρα, για καλό είναι.

33 σχόλια:

If...ιγένεια είπε...

Εμμμ.. Κατ'αρχάς, πρώτη φορά βλέπω σε μπλογκ άλλου ανθρώπου το όνομα μου τόσες φορές.. Είναι εξωπραγματικό.. Κατά δεύτερον, μην τρελαίνεσαι.. Ίσως την επόμενη φορά τα λόγια βρουν το δρόμο τους για να βγουν από το λαιμό σου.. Από την άλλη, μπορεί να είσαι άνθρωπος χαμηλών τόνων.. Σε ευχαριστώ για την αναφορά.. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που σε έκανα να το σκεφτείς.. Να σαι καλά, καλό σου βράδυ :)

Feidias είπε...

Καλημέρα Marconi!Έχω κινδυνέψει με τη μηχανή κι είχα και τη κοπέλα μου πάνω,να της βουτήξει το πόδι άπειρες φορές,συγκεκριμένα αυτός,ο κατά τ άλλα συμπαθέστατος,γκριζοκαφεαπροσδιορίστου χρώματος,μόρτης αλητόσκυλος που την αράζει ακριβώς στο φανάρι της διάβασης στο Σύνταγμα και κοζάρει εκεί αγέρωχος,περιμένοντας να τη πέσει στον πρώτο άτυχο που που θα του γυαλίσει!Άσε γενικότερα σε πλατείες με τις αγέλες,έχω κάνει άπειρα draftings με τη μηχανή,να γλιτώσω!!(Μετά το έπαιζα ήρεμος οτι το έκανα επίτηδες κι οτι είμαι οδηγάρα,λολ)!Μια φορά που πήγα να πω κάτι σε κάτι Μανδάμες που ταίζανε ολόκληρα στίφη αγελών στη γειτονιά,κινδύνεψα να θεωρηθώ και βάρβαρος,με μίσος για τα ζώα,σε διαβεβαιώ οτι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο!Όμως βαρέθηκα ν βλέπω κυρίες και κόσμο γενικότερα,να έχει αυτή τη ψύχωση με τα ζώα και να γράφουν εκεί που δε πιάνει μελάνι τους ανθρώπους!Χρειάζεται αγάπη και πρόνοια αλλά οργανωμένη,πρώτα από τη Πολιτεία που τα έχει φορτώσει στο κόκορα,μετά απο το καθένα στη γειτονιά του....Ωραία μέρα σήμερα με ήλιο!!Θα βγω στο μπαλκόνι να...γαυγίσω!!Μετά ύπνο,το παρακάναμε σήμερα!Καλημέρα!!
Υγ.Sorry για το σεντονopost!

Ra Ma είπε...

@if..., η αλήθεια είναι ότι συγχύστηκα πολύ και είχα πολύ πρόσφατη την αντίδρασή σου. Γενικά είμαι ανεκτικός με πολλά πράγματα, δίνω πολλές ευκαιρίες στους άλλους, και προσπαθώ να δω την άλλη πλευρά. Όταν είδα ένα ομόψυχο κλίμα υπέρ της βόλτας του σκύλου σκέφτηκα ότι θα έχανα το χρόνο μου αντιδρώντας ή μπαίνοντας στη διαδικασία να ανοίξω κουβέντα με τον ...τοίχο. Μάλλον δεν το βλέπω σωστά, γιατί σίγουρα θα ήταν και άλλοι με την ίδια άποψη με μένα. Με τσάντισε πολύ ο τρόπος που το χειρίστηκε ο οδηγός.

Τέλος πάντων, τώρα που το διαβάζω μπορεί να μου φαίνεται λίγο υπερβολική η αντίδρασή μου αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένουμε απαθείς. Έχω ένα βάλει όριο που όταν το ξεπερνάω αντιδρώ, σίγουρα πρέπει να το χαμηλώσω....

Καλημέρα!

Ra Ma είπε...

@feidias, έχεις δίκαιο, έχω δει άπειρες φορές σκηνές με μηχανές όπως την περιέγραψες. Περιμένουν και όταν περάσει μηχανή ή αυτοκίνητο το κυνηγάνε γαβγίζοντας και ποτέ δεν ξέρεις αν είναι μόνο παιγνίδι!

Αυτό με τα σκυλιά είναι το λιγότερο για την κατάντια του κέντρου. Που είναι η παιδεία, που είναι ο Δήμος!

Μόνο για δεξιώσεις και βεγγαλικά?

Φεύγουμε και εμείς τώρα να προλάβουμε ήλιο....

Καλημέρα.

