- Δεν θα πρέπει να το καταλάβουν, μην το ξεχάσεις αυτό
Έτσι μου είπε και ακολούθησα τη συμβουλή της. Έκανα στην αρχή κάποιες δήθεν αδιάφορες βόλτες κατά μήκος του διαδρόμου -σε ανυποψίαστες ώρες. Βάδιζα αργά μέχρι την άλλη άκρη του -την σκοτεινή- κοντοστεκόμουν για λίγο, αναμετρούσα με το βλέμμα λοξά την πόρτα και επέστρεφα πάλι πίσω.
Ένα βράδυ, έβαλα λίγο λάδι σε ένα μικρό κομμάτι από βαμβάκι, παραφύλαξα να μην με δουν, πλησίασα αποφασιστικά τη πόρτα και λάδωσα τους μεντεσέδες της. Δεν θα έπρεπε να με καταλάβουν, έτσι με είχε συμβουλέψει...
- Είσαι έτοιμος ?
- Έτοιμος
- Πάει καιρός ε?
- Ναι πάει…
- Θέλεις να βάλουμε μουσικούλα?
- Ναι, αλλά δεν ξέρω τί
- Να βάλουμε κάτι μελαγχολικό?
- Όχι θα προτιμούσα κάτι δυνατό και έντονο
- Χμμ, εντάξει θα βάλουμε από ένα pop συγκρότημα κάτι δυνατό με τη συνοδεία πιάνου, κάτι που να μας θυμίζει τη σημερινή μέρα. Βάλε τη μουσικούλα
- Εντάξει!
- Πάμε?
- Πάμε
Έπιασα το πόμολο, το γύρισα αργά και η πόρτα άρχισε να ανοίγει σιωπηλά -δεν ακούστηκε κανένα τρίξιμο. Κανείς δεν το κατάλαβε. Μπήκαμε στο σκοτεινό δωμάτιο.
Έτσι μου είπε και ακολούθησα τη συμβουλή της. Έκανα στην αρχή κάποιες δήθεν αδιάφορες βόλτες κατά μήκος του διαδρόμου -σε ανυποψίαστες ώρες. Βάδιζα αργά μέχρι την άλλη άκρη του -την σκοτεινή- κοντοστεκόμουν για λίγο, αναμετρούσα με το βλέμμα λοξά την πόρτα και επέστρεφα πάλι πίσω.
Ένα βράδυ, έβαλα λίγο λάδι σε ένα μικρό κομμάτι από βαμβάκι, παραφύλαξα να μην με δουν, πλησίασα αποφασιστικά τη πόρτα και λάδωσα τους μεντεσέδες της. Δεν θα έπρεπε να με καταλάβουν, έτσι με είχε συμβουλέψει...
- Είσαι έτοιμος ?
- Έτοιμος
- Πάει καιρός ε?
- Ναι πάει…
- Θέλεις να βάλουμε μουσικούλα?
- Ναι, αλλά δεν ξέρω τί
- Να βάλουμε κάτι μελαγχολικό?
- Όχι θα προτιμούσα κάτι δυνατό και έντονο
- Χμμ, εντάξει θα βάλουμε από ένα pop συγκρότημα κάτι δυνατό με τη συνοδεία πιάνου, κάτι που να μας θυμίζει τη σημερινή μέρα. Βάλε τη μουσικούλα
- Εντάξει!
- Πάμε?
- Πάμε
Έπιασα το πόμολο, το γύρισα αργά και η πόρτα άρχισε να ανοίγει σιωπηλά -δεν ακούστηκε κανένα τρίξιμο. Κανείς δεν το κατάλαβε. Μπήκαμε στο σκοτεινό δωμάτιο.
33 σχόλια:
Ρισπεκττττττ ωρέ!!!!
Εφτιαξες την απόλυτη ατμόσφαιρα...
για αμαρτωλό κλάμα....
Εύγε!!!!!!!!!!!
το να πάμε, ειναι το ευκολο...
πώς φεύγουμε από το σκοτεινο δωμάτιο, είναι άλλη ιστορία!
υγ βραβείο ατμοσφαιρικού blogger... just perfect
Ποτέ μη λες ποτέ!
