2/6/10

Το Τηλέφωνο


Ήθελε να είναι μαζί της, να την κρατά με το χέρι του. Ήθελε να είναι εκεί όποτε θα χρειαζόταν την βοήθειά του, όποτε θα τον είχε ανάγκη. Ήθελε να μην νοιώθει πως κινδυνεύει, να νοιώθει ασφάλεια. Ήθελε να την έχει συντροφιά, να μην νοιώθει μόνος. Ήθελε να ταξιδεύει, να αποδρά μαζί της. Ήθελε να μην νοιώθει την απουσία της αλλά να την νοιώθει δίπλα του χωρίς καν να είναι κοντά της. Ήθελε να είναι δεμένος μαζί της …με έναν ηλεκτρονικό ομφάλιο λώρο.

Έτσι μπήκε σε ένα μαγαζί κινητής τηλεφωνίας, αγόρασε ένα τελευταίας τεχνολογίας κινητό με καινούργια σύνδεση και της έδωσε τον αριθμό. Κανείς άλλος δεν τον γνώριζε -όποτε χτυπούσε ήξερε πως ήταν εκείνη.

Και οι μέρες περνούσαν…

Στο γραφείο είχε το τηλέφωνο κοντά του. Κάθε τόσο έριχνε ματιές γεμάτες προσμονή για να ελέγξει τυχόν νέα μηνύματα ή χαμένες κλήσεις. Συνήθως, πριν ακόμα ηχήσει το τηλέφωνο, ακουγόταν ένας διακοπτόμενος βόμβος από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία πάνω στη μουσική τού αγαπημένου του σταθμού. Πριν ακόμα ηχήσει, ήταν έτοιμος να της απαντήσει.

Τις ώρες που βρισκόταν σε κίνηση, ενεργοποιούσε την δόνηση και το κρατούσε στο χέρι του, Άγγιζε τις καμπύλες του και ταξίδευε πάνω στο κορμί της. Άγγιζε τα πλήκτρα με τους αριθμούς και μετρούσε τις μοναδικές στιγμές που περνούσαν μαζί. Όταν τον καλούσε, την ένοιωθε να δονείται στη παλάμη του, όπως όταν η παλάμη του χάιδευε το βελούδινο κορμί της.

Και κάθε βράδυ το είχε δίπλα του. Όπως και απόψε:

Έλεγξε πρώτα για αναπάντητες κλήσεις και νέα μηνύματα. Μετά, το κράτησε για λίγο, νοιώθοντας τις καμπύλες και τα μαλακά μέρη τής πίσω επιφάνειας για πολλοστή φορά. Τα δάχτυλά του κύλησαν πάνω στα γνώριμα γυαλισμένα πλαστικά με τους αριθμούς. Χαμογέλασε νοσταλγικά και το έβαλε δίπλα στο μαξιλάρι του. Έτσι ένοιωθε πως την είχε δίπλα του, πως κοιμόταν μαζί της. Έκλεισε το φως και άφησε τις σκέψεις του ελεύθερες να τον βασανίσουν.

Ούτε και σήμερα είχε νέα της, πάνε κοντά τρία χρόνια αρνούμενος να συνειδητοποιήσει, πως ο λώρος που τους έδενε έχει από καιρό κοπεί …μαχαίρι.

----

Ο φιλαράκος της ιστορίας αδυνατεί να αποδεχθεί το γεγονός πως «it takes two to tango». Κάποιο πρωί θα ξυπνήσει, συνειδητοποιώντας πως μια ζωή περίμενε κάτι το οποίο ποτέ δεν θα ερχόταν …πως περίμενε το τραίνο στη λάθος αφετηρία.

Οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν χωρίς να αντιλαμβανόμαστε επακριβώς τα γεγονότα και τις συνέπειες. Καμιά φορά, ως απλοί θεατές παρακολουθούμε αμέτοχοι και αδύναμοι να αλλάξουμε τη δυναμική ροή των πραγμάτων. Πρέπει όμως να το παλέψουμε. Η ζωή μας σήμερα, δεν έχει καμιά σχέση με αυτήν που γνωρίζαμε μέχρι χθες. Όσο πιο γρήγορα αποδεχθούμε το γεγονός πως «έσπασε αυτό που μας έδενε με το χθες», πως πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά, πως η μοιρολατρία, η κατσουφιά και η μουρμούρα δεν βοηθούν σε τίποτα, τόσο πιο γρήγορα θα είμαστε σε θέση να πάρουμε πάλι τη ζωή στα χέρια μας. Ευλόγησον!



Στη μουσικούλα ακούμε τους INXS και το Never Tear Us Apart. Αφιερωμένο εξαιρετικά στον φιλαράκο τής παραπάνω ιστορίας, που θα διαβάσει, θα ακούσει και ...χαμπάρι δεν θα πάρει, στανταράκι! Καλή σας ακρόαση!!!

27 σχόλια:

kat. είπε...

Μήπως τον λένε αντώνη, τον πρωταγωνιστή της ιστορίας σου; (αν διαβάσεις το τελευταίο μου ποστ θα καταλάβεις την απορία μου)

κακό πράγμα πάντως να μην συνειδητοποιείς την πραγματικότητα που σε περιβάλλει.. ξυπνάς κάποια μέρα και απλώς αναρωτιέσαι για τα χρόνια που πέρασαν και δεν τα έζησες ποτέ!!!!

Pastaflora είπε...

Αυτό το "στανταράκι" είναι που με φοβίζει. Φίλε, είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν πάρει χαμπάρι...
Κι αντί να σηκώσουμε τα μανίκια και να προσπαθήσουμε να σώσουμε την κατάσταση... άστο καλύτερα.

ria είπε...

άμα τρία χρόνια δεν κατάλαβε,
είναι καμμένο χαρτί!
τι περιμένει δηλαδή; να περάσουν 10 για να αρχίσει να το υποψιάζεται;;;

καλό μήνα!

Ra Ma είπε...

kat ρε τον Αντωνάκη!!! Όχι δεν είναι ο ίδιος, είναι άλλος Αντωνάκης! :))
Κακό πράγμα να πεις πως έχασες το χρόνο σου... Νομίζω πως εσύ το καταλαβαίνεις αυτό ε Κατερινούλα??? :))))
Πολλές καλημέρες!!!

Κυρία pastaflora μου, δυστυχώς είναι πολλοί, στανταράκι! Χωρά πολύ ανάλυση το πράγμα... Όσο πιο γρήγορα χαμπαριάζουμε τόσο καλύτερα!!!
Αυτό το να "σηκώσουμε τα μανίκια" μου θύμισε manager σε meeting τα παλαιότερα χρόνια!!! Τι μου θυμίσατε...
Πολλές καλημέρες!!!

ria χα,χα,χα
Στα 10 θα αρχίσει να υποψιάζεται και στα 20 πιθανόν να το καταλάβει :)
Ξέρεις, άμα έχεις φτιάξει το κόσμο σου, ζεις εκεί μέσα νιώθοντας μια ασφάλεια! Όταν γκρεμίζεται τότε καταλαβαίνεις πως ήταν πρόβλημα...
Πολλές καλημέρες και καλό μήνα!!!

ZouZouna είπε...

Καλά θα κάνει το "κορίτσι που είναι στον αέρα και που έπαιζε με την φωτιά" να προσγειωθεί, γιατί ... θα καεί!

ασχετο! το είδα δίπλα, στο ύψος των σχολίων.

η ρομαντική ιστορία μ' άρεσε, τα άλλα δεν μ' αφορούν, ούτε μ' ενδιαφέρουν!
μουτσ

Ra Ma είπε...

Ζουζούνα χα,χα,χα καιρός να το αλλάξω, έχω διαβάσει και το επόμενο της σειράς, τον Πελοποννησιακό Πόλεμο του Θουκυδίδη σε μετάφραση του Ε.Βενιζίλου και είμαι σε μια τριλογία με βρυκόλακες!
Μέσα στον ρομαντισμό είμαι λέμε!!!
Καλημέρα!!!

ZouZouna είπε...