Μαριλένα είπε...

Eπειδή δεν τρώω κρέας ακριβώς από φιλοζωία

Επειδή έχω παλέψει για τα αδέσποτα

Επειδή ουδέποτε έχω φοβηθεί αδέσποτο

Επειδή παααρα πολλές φορές μας έχει κυνηγήσει σκύλος με το μηχανάκι γαυγίζοντας και ξέρω πως αυτό είναι το παιχνίδι του

Επειδή όλα τα ζωα που είχαμε κατα καιρούς ήταν μαζεμένα απο το δρόμο

Επειδή η φρικαλεότητα των ανθρώπων ειναι συντριπιτικά μεγαλύτερη απο την όποια επιθετιότητα του αδέσποτου

Επειδή ο σκύλος για να σου επιτεθεί πρέπει να τον πειράξεις

Επειδή αυτό με την περιοδο ειναι μια μαλακία και μισή (και με συγχωρείς πολύ για τηνκακια λέξη)

και επειδή ΟΛΟΙ μου οι φίλοι ειναι φιλόζωοι

δεν θα απαντήσω.

καλη σου Κυριακή

και συνιστώ να φοβάσαιπολύ περισσότερο τα οιοδήποτε μικρόβια που κουβαλανε οι συνάνθρωποι σου και την επιθετικότητα τους, παρα αυτή ενος αδέσποτου σκύλου.

Μαριλένα είπε...

Μη κανει καποιος τον κόπο να μου απαντήσει αν το κανει για να δω εγώ την απαντηση.

Δεν πρόκειται.

Skouliki είπε...

καλημερααααααααααα δεν εχεις αδικο σε ολα λες

Feidias είπε...

χαχαχα τι πάει να πει μη κάνει κανείς το κόπο ν απαντήσει??!!!!Το ποδαράκι της κοπελιάς είναι πιο πολύτιμο απ την διάθεση του σκύλου να πάιξει κι έχω ακόμα ένα τζιν με τρύπες απο δόντια...Ο σκύλος όταν θεωρεί κάτι σαν δική του περιοχή δε ξέρεις πως θα αντιδράσει ποτέ!Κι εγώ έχω πάρει για όσο γουσταρε εκείνο έναν φουκαρά αδέσποτο σκύλο και τον τάιζα σπίτι΄γιατί ήταν σε κακά χάλια,αλλά ουδεμία σχέση έχει αυτό με το αν πρέπει να κυκλοφορούν σε αγέλες σ όλη τη πόλη.Τα πρεζάκια που είναι χειρότερα κι απ τα σκυλιά στους δρόμους και οι άστεγοι κι όλοι οι μετανάστες που ζουν κατά εικοσάδες σε ένα δωμάτιο που ούτε να φτύσεις δε κάνει,θα έπρεπε ν μας μας "τσιμπάνε"περρισότερο την ευαισθησία μας!Καλή Κυριακή και σε σένα μαριλενα!

Roadartist είπε...

Καλημέρα Μαρκονι. Συμφωνώ σε ολα. Για ολα ομως φταιει η πολιτεια. Που δεν εχει μεριμνησει ακομα και ουτε προκειτα απο οτι βλεπω.. να προστατεύσει τα αδεσποτα ζωα. Ειναι υποχρεωση της (!!!!) να τους βρει στεγη και τροφη. Εφοσον αδιαφορει, τοτε θα συνεχιζονται τα προβληματα που αναφερεις και αλλα τοσα. Οσο κ αν προσπαθουν καποιοι ιδιωτες για τα αδεσποτα καπως να τα οργανωσουν καπου ή να εμβολίασουν οσα μπορούν..το πρόβλημα δεν λυνεται. Πρεπει να ενδιαφερθει το κρατος......

Dr_MAD είπε...

Να προσφέρω την ιατρική μου γνώση?

Το δήγμα ανθρώπου προς ζώο θεωρείται το δεύτερο πιο επικίνδυνο μετά του φιδιού. Έτσι για να ξέρουμε τη θέση μας στο οικοσύστημα που βιάζουμε καθημερινά. Είμαστε επιθετικά ζώα... Και γι'αυτό το στόμα μας είναι γεμάτο μικρόβια. Παρασιτικά σε εμάς μεν, θανατηφόρα για το ζωντανό που θα δεχτεί το δάγκωμά μας δε.

