19/4/08

Συνήθεις Ύποπτοι

Η δουλειά του αστυνόμου ντέντεκτιβ είναι δύσκολη…

Άναψα το τελευταίο τσιγάρο τελειώνοντας έτσι το δεύτερο πακέτο της ημέρας. Ο καπνός μπούκωσε τα πνευμόνια μου... Άγγιξα το ποτήρι με το αγαπημένο μπέρμπον στα χείλη μου. Πρώτα μύρισα το άρωμά του και μετά το άφησα να κυλήσει μέσα στο στόμα.

Τον έφεραν το μεσημέρι. Έναν ύποπτο blogger. Συμμετείχε σε μια συνάντησε με κάποιους άλλους ύποπτους, ένα Κυριακάτικο πρωινό σε ένα καφέ του Θησείου. Κόντευε να βραδιάσει και το κάθαρμα δεν είχε βγάλει λέξη.

Χάζευα τα δακτυλίδια που ζωγράφιζα με τον καπνό και που ταξίδευαν στο δωμάτιο. Ίσως πρέπει να τον πιέσω περισσότερο σκέφτηκα. Ξέσφιξα τη γραβάτα και ήπια τις τελευταίες σταγόνες απ' το ποτήρι. Ένοιωσα ένα μούδιασμα να κατεβαίνει στο λαιμό μου, σαν αναισθητικό. Κράτησα το φάκελο με τις σημειώσεις και τις 40 ερωτήσεις. Αποφασισμένος ξεκίνησα για το δωμάτιο των ανακρίσεων.

O ύποπτος καθόταν στη καρέκλα με σκυμμένο το κεφάλι. Ήταν προφανώς κουρασμένος. Γερμένοι ώμοι και τη ματιά του χαμηλά. Κάθισα απέναντι, δίπλα στον βοηθό μου. Ακούμπησα το φάκελο στο τραπέζι. Χωρίς να το συνειδητοποιήσω, άναψα το πρώτο τσιγάρο από το τρίτο πακέτο της ημέρας. Η βραδιά απόψε φαινόταν ότι θα ήταν μεγάλη.

Έχοντας τον έλεγχο της βαριάς φωνής μου είπα, «Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...»

«Είπες ότι το όνομά σου είναι ...» είπα και σταμάτησα. Ο τύπος ούτε που με κοίταξε. Ο βοηθός, μου πέταξε την ταυτότητα που προσγειώθηκε μπροστά μου. Της έριξα μια γρήγορη ματιά, όπως και στις σημειώσεις μου. «Μάλιστα! Βλέπω ότι χρησιμοποιείς δύο ονόματα(1). Δεν νομίζω να κρύβεις κάτι» είπα με σιγουριά. «Ακόμα βλέπω ότι πριν ένα μήνα και κάτι μέρες είχες και γενέθλια(2). Ψαράκι(3) λοιπόν ε? Το καλό που σου θέλω φίλε! Βγες από τη κοσμάρα σου και συνεργάσου! Κατάλαβες;» είπα λίγο πιο έντονα. Με κοίταξε αδιάφορα.

Τον παρατήρησα με τη ματιά του ερευνητή που κρατά το στοιχείο στα χέρια του και προσπαθεί να το διαβάσει. Είχε γκρίζα μαλλιά(4). Τα μάτια του κάποια στιγμή μου φάνηκαν γαλάζια αν και σε κάποια άλλη -ανάθεμα το φωτισμό- φάνηκαν να πρασινίζουν(5).

«Κοίτα, όσο πιο γρήγορα τελειώσουμε τόσο πιο γρήγορα θα πάμε σπίτια μας. Έχεις οικογένεια;» ρώτησα. Γνώριζα την απάντηση αλλά έψαχνα έναν τρόπο να τον πλησιάσω. Φαινόταν τύπος που θα μπορούσε τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να έχει ερωτευθεί(6).

Του προσέφερα τσιγάρο, δεν το πήρε. Άφησε το κεφάλι του να πέσει πάλι στους ωμούς του.