δεν θα συνεννοηθούμε. για την ρομαντική ιστορία του ποστ έλεγα.... που μου άρεσε... έλεγα...
νταξ? συνεννοηθηκαμε? αϊντάάααα κι αργεί η σύνταξη ακόμη...

Artanis είπε...

Μόνον οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις τρέχουν; Όλα τρέχουν, και μόνον εμείς μένουμε στάσιμοι...
Θα είναι δυνατά τα χαστούκια...

Μάνια Σ. είπε...

Στανταράκι αλλά ... χοχο σιγά μην δεν έχω αλλά... ετσι και αλλιώς στατιστικώς έχουμε και αυτό το συν πλην δύο της από-κλήσης που σημαίνει.
1. της έδωσε λάθος αριθμό.. μπουχαχα
2. αφού αφού έχασε το νούμερο...
3. της έπεσε μια γλάστρα στο κεφάλι και έπαθε αμνησία.
ναι... θέλει δύο το ταγκό αλλά.. καλό είναι να βρεις περισσότερες από έναν δρόμο επικοινωνίας Υπαρχουν και τα σημειώματα τα λεγόμενα και ως ραβασάκια χαχαχα
Τέλος δεν πιστεύω πως έτσι και αλλιώς δεν έχασε χρόνο! Η προσμονή των χρόνων (ανεξαρτητα των πόσων χρόνων) θα του δώσει δύναμη να την ψάξει και αλλιώς Είτε συν είτε πλην υπάρχει και αυτή η από-κληση λεμεεεε Ο ορισμός της αισιοδοξίας
(Υ.Γ. δεν υπαρχει περίπτωση να παρεξηγήση το παλιό μου παλτό επικοινωνεί κάθε μέρα με την τρέλα των λόγων μου και είναι μαθημένος χαχαχαχα)
Γεμιστά σήμερα Ντομάτες, κόκκινες κίτρινες πορτοκαλί πιπεριές... τσου η μελιτζάνα δική μου αλλά σου δίνω τη μισή αμα λάχει χαχαχαχα α..χμμ έχω βάλει και λίγο κιμά μέσα Είμαι σιγουρη πως θα σου αρέσει με απο-κληση συν 2 μείον δύο χαχαχαχαχαχα

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Αυτο το τραινο τρεχει πολυ γρηγορα και το τιμονι το κραταει αλλος.Δινω μαχη καθε μερα να το αρπαξω απο τα χερια του,αλλα ολο κατι γινεται και τελικα εγω χανω.Λεω να κατεβω στον επομενο σταθμο μπας και τα βρω λιγο με τον εαυτο μου.Κοιταζω μπροστα αλλα το τοπιο ειναι λιγο θολο ακομα.Ελπιζω να φυσηξει δυνατος αερας τις επομενες μερες.Καλημερες.

negentropist είπε...

It takes two to tango ... How very true !

Ακολουθεί ένα link με μία απίστευτη γυναίκα. Στο video έχει περασμένα τα 70 της χρόνια, αλλά στοιχηματίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των 20ρηδων θα της έδινε τουλάχιστον ένα ... "γαλλικό φιλί", αν εκείνη το επέτρεπε, πράγμα που φυσικά θεωρώ απίθανο !

Εγώ πάντως την λατρεύω :

Α woman of distinction

Καλό σ/κ

:)

negentropist είπε...

Ξαναστέλνω το link που δεν "δούλεψε":

A woman of distinction

:)

"ζαχαρούλα.." είπε...

τι είναι τρία χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα???? ε??? ε???

χαχα!!!

καλημερούδια καλέ μου!!!!!!!!!

Talisker είπε...

Εμενα
μου αρεσε πολυ το πως ενωσες τις δυο ιστοριες...

συχνα βολευμαστε σε μια κατασταση
που μπορει να ειναι μονο της φαντασιας μας, η ολιγον τι "αναπηρη ",λειψη και προβληματικη (ετσι οπως ειναι τετοιες σχεσεις εξαρτησης με το τηλεφωνο και την μοναξια..