Τις καλημέρες μου ;-)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Συγχαίρω την ifigeneia για την ανάρτησή της. Πρέπει όλοι μας να συνεργαστούμε προς αυτή την κατευθυνση.
Συμφωνώ, ως φιλόζωη, με τη Μαριλένα, όσον αφορά τους σκύλους (περισσότερη ...μαγάρα σέρνουν οι άνθρωποι), πολύ περισσότερο με roadartist για την ευθύνη της Πολιτείας, δεδομένου ότι ως παθούσα (ευτυχώς χωρίς άσχημη εξέλιξη) έτυχα θερμού εναγκαλισμού (μα ποιά είμαι....) μεγαλόσωμου αδέσποτου, που ανασηκώθηκε στα πισινά του πόδια και με τα μπροστινά με έσφιξε θερμά...ένιωσα και την καυτή του ανάσα στο αυτί μου...λύθηκα από το φόβο μου.. πιάστηκε η αναπνοή μου ...και να σκεφτείς πως ήταν 6 η ώρα ενός χειμωνιάτικου πρωϊνού...δηλαδή νύχτα...
Πήγαινα στη δουλειά μου η ταλαίπωρη...
Μπππππρρρρρρ..........

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

So_Far είπε...

Μένω στο Γκολφ της Γλυφάδας, μια σχετικά ήσυχη περιοχή. Για κάποιους λόγους το Γκολφ θεωρείται ο χώρος που οι ασυνείδητοι αφήνουν τα σκυλιά τους όταν δεν τα θέλουν πια. ΄Ετσι έχουμε το φαινόμενο πολλών αδέσποτων σκύλων που δρουν σε επίπεδο αγέλης. Χαρακτηριστική εικόνα της περιοχής είναι ότι όλοι οι ηλικιωμένοι που κάνουν τον βραδινό τους περίπατο να κρατούν και από ένα ραβδί για να διώχνουν τα σκυλιά που όπως λένε είναι ιδιαίτερα επιθετικά.
Αναμφίβολα η κατάσταση δεν σώζεται ούτε με το να περιθάλψεις ένα αδέσποτο ζώο μεμονωμένα , ούτε με κηρύγματα και αφορισμούς. Θέλει μέριμνα από τους δήμους γιατί αυτοί είναι πιο κοντά στο πρόβλημα, με σεβασμό όμως στα ζώα. Ψιλά γράμματα γι' αυτή τη χώρα και τις νοοτροπίες της.
Όσο για το άλλο θέμα , δλδ που δεν μίλησες στο τραμ, έχουμε βρεθεί όλοι σε παρόμοια θέση και δεν το κάναμε για τους ίδιους πάνω κάτω λόγους.

KitsosMitsos είπε...

Διδακτική η ιστορία. Σε πολλά επίπεδα.
Αυτό που κρατάω περισσότερο είναι το τελευταίο που λες. Η αντίδραση που ήθελες αλλά δεν έγινε. Γιατί μάλλον εκεί πάσχουμε οι περισσότεροι. Έχουμε τις καλύτερες των προθέσεων και κολλάμε στην εφαρμογή.
Το κακό είναι ότι τις περισσότερες φορές, δεν κολλάνε οι ανάποδοι, οι στραβοί, οι βλάκες... Και τελικά περνάει το δικό τους. Καθαρά εγωιστικά, γιατί να γίνεται αυτό;
Απλές σκέψεις.

Natalia είπε...

ασχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε, ένα ειναι σιγουρο, ότι το post σου μας εβαλε να σκεφθούμε.

Τα ζωα οπωσδηποτε δεν φταίνε, η πολιτεια όμως και εμεις οι πολιτες έχουμε μεγάλη ευθύνη.

Δεν ειμαστε ετοιμοι για να συνταξιδέψουμε με αδέσποτα σε τραμ, όσο και να τα αγαπάμε. Στη δεδομένη περίπτωση, marc, η θεση σου ηταν λεπτή, και ίσως καλύτερα που δεν μίλησες. Το ότι σε απασχόλησε αρκετά, και μας μετέφερες τον προβληματισμό σου ήταν το πιο σημαντικό

καλησπέρα

Ra Ma είπε...

Μόλις πριν λίγο διάβασα τα σχόλιά σας και αισθάνομαι την ανάγκη να πω δυο πράγματα.