Αρχηγέ –ήταν η αγαπημένη έκφραση του βοηθού μου- στο σπίτι βρήκαμε cd με jazz, pop, rock, blues και soul. Βρήκαμε ανάμεσα στα άλλα Pink Floyd, Craftwork, Pulp, New, Order και κάτι περίεργα. "And Also the Trees", "Fila Brasilia" και "Vampiros Lesbos"(7). Αρχηγέ, ειδικά το τελευταίο δείχνει ύποπτο! Και δεν μπορώ να καταλάβω τι δουλειά είχε μια ταινία με τον Κύρο Γρανάζη(8) ανάμεσα στα DVD!

«Βλέπω ότι κάποια μηνύματά σου φεύγουν για Γαλλία και Αμερική(9)» είπα, «Υπάρχει σύνδεσμος και πως ονομάζεται;»

Γύρισε και με κοίταξε φορώντας μισό χαμόγελο. Το απολάμβανε. Είναι από τους τύπους που η πρώτη πρωινή τους σκέψη είναι "μια όμορφη μέρα ξεκίνησε"(10). Δεν φαινόταν από αυτούς που κουβαλούν μαζί τους περισσότερα από αυτά που είχε όταν τον συλλάβαμε. Τα κλειδιά του και το USB Stick-άκι του(11).

«Ο τοίχος στο δωμάτιό σου, είναι άδειος και φρεσκοβαμμένος(12)», είπα σχεδόν αδιάφορα, «Προσπάθησες να αποκρύψεις τα ενοχοποιητικά στοιχεία;». Γύρισε και είδα το βλέμμα του. Έξυπνο σκέφτηκα και συνέχισα, «Υπάρχει λόγος που μια ηλεκτρική σκούπα είναι κάτω από το κρεβάτι σου;(13)» . Πήγα να βάλω τα γέλια με την ερώτηση, αλλά ζητούσα μια απάντηση. Έσμιξε τα φρύδια σαν κάτι να σκεφτόταν και ξαναγύρισε στην προηγούμενη αμυντική του στάση.

Φαινόταν σίγουρος για τον εαυτό του. Αν έσπαζε ένα βάζο στο μέσα δωμάτιο θα το δεχόταν απλά ως ένα γεγονός(14). Σίγουρα ήταν σκληρό καρύδι. Το αγαπημένο του χαρτί θα ήταν το δέκα το καλό(15). Δεν είναι από αυτούς που κολλάνε στα ονόματα, αν και βρήκαμε μια ζωγραφιά που στο κάτω μέρος έγραφε Ζωή(16).

«Εκτός από το blogging με τι γεμίζεις τον ελεύθερο χρόνο σου;» ρώτησα ξέροντας ότι δεν θα πάρω απάντηση. Ο βοηθός έσπρωξε μπροστά μου ένα πακέτο με φωτογραφίες. Είδα ηλεκτρονικές κατασκευές, εκδρομές σε βουνά, άλματα με skateboard, με snowboard σε πλαγιές, με νιτσεράδα σε σκάφη δαμάζοντας τα κύματα και μερικές ασπρόμαυρες καλλιτεχνικές φωτογραφίες(17).

Τον ξανακοίταξα. Κάτι μου έλεγε ότι θα προτιμούσε να βρίσκεται στα Φίτζι, με βερμούδα κάτω από φοίνικες(18). Κρατούσα τυχαία μια από τις φωτογραφίες. Έναν τοίχο με ένα σύνθημα: "Heal The Planet"(19). Τον φαντάστηκα με ζαχαρί κουστούμι και καπέλο να πίνει ποτό σε πλατεία της Κούβα του '60 με συνοδεία ορχήστρας(20).

Κοίταξα ψηλά στην οροφή και είδα ενεργοποιημένο το σύστημα πυρόσβεσης. Αν έπιανε φωτιά θα έπαιρνε το κορμί του και θα έφευγε(21). Ίσως και ένα τριαντάφυλλο από το ανθοδοχείο της