για τίποτε!
καλημέρα!
Το σκοτεινό δικό μου δωμάτιο δεν έχει πόρτα είναι ορθάνοιχτο συνεχώς Marc....
Έγινε ατμοσφαιρική η Κυριακή
Καλημέρα
Φυσικά δεν υπάρχει επιστροφή.
Πρώτα θα εξαφανιστεί το φως από τη χαραμάδα.
Μετά η πόρτα.
Και μετά μόνο μπροστά!
Ναι άουτς! Αλλά κι εγώ στην ίδια φάση είμαι και ξέρετε κάτι... Αποφάσισα το κενό!
Τι λέμε κυριακάτικα! Τεσπα! Καλημέρα! Αύριο είναι νέο φεγγάρι!
Παρ' ολες τις φοβιες που εκφραζω οταν βλεπω το σκοτεινο δωματιο, αυτη τη φορα μπηκα. Και δε φοβηθηκα. Τελευταια ανακαλυψα οτι παντα υπαρχει τροπος επιστροφης. Αλλα πολλες φορες δεν θελουμε να τον ακολουθησουμε. Ρομαντζιαρη μου εσυ!
Απ τις ομορφότερες στιγμές...
τετατετ με σένα για σένα...
δυνατές στιγμές ...οχι σκόρπιες...
.. και δεν ήθελα να το πω... κι εγώ πρώτη φορά μπήκα, φοβόμουν! Ούτε φοβήθηκα αυτή τη φορά!
Επιστροφή? Χμ... εξαρτάται!
respect....!!!! Τελικα αυτο σου το σκοτεινο δωματιο....ειναι γεματο ηλιο------αληθειες..!!!!!Μου αρεσει...και εξαλλου ειναι προκληση να εξερευνας σκοτεινα δωματια...εκει βρισκεται το ενδιαφερον..
Σκοτεινο δωματιο;Μπα εσυ ανοιξες ολα τα παραθυρα και μπηκε φως.
Η αληθεια ειναι οτι υπαρχουν στιγμες που μια μικρη απομονωση μας χρειαζεται για αποτοξινωση.
Μετρ του είδους πλέον...
Καλησπέρα
το χεις ρε παιδί μου,το ΄χεις!
συγκεντρωσου λεμεεεε :)))
Μαρκονάκι μας έχει πιάσει όλους η άνοιξη βλέπω... Φύσηξε έρωτας...:-))
aKanonisti είδες ωρέ τι φτιάχνω???
Η έκφραση "αμαρτωλό κλάμα" ...όλα τα λεφτά.
Καλημέρα!!!
Natalia ναι, για να πάμε χρειαζόμαστε μια δικαιολογία που εύκολα μπορούμε να έχουμε, για να φύγουμε όμως που να τη βρεις την δικαιολογία ...στα σκοτάδια?
Αν και νομίζω πως είναι στο χέρι του καθενός να τραβήξει την κουρτίνα!
Καλημέρες!!!
(ΥΓ. Θα παρελάσεις σήμερα?)
Ζουζούνα αυτό ξαναπέστο! Δεν μπορείς να φανταστείς πως έχω αλλάξει εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για τη ζωή τον τελευταίο καιρό...
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και ο άνθρωπος ένα ον με τη μοναδικό χάρισμα να ...καλλιεργείται συνεχώς.
Πολλές καλημέρες!!!
katrine εγώ την κλείνω την πόρτα! Άμα είναι να την κάνω την κάνω ...πανηγυρικά!!!! χα,χα,χα
Εσύ γιατί την έχεις ανοιχτή, μπας και μπαινοβγαίνεις συχνά :)))
Πολλές καλημέρες!!!
Αβαδιστη ακόμα και όταν η πόρτα κλείσει, είναι αισιόδοξο να έχεις το κουράγιο να κοιτάς μπροστά.
Το κενό είναι μια επιλογή, θα έλεγα ...προσωρινή -μέχρι να γίνει η απαραίτητη αποτίμηση και η επούλωση των πληγών :))
Πολλές καλημέρες!!