βολευομαστε ισως γιατι η πραγματικοτητα μας ειναι πολυ πιο σκληρη ..η απλα επειδη ειμαστε τεμπεληδες...

Ευτυχως υπαρχει ο νομος της μεταβολης..
εκ των πραγματων ολα καποτε μεταβαλλονται
και τοτε καταλαβαινουμε αν χασαμε χρονο συναισθημα και ψυχη
για κατι που αξιζε η οχι ...

συνηθως δεν αξιζε
κι αυτο ειναι υγεια να το καταλαβαινεις αντι να μιζεριαζεις εστω κι αργα

απο κει και περα...
ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΝΑ ΖΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ..
ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ
(τωρα βεβαια αν στα χερια του ο φιλος επιανε και καμια αληθινη καμπυλη ...ωω δεν θα ταν κακο:)

-ευλογειτε!!!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Talisker είπε...

υγ:
σχεσεις εξαρτησης με το τηλεφωνο,
την επιπλαστη ευημερια και την μοναξια.

Natalia είπε...

... την ευλογια μου, τέκνον μου!

υγ τρια χρονια ειναι νωρις, στην πενταετια το ξανασυζηταμε :)

υγ it takes two to tango... αλλά καμια φορά μπορεί να μπει και κανενας τρίτος... περαστικός!

prasino liker είπε...

Πιστευω οτι διαλεγουμε τις διαθεσεις μας και τις επιθυμιες μας.Αν κρατησε τοσο καιρο η προσμονη ειναι γιατι ο χορος που επιλεξαμε δεν ειχε παρτενερ.Ισως αργουμε πολυ να συνειδητοπιησουμε την δυναμη μας να παιρνομε αποφασεις και να ανακαλυπτουμε.
Οι νοτες της μουσικης παντα χαριζουν μια αισιοδοξια.Ενα ηλιο φωτεινο.

KitsosMitsos είπε...

Εγώ ήξερα το παλιότερο άσμα της Κωνσταντοπούλου που έλεγε Όταν το τηλέφωνο χτυπήσει, κανείς δεν θα το απαντήσει...
Το προτιμώ ;-)

Ra Ma είπε...

Ζουζούνα συνεννοηθήκαμε λέμε, το κατάλαβα! Βλέπεις να έρχεται σύνταξη???
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Artanis στάσιμοι δεν είμαστε αλλά έτσι όπως πάνε ...που να προλάβουμε!!! :)
Τα χαστούκια εκτός από δυνατά θα είναι και απανωτά!!!! Ουπς!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Μάνια μέσα στην αισιοδοξία σε βρίσκω ...άκου γλάστρα στο κεφάλι χα,χα,χα,χα
Βέβαια θα μπορούσε να την πάρει τηλ. αλλά βλέπεις ο εγωισμός -ο δεύτερός του εαυτός- δεν τον αφήνει :))
Φάε τη μελιτζάνα και δώσε μου τη πιπεριά, μου αρέσει!!! Η πλάκα είναι πως και εμείς γεμιστά είχαμε χα,χα,χα
Και να τα ανοίγεις τα email σου ...ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις :)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Ra Ma είπε...

ΓΙΑΝΝΑ μην σταματάς τις προσπάθειες, το τραίνο είναι δικό σου!!! Μια στάση για συντήρηση και επαναπροσδιορισμό τον προορισμό τη θεωρώ και εγώ αναγκαία!
Φύσηξε και έβρεξε αυτές τις μέρες αλλά ...την ομιχλώδες τοπίο το βλέπω ακόμα! Οψόμεθα!!! :))
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

negentropist τι ποδάρα είναι αυτή!!!
Και εγώ την λατρεύω, αλλά δεν σου υπόσχομαι για φιλί, άλλωστε δεν είμαι 20άρης!!! :))
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

ζαχαρούλα που είσαι μωρέ!!! Καλά τα λες ...θα έχει και άλλες ευκαιρίες ε???
Πολλές καλημέρες και καλή εβδομάδα!!!

Ra Ma είπε...