Η ανάρτηση έγινε για να αυτοσαρκασθώ, να μειώσω τον εαυτό μου και μέσα από αυτό να πάρω δύναμη για να μπορέσω να αντιδράσω σε ανάλογες περιπτώσεις -το λέω άλλωστε καθαρά στις τελευταίες προτάσεις, "Δεν ξέρω αν έχω δίκαιο ή όχι, όμως κώλωσα να αντιδράσω"

Ο σκύλος έτυχε να είναι ο ήρωας του περιστατικού, όπως σε ανάλογες περιπτώσεις είναι η κοπέλα που μισή ώρα σαχλαμαρίζει με το κινητό της δίπλα στο κεφάλι μου, ή οι πιτσιρικάδες που βρίζουν δυνατά και ανελέητα ή ο τρεκλίζων μεθυσμένος με την μπύρα στη κωλότσεπη ή .... κάθε μέρα και κάτι άλλο.

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι μένω αμέτοχος σε παρόμοια γεγονότα ενώ το είναι μου επαναστατεί και φωνάζει να κάνω κάτι!

Λόγω του σκύλου αναφέρθηκα σε ένα γεγονός που αντιμετωπίζω καθημερινά. Σε εμένα είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Φοβάμαι. Δεν μπορώ να έχω 3 σκύλους να μου γαβγίζουν δίπλα στα πόδια μου και εγώ με ένα χαρτοφύλακα να προσπαθώ να φυλαχθώ στο Σύνταγμα! Κάθε φορά εύχομαι τα σκυλιά να είναι σε άλλο σημείο της πλατείας ή ...να ασχολούνται με κάποιον άλλον! Τρέμω όταν περνάω. Αν έλεγα μέσα στο τραμ, στο κόσμο, ότι με πιάνει πανικός όταν βλέπω σκύλο μόνο του, θα μου έλεγαν έλα τώρα μωρέ, πως κάνεις έτσι, δεν το βλέπεις ήσυχο είναι το σκυλάκι... Θα έλεγε κάποιος, ρε παιδιά βοηθήστε να βγάλουμε το σκύλο έξω?

Σε γειτονικό supermarket δύο φορές επιτέθηκαν σε παιδιά, την μια φορά το παιδάκι αν και το κρατούσε η μαμά του έπεσε κάτω και το έσερνε...

Θεωρώ τον εαυτό μου φιλόζωο, αναγνωρίζω την προσφορά τους, έχω βοηθήσει παγιδευμένα ή διψασμένα και έχω κλάψει σε απώλεια...

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω αδέσποτο είναι «Έχει κάνει εμβόλια?» και δεν το λέω με κακία. Η κυρία που φώναξε τον οδηγό ήταν η μόνη που νοιάστηκε για το ζώο. Τίνος είναι ρώτησε και φώναξε τον οδηγό να τον ενημερώσει και να κάνει κάτι, στο τραίνο του ήταν άλλωστε!

Δεν τρέφω αυταπάτες και για τον συνεπιβάτη μου. Είναι βέβαιο ότι δεν γνωρίζω πόσο επικίνδυνος είναι και ποιες αρρώστιες κουβαλάει....

Ο δε οδηγός με εξόργισε με την συμπεριφορά του. Θα έπρεπε να ξέρει ότι επιτρέπετε υπό προϋποθέσεις μόνο η μεταφορά των μικρών κατοικίδιων ζώων μέσα σε ειδικά καλάθια διαστάσεων μέχρι 70x40x50cm. Αυτό το «δε βαριέσαι τώρα...» με τρελαίνει!

Τα αδέσποτα δεν φταίνε για την κατάσταση που βρέθηκαν, όπως ούτε όταν κάθε πρωί κάνω σλάλομ να αποφύγω τα κακά τους στη μέση του πεζοδρομίου.

Και αυτή η αντίδραση που μου βγαίνει και κολλάει στη βάση της γλώσσας, θα πρέπει να βρει το δρόμο της γιατί τα αδέσποτα είναι το λιγότερο για τα οποία τα ήθελα να κραυγάσω.

Σας ευχαριστώ όλους και συγχωρέστεμε για την πολυλογία και αν στεναχώρησα κανένα θέλω να του πω ότι δεν είχα πρόθεση.

Καλό ξημέρωμα.

Ra Ma είπε...

Υπόσχομαι να μην κάνω ξανά ανάρτηση εν βρασμώ ψυχής, γιατί μετά από 24 ώρες ξαναδιαβάζοντας το, βλέπω ότι δεν το απέδωσα όπως έπρεπε και μπορεί να παρερμηνευθεί!

Skouliki είπε...

καλημερα και καλη βδομαδααααααα

ααααααααααα νυσταζω

betty είπε...

