Εκδρομή στην Ζάκυνθο

Από παλαιότερους εκδρομείς είχα ακούσει για αυτό το νησί, πολύ καλές ή πολύ άσχημες εντυπώσεις. Εγώ ανήκω σε αυτούς της πρώτης κατηγορίας.

Εν συντομία καταγράφω και φωτογραφίζω κάποιες από τις πολλές όμορφες στιγμές μας.
Μπαίνοντας στο λιμάνι ο Άγιος σε καλωσορίζει στο νησί του.

Η διαμονή στα Καμίνια ήταν υπέροχη, τέλειο μέρος ειδικά για οικογένειες με μικρά παιδιά. Ασφαλής, καθαρή και ρηχή θάλασσα, με κιόσκι για πρωινό, φαγητό, ποτό και άλλα.

Βόλτα στη Λίμνη Κεριού με την ‘λασπώδη’ (άργιλος?) αλλά εντυπωσιακή παραλία και μετά οπωσδήποτε για φαγητό, δέκα λεπτά μακριά προς τους γκρεμούς, στον Νίνο τον Ιταλό που πούλησε ότι είχε στην πατρίδα του και αγόρασε τον λόφο που έχει το εστιατόριό του, τo La Bruscetta με την υπέροχη θέα. Απολαυστικές γεύσεις και καταπληκτικές πίτσες με λεπτή ζύμη. Προτίμησε το μπαλκονάκι αν είναι ελεύθερο.
Βόλτα για το απολαυστικό ηλιοβασίλεμα στους γκρεμούς στο Κερί. Τοπίο που σου κόβει την ανάσα και προσελκύει πολύ κόσμο.

Προτίμησε την εκδρομή στο ναυάγιο με καραβάκι από την Αναφωνήτρια και τον όρμο Βρόμη. Είναι η ποιο σύντομη διαδρομή.

Οι πολλές σπηλιές σε εντυπωσιάζουν με τα χρώματα όπως και το τοπίο. Ο Εγκέλαδος έχει κάνει καταπληκτική δουλειά εκεί, σαν να έκοψε με μαχαίρι το νησί από εκείνη την πλευρά.

Στο ναυάγιο γινόταν το αδιαχώρητο. Ο αέρας βρομούσε πετρέλαιο από τα πολλά σκάφη. Καλή ώρα είναι το απόγευμα που δεν έχει κόσμο. Το περίμενα πιο εντυπωσιακό.

Ο «Παναγιώτης» εξακολουθεί να σαπίζει στην παραλία, που αν και υπάρχουν απαγορευτικές ταμπέλες ανεβαίνουν πολλοί επάνω για εξερεύνηση (και εγώ φυσικά!). Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα γίνει κάποιο άσχημο ατύχημα.

Η βαθιά θάλασσα με το χρώμα της σε αποζημιώνει και σε κάνει να θέλεις να βουτήξεις!

Στην επιστροφή, η εικόνα που με σόκαρε. Όταν το είδα από μακριά, νόμιζα ότι ήταν ...λαθρομετανάστες από την πολύ κάπνα και κόσμο που κρεμόταν στο κατάστρωμα. Ευτυχώς που προλάβαμε και φύγαμε από το ναυάγιο που ήταν ο προορισμός του. Απορώ πως του επιτρέπουν να ταξιδεύει έτσι. Τα χαρακτηριστικά του πλοίου είναι …μέσα στο νερό! Μήπως πρέπει να την δει κάποιος υπεύθυνος ?

Με υπερηφάνεια ο καπετάνιος μας παρουσίασε τον Ποσειδώνα να παρακολουθεί το βασίλειό του!

Μετά το ναυάγιο, είναι ωραία για φαγητό στο Καμπί. Υπάρχει και παραδοσιακός οικισμός, …αλλά εμάς μας τράβηξε η ταβέρνα με το υπέροχο μπαλκόνι στην άκρη του γκρεμού. Πολύ καλό φαγητό (προτίμησε κόκορα), νοστιμότατο, μεγάλες μερίδες και ανέλπιστα τις πιο φθηνές τιμές του νησιού. (Έμαθα ότι πάνε πολλοί από τη πόλη εκεί).

Μετά το φαγητό τα κορίτσια έκαναν φωτογράφηση! Είχαμε και γενέθλια, μπήκαμε στα 7!

Όλοι περάσαμε καλά. Ο δε Σπύρος χάρηκε με την ελευθερία του. Στην αρχή δεν έμπαινε στη θάλασσα για φοβόταν μήπως χαθεί! Σύντομα πλατσούριζε στα ξέβαθα , έτρεχε πάνω κάτω στο γκαζόν και κάθε απόγευμα ζητούσε παγωτό.

Μόνος τώρα στην Αθήνα κάνω βόλτες με το καινούργιο μου ποδήλατο στις μαρίνες στο Καλαμάκι, Άλιμο και Τροκαντερό, χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα και φωτογραφίζοντας τα σκάφη που μπαινοβγαίνουν.

Στην επιστροφή, χαζεύω μαζί με άλλους, τους δύο συμπαθέστατους κυρίους που παίζουν σκάκι. Ακόμη και ο σκύλος παρακολουθεί το παιγνίδι με ενδιαφέρον!

'

Άντε, και του χρόνου καλύτερα.