Talisker ομολογώ πως έκανα μια ντρίπλα ανάμεσα στις δυο ιστορίες για να το ελαφρύνω (ή για να μην καρφωθούμε!!!)
Συμφωνώ πως βολευόμαστε σε μια στενάχωρη κατάσταση, ίσως είναι η αδυναμία ή ο φόβος να πάρεις σοβαρές αποφάσεις. Βολεύεσαι στην αρχή, παραμυθιάζεσαι, αλλά πόσο θα αντέξεις σε μια 'αρρωστημένη' κατάσταση?
Πρέπει να σε σκουντήξει κάποιος μπας και σηκώσεις το κεφάλι. Και σε τέτοιες καταστάσεις δεν μπορεί παρά μόνο χαμένος να είσαι.
Τώρα αν εξακολουθείς να χαϊδεύεις τα μαλακά πλαστικά και τα προεξέχοντα κουμπάκια ...ή έχεις εξελιχθεί σε φετιχιστή ή κάποιος πρέπει να σου πάρει το τηλέφωνο από τα χέρια (...και να σε κρατήσει)!!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Natalia ...θα σου πω σε πέντε χρόνια τι έγινε!
Τώρα για κανέναν τρίτο ...καλό το σενάριο :)
Άργησα, σου έγραψα λέξη και παρακαλώ να συμπεριληφθεί στην ιστορία σου!!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Ra Ma είπε...

likeraki κατά βάθος ο κάθε ένας κάνει τις επιλογές του, μόνο που μετά θα πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες...
Σκέπτομαι να του προτείνω να γραφτεί σε μια σχολή χορού τάνγκο και να του γράψω ένα cd με ανεβαστική μουσικούλα!!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

KitsMits, βρε συ θα χάσεις τη κλήση και δεν θα ξέρεις αν είναι από αυτές που μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή!
Και αν είναι μια πρόταση για ένα ταξίδι στις Άνδεις??? :)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

katrine είπε...

Στο "βόλεμα" όλα είναι εύκολα Marc μου. Είναι γνώριμα , μίζερα, οικεία, οπότε δεν μας προκαλούνται ανησυχίες, φοβίες και άγχη.

Όμως θα πω και σε μένα κυρίως, πως όσο και να μη θέλεις ν αλλάξεις μια "κατάσταση" για δικούς σου λόγους, το σίγουρο είναι πως κάποια στιγμή θα σε αλλάξει "αυτή".
Οπότε αρπάζεις την ευκαιρία και τη γλυκοφιλάς, χο χο!!
Καλή εβδομάδα φιλιά

Maria Tzirita είπε...

Θα μπορούσα να πω πως διάβασα μια όμορφη παραβολή, σαν εκείνες τις παλιές... Μια ιστορία δηλαδή που κρύβει βαθυτερα νοήματα και εφαρμόζεται και σε άλλες πτυχές της ζωής. Και είναι πάρα πολύ διδακτική... Μπράβο Πειρατή μου, μας χρειαζόταν να διαβάσουμε κάτι τέτοιο!
Φιλιά, καλή βδομάδα!

Skouliki είπε...

προσπαθεις μεσα απο την ιστορια αυτη να μας πεισεις οτι μεσα στην οικονομικη κριση εσυ αγορασες Hitech κινητο νεο και πανακριβο

Ra Ma είπε...

katrine μεγάλη παγίδα το βόλεμα που ίσως μερικές φορές να βγαίνει και σε καλό!
Καλό είναι να γλυκοφιλάς τις ευκαιρίες αρκεί ...να έχεις τις αντένες ανοιχτές!!! χο,χο,χο
Πολλές καλημέρες!!!

Maria η ιστορία εμπεριέχει μια δόση αλήθειας, μικρή μεν αλλά περιέχει δε!
Χαίρομαι που βρήκες και άλλα στοιχεία!
Πολλές καλημέρες!!!

Skouliki ...ας είχα τέτοιο κινητό και ας περίμενα να με πάρει η τύπισσα στον αιώνα τον άπαντα!!!
Πολλές καλημέρες!!!

ΛΙΑ είπε...


βασικά πειρατή μου έχεις πολύ πλακά ενδιαφέρον το άρθρο σου