Καλέ μας Θύμιο, θα σου γράψω κι εγώ τη δική μου εντύπωση από την ανάρτησή σου...
Κατ'αρχήν έχεις πολύ χιούμορ, ειδικά εκεί που σκεφτόσουν ότι ο σκύλος πάει στους φίλους του...Σου είπα ότι έχεις ωραίο τρόπο να μας διασκεδάζεις κι αυτό δεν το παίρνω πίσω. Επίσης, είχες κι ένα πολύ ωραίο αυτοσαρκαστικό τρόπο να διαμαρτυρηθείς για τα "ζωντανά" από την πλευρά του ανθρώπου της πόλης, που δεν τα ξέρει και δικαίως(από αυτοάμυνα)τα φοβάται.
Έγραψες ένα υπέροχο κείμενο, πολλοί θα έπρεπε να το ζηλεύουν για την πρωτοτυπία του(η οπτική και το χιούμορ)και να προβληματιστούν επίσης κι ορισμένοι. Με αυτό εννοώ(θα πυροδοτήσω τώρα τους "ταμένους" ζωόφιλους της πόλης)ότι ο άνθρωπος και το ζώο διαφέρουν σε πολλούς τομείς. Επειδή η ίδια μεγάλωσα στη φύση, με τα ζώα για παρέα, τα φρόντιζα, τα έκλαιγα, είχα τα χαιδεμένα μου και τα πιο άγρια, ξέρω πολύ καλά ότι η φιλοζωία στις πόλεις είναι κάτι νοσηρό συνήθως. Γιατί το ζώο το σέβεσαι όταν περιφρουρείς το φυσικό περιβάλλον του και τις φυσικές του λειτουργίες-συνήθειες. Εάν οι φιλόζωοι ζητούσαν να κλείσουν τα pet-shops, τότε θα έλεγα ότι κάνουν μια σοφή κίνηση...
Εμένα μου άρεσε πολύ ό,τι έγραψες, γιατί ήταν ανθρώπινο και φυσιολογικό.(Στο εξής εκτός από κουμπάρα, θα είμαι και συνήγορος!!!)

red rose είπε...

Noμίζω πως τα φιλοζωικά μας αισθήματα δεν εκφράζονται με το να χαϊδεύουμε τα αδέσποτα και να περνάμεμε λίγα λετά μαζί τους. Με το να τα κοιτάμε και να τα λυπόμαστε απλώς, δεν πρόκειται ν'αλλάξει απολύτως τίποτα..
Αυτοί που τα αγαπούν πραγματικά είναι αυτοί που τους απασχολεί η υγεία αυτών των ζώων και κατ'επέκτασιν και η δική μας. Η στείρωση τους ώστε τουλάχιστον να μην πολλαπλασιάζονται. Αυτοί που οι προσπάθειες τους αποβλέπουν σε μια μακροχρόνια αν όχι μόνιμη λύση του προβλήματος και απευθύνονται στους κατάλληλους φορείς και αρχές.
Όσο για τους υπόλοιπους που δεν έχουμε είτε τη δύναμη είτε τα μέσα να αντιδράσουμε μ'αυτό το τρόπο, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να εφαρμόσουμε τους στοιχειώδεις κανόνες υγειηνής. Ίσως εμείς να είμαστε ανθεκτικοί σε κάποια μικρόβια και να μην καταλαβαίνουμε τον κίνδυνο. Αν τα μεταδώσουμε όμως σε κάποιους συνανθρώπους μας και νοσήσουν θα δείξουμε την ίδια ευαισθησία?
Μαρκονάκι σόρρυ για τη πολυλόγια..
Καλή εβδομάδα!!

Ra Ma είπε...

@betty, ευχαριστώ πολύ αλλά δεν θέλω να το συνεχίσουμε. Δεν ήταν ο λόγος τα αδέσποτα, προέκυψε!

Διαβάζω συνέχεια το κείμενο και δεν μπορώ να βρω που κάνω αρνητικά σχόλια για τα τετράποδα. (Αν βλέπεις κάτι πες μου). Το ότι φοβάμαι την αντιδρασή τους ή ανησυχώ για το αν είναι καθαρά δεν δείχνουν το αντίθετο.

Αυτό με πονάει, να έχει κάποιος λάθος άποψη για μένα.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

betty είπε...

Θύμιο όταν πιστεύεις ότι έχεις δίκιο να μη σε νοιάζει τι νομίζουν οι υπόλοιποι!
Ο σύζυγος τ'αγαπάει τα ζώα και θεωρεί βάρβαρους και κανίβαλους εκείνους που τα κακοποιούν. Όταν όμως βγαίναμε περίπατο, τότε που ο γιόκας μας ήταν μικρούλης, επειδή μένουμε σε κάπως πιο "εξοχική" περιοχή, κρατούσε ένα καλάμι κι έλεγε..."Εάν κανένα ορμήσει θα του βγάλω τα μάτια" "Μα δεν το λυπάσαι!έλεγα" "Δεν θα βάλω την ακεραιότητα του παιδιού πάνω απ'το ζωντανο",απαντούσε.
Να ξέρουμε τη θέση του καθενός. Πάντως, κι εγώ δεν πιστεύω ότι βγάζεις κάτι μη φιλοζωικό.