δεσποιναριον τι να κάνω είμαι ...ρομαντζιάρης! χα,χα,χα
Συμφωνώ πως υπάρχει τρόπος επιστροφής αλλά μερικές φορές έχουμε την ανάγκη ...να νοιώσουμε την αίσθηση στο πετσί μας!!!
Πολλές καλημέρες!!!
faraona μου, υπάρχουν πιο δημιουργικές στιγμές απ' όταν είσαι μόνος με τον εαυτό σου?
Καλημέρες faraonitsa μου!!!
Ζουζούνα στα έλεγα μπες αλλά εσύ που!!!
Επιστροφή με προυποθέσεις λες ε? Ενδιαφέρον :))
Καλημέρες!!!
orfia να που αρέσει και σε κάποιον το σκοτεινό δωμάτιο!!!! Προσπαθώ να δημιουργώ ατμόσφαιρα :))
Η αλήθεια είναι πως κρύβονται ...αλήθειες. Αλλά που να τις δεις στο σκοτάδι...
Πολλές καλημέρες!!!
ΓΙΑΝΝΑ χα,χα,χα ελα μου ντε, σκοτεινό δωμάτιο είναι αυτό? :))
Μια μικρή απομόνωση για ...ενδοσκόπηση τη βρίσκω και εγώ απαραίτητη!
Πολλές καλημέρες!!!
KitsMits άστα αυτά για μένα, εσύ γράψε για τα ταξίδια σου!! χα,χα,χα,χα
Καλημέρες!!!
Βικυ-Darling ...θαυμάστριά μου εσύ!!!
Είδες με απλά λόγια τι ωραία ατμόσφαιρα δημιουργείς?
Πολλές καλημέρες και αναποδογύρισε εκείνο το φλιτζανάκι ...για να μου βάλεις λίγο τσαί!!!
melissoula εύκολο το έχεις? Ειδικά τώρα? :))
Θα έρθω πάλι το βράδυ στη βεράντα σου, ωραία ήταν...
Πολλές καλημέρες!!!
SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ προπαντός να μην χάσουμε το χαμόγελο γιατί όπως έλεγε ένας ψιλοαχώνευτος, χαμογελάτε γιατί είναι μεταδοτικό!!!
Καλημέρες!!!
Fevis εσύ παιδί μου έχεις το κληρονομικό χάρισμα! Σκοτεινό δωμάτιο ...διαβάζεις!!!
Να δω πως θα τη βγάλουμε...
Πολλές καλημέρες!!!
το "αμαρτωλό κλάμα" που έγραψε η akanonisti άρεσε και σε μένα,να το πω αυτό...
Έχω ήδη μπει στο σκοτεινό δωμάτιο και διαβάσει την ανάρτηση.Πολύ ωραίο,πολύ "πειστικό" το ντεκόρ,για σκοτεινό δωμάτιο.Πώς καταφέρνεις να μη φαίνονται οι ημερομηνίες;Προφανώς δεν είναι κάποιο template έτοιμο.
Μαζί σου κι εγώ.Μόνο που έρχομαι καθυστερημένα.
Δεν με φοβίζουν τα σκοτεινά...
Μα οι μεγάλες αλήθειες που ξεκινούν με τα πιο μικρά ψέμματα....
ολα θα πανε καλα... όντως το αμαρτωλό κλάμα καλύπτει μια μεγάλη γκάμα...
ΤΟ σκοτεινό δωμάτιο ξεκίνησε ως συμπληρωματικό και διαδραστικό του κανονικού blog. Σαν ένα παιγνίδι ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι, στο καλό και στο κακό. Τυπικό template του blogger είναι, το πιο απλό που υπήρχε.
Υπάρχει πάντα εκεί, στο πίσω μέρος του μυαλού μαζί με τον σκοτεινό εαυτό.
Καλημέρα!!!
Natalia με αυτά που έχεις τραβήξει ...πως να σε φοβίζει ένα σκοτεινό δωμάτιο.
Να συμπληρώσω πως στα μικρά ψέμματα κρύβονται επίσης και μεγάλες αλήθειες.
Σε βρήκα τυχαία στο fb, θα σου κάνω request για φίλος!!!
Καλημέρες!!!!
Δημοσίευση σχολίου