Σπύρος είπε...

Kαλημέρα αγαπητέ Θυμιο..

Το κείμενο σου εχεις δύο πλευρές έτσι όπως το είδα εγω. Εχεις δίκιο τα αδέσποτα ειναι σε τέτοια μοίρα λόγω της άγνοιας της κρατικής μηχανής η οποία θα μου πεις εδω δεν κοιτάει το ασφαλιστικό θα ασχοληθεί με τα αδέσποτα. Απο την άλλη και εγω την έχω πατήσει με την μηχανή και μάλιστα σε μεγάλο κίνδυνο.

Όσο για τον κόσμο , εδώ δεν μπορεί να συμπεριφερθει σωστά στον συνάνθρωπο θα συμπεριφερθεί στα αδέσποτα; και το χειρότερο ειναι απο αυτους που τουλάχιστον αντί να τα αγνοούν να τα κακοποιούν.

Καλημέρα :)

betty είπε...

"Δεν θα βάλω την ακεραιότητα του παιδιού κάτω απ'το ζωντανό" διόρθωση.

Swell είπε...

Μάλλον καλύτερα για σένα ήταν που ό,τι σκέφτηκες το κράτησες μέσα σου. Η ιστορία της Ιφιγένειας δεν έχει σχέση με τη δική σου. Ένα ζώο δεν πρόκειται ποτέ να σου κάνει κακό.
"Γνώρισα τους ανθρώπους κι αγάπησα τα ζώα" Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης.

Ra Ma είπε...

@betty, δεν έχεις άδικο, τα είπαμε κιόλας.

@Lock, τι να πω, φάνηκα αντιζοώφιλος? Σωστά τα λες, μόνο στην Ολυμπιάδα μας απασχόλησαν και τα απομάκρυναν!!!

Ra Ma είπε...

@Swell, η ιστορία της If... δεν έχει σχέση με τη δική μου. Έχει όμως, όπως έχω ξεκάθαρα αναφέρει ένα κοινό στοιχείο. Την αντίδραση.
Αυτός ήταν ο λόγος του post. Απλά ξέφυγε και ακόμα και τώρα δεν βρίσκω το λόγο!

Όσον αφορά τα ζώα, με αυτά που βλέπω και ακούω, λυπάμαι δεν μπορώ να τους έχω εμπιστοσύνη. Η δική μου άποψη είναι αυτή και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα αγαπώ.
Κακώς που δεν αντέδρασα με τη φάση. Δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι τα έχω πει πιο πάνω.

Σκέφτηκα πολλές φορές ότι τα μαύρα ρούχα που συνήθως φοράω (και παλτό) μπορεί να κάνει τα σκυλιά επιθετικά. Το λες και εσύ, ότι ο δικός αγριεύει (ορμάει!) όταν δει αστυνόμο ή παπά. Φαντάζεσαι να έμπαινε ένας παπάς στο τραμ και να γινόταν της κολάσεως? Μπορείς να το ξέρεις αυτό?

Σε ευχαριστώ και καλό σου βράδυ.

tzonakos είπε...

Θα σε έλεγαν περίεργο αν μιλούσες.
Εχεις δίκιο μεν, αλλα ουτε κι εγω θα αντιδρούσα αν και θα σκεφτόμουν περίπου αυτά που σκέφτηκες.
Βέβαια η αγάπη μου για τους σκύλους θα νικούσε, και ακόμα το να κάνει τη βόλτα τους αυτός με το τράμ θα μ' εκανε να χαμογελάω.
Να μην αισθάνεσαι άσχημα, έγραψες πράγματα αληθινά που άλλοι δεν θα τολμούσαν να πούν, απο φόβο μην εκτεθούν ή θεωρηθούν κακοί.
Ωραίο το ποστ.
Πάω και στην Ιφ... τωρα.

prasino liker είπε...

Συγνωμη αλλα συμφωνω απολυτα με την Μαριλενα.Τα σκυλια διαισθανονται οτι τα φοβασαι .Εκκριομε μια ουσια εκεινη την στιγμη .Αν εισαι επανω στην μηχανη και με το ποδι σου προσπαθεις να το διωξεις αυτο το παιρνει σαν παιχνιδι.Αν κοιταξεις αυτο το υγρο βλεμμα στα ματια τους θα σου πει παρα πολλα.Ειτε ειναι αδεσποτα ειτε του σπιτιου.Το αν θα επτρεπε καθε δημος να φροντιζει να υπαρχει καποιος χωρος για αυτα ειναι αλλη ιστορια.Αγαπαω αυτες τις ψυχες γιατι ειναι ανυπερασπιστες.Εχουν εμας τους υποτιθεμενους ανθρωπους που απο θεση ισχυος εχομε τον πρωτο λογο.Γινομαστε ατιμοι πολλες φορες απο τον τροπο που τους συμπεριφερομαστε εως τον τροπο που τα σκοτωνομε.Εχω να φαω οτιδηποτε ειναι ζωντανο πανω απο εικοσι χρονια.Ταιζω αδεσποτα γατια σκυλια και ποτε δεν εχω παθει τιποτα.Διερωτηθηκατε ποτε γιατι ο σκυλος ηλθε στο τραμ;Hθελε συντροφια και ισως ζεστασια.
Την επομενη φορα δες καλοπροαιρετα μονο τα ματια τους .Τιποτα αλλο.

betty είπε...

@swell, "γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα" ευτυχώς που συνέβη αυτό μόνο στον "άγιο"Φραγκίσκο και όχι στο Χριστό!!!!! Μήπως ό "άγιος" θα ήταν περισσότερο άγιος κάνοντας μια προσπάθεια για τον άνθρωπο...(μη μπουμε σε λεπτομέρειες για το τι σημαίνει φραγκισκανική ομολογία...).
@Θύμιο, δεν θέλω να επαναλαμβάνουμε τα ίδια, απλά ένα σχόλιο σχετικά με το χρώμα. Είχα διαβάσει ένα φυλλάδιο μιας φιλοζωικής εταιρείας, η οποία έδινε οδηγίες σχετικά με τις αδέσποτες αγέλες ζώων...Μας πληροφορούσε ότι τα ζώα στην πόλη, συχνά αποπροσανατολίζονται λόγω των τεράστιων ερεθισμάτων που δέχεται το ήδη ευαίσθητο σύστημά τους, με αποτέλεσμα να γίνονται συχνά επιθετικά. Ένα αποπροσανατολισμένο ζώο, είναι πραγματικά επικίνδυνο και δεν θέλει να παίξει...Μας συμβούλευε ότι όταν μας επιτίθεται ένας τέτοιος σκύλος, επειδή φοβούνται το μέγεθος, θα πρέπει να απλώσουμε τα χέρια και το άνοιγμα του μπουφάν που πιθανώς φοράμε και να χαμηλώσουμε έτσι προς την κατεύθυνσή του(φωνάζοντας λίγο άγρια)για να αποκτήσει την αίσθηση του όγκου μας και να τρομάξει...
Αυτό για όσους έχουν ψυχραιμία!

Ra Ma είπε...

Έχω διαβάσει προσεκτικά όλα τα σχόλια που κάνατε. Αν προσπαθούσα να απαντήσω στο κάθε ένα θα έλεγα περίπου τα ίδια πράγματα.

Θα ξαναπώ ότι τα αδέσποτα ήταν η αφορμή δεν ήταν το θέμα. Το θέμα ήταν (θα το θέσω λίγο διαφορετικά αυτή τη φορά γιατί από εκέι ξεκινά) πως όπως εγώ προσπαθώ να μην ενοχλώ τον συνάνθρωπό μου (μέσα σε λογικά πλαίσια) την ίδια αντιμετώπιση περιμένω από αυτόν. Αλλιώς: δεν θέλω να κάνω στους άλλους αυτά που δεν μου αρέσει να μου κάνουν. Ουτοπιστικό ? μπορεί.

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αγαπώ τα ζώα. Σε αυτά που έγραψα δεν αναφέρω ούτε για κακομεταχείριση ούτε κάνω αρνητικά σχόλια. Το να αναφέρω τους προβληματισμούς μου, τις ανησυχίες μου και το καθημερινό βίωμα της πλατείας, ή να διεκδικώ σε δημόσιο χώρο αυτό που μου ανήκει δεν σημαίνει το αντίθετο.

Ψάχνοντας λίγο στο δίκτυο για τα αδέσποτα διάβασα ενδιαφέροντα πράγματα. Είναι θέμα ολόκληρης ανάρτησης που αξίζει τον κόπο. Όπως ότι ο Δήμος Αθηναίων τα εμβολιάζει, τα στειρώνει, τα σημαδεύει και τους βάζει μια χρωματιστή κορδέλα στο λαιμό. Το πρόγραμμα στηρίζεται στη λογική ότι με την στείρωση δεν αυξάνονται και μέσα σε κάποια χρόνια θα εκλείψουν. Η επιτυχία έγκειται στην υπευθυνότητα των "φιλόζωων" να σταματήσουν να εγκαταλείπουν τα ζώα τους επειδή τα βαρέθηκαν ή δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους. Αντίθετα στον Πειραιά δεν γίνεται τίποτα!

Μερικές σκόρπιες κουβέντες με σημασία από φιλοζωικές οργανώσεις:

Είναι απαράδεκτη η ιδέα του κατοικίδιου να έρχεται σαν καταναλωτικό υποκατάστατο.

Ένα ζώο νιώθει ασφαλές και ήσυχο όταν ο άνθρωπος προστάτης του του εμπνέει εμπιστοσύνη. Γι' αυτό πρέπει να το συντροφεύει, να το φροντίζει, αλλά και να το πειθαρχεί.

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ζωόφιλοι η ανεκτικοί με τα ζώα. Όσοι έχουν ζώα οφείλουν να είναι παραδείγματα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή.

Η ζωοφιλία δεν μπορεί να λειτουργεί ως άλλοθι για ενόχληση των άλλων.

Σημαντικό είναι το να θυμόμαστε ότι ζωόφιλος δεν είναι αυτός που έχει ζώα αλλά αυτός που τα αγαπά και τα σέβεται.

Αν κάποιος θεώρησε ότι θίχθηκε από αυτά που έγραψα θα μπορούσε απλά να με ενημερώσει από το να μου κλείσει την πόρτα κατάμουτρα. Έχω αντικρύσει το θλιμμένο βλέμμα του σκύλου που πέρασε μέσα από ένα τζάμι και πέθανε στα χέρια μου, αλλά κανένας δεν μπορεί να με πείσει ότι δεν υπάρχει έστω και μια περίπτωση να με δαγκώσει και έχω πολλά παραδείγματα από φίλους που έχουν ζώα.

Όσα προγράμματα ξεκίνησαν το 2004 με καταφύγια ζώων στους Δήμους και Δημοτικά κυνοκομεία/κλινικές ή σταμάτησαν ή δεν έγιναν ποτέ. Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να κάνει ελέγχους και είναι υπεύθυνη για το μέγεθος του προβλήματος.

Λικεράκι, Tριανταφυλλάκι, Ναταλία, Γλαρένια, Μαριλενα και όλους πιο πάνω σας διάβασα με πολλή προσοχή αρκετές φορές. Ελπίζω οι προθέσεις μου να έχουν γίνει αντιληπτές.

Αν δεν σας ικανοποίησα τι άλλο μπορώ να κάνω από το να γράψω «Αγαπώ τα ζώα, δεν κάνω αρνητικά σχόλια» εκατό φορές!

Σας ευχαριστώ για την ανοχή σας. Πάμε πιο κάτω και θα επανέλθουμε.

Ανώνυμος είπε...

ως συνήθως αργώ,αλλά όλα σου τα ποστ θα τα διαβάσω!
...εγώ λοιπόν αν ήμουν μπροστα κι ελεγες ολα αυτά θα σε χειροκροτούσα 100 φορές!!!....τρέμω τους σκύλους και αλλάζω εξ'άπαντος πεζοδρόμιο οταν τους βλέπω(αν μπορώ και δρόμο!)
γενικά είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που σιχαίνονται να αγγίξουν ζώο και με τίποτα δεν ανεχονται να τους αγγίξει αυτό...α και δεν αντεχω τους φανατικούς ζωόφιλους...οι πιο πολλοί εξαντλούν την ευαισθησία τους στα ζώα και δε διαθέτουν ίχνος κατανόησης για τον συνάνθρωπο...

Ra Ma είπε...

@cook, μην ξύνεις πληγές! Εγώ εδώ ...ξεφτίλισα τον εαυτό μου και δυστυχώς ...χάλασαν παρέες.
Νομίζω ότι οι σκόρπιες προτάσεις που έγραψα πιο πάνω από τις ζωοφιλικές εταιρίες τα λένε όλα.
Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

καλε μου, οι παρέες χαλάνε απο στενομυαλιά...μη το παίρνεις κατακαρδα,εσύ με το πλατύ σου χαμόγελο, τι να τους κάνεις τους μίζερους στη ζωή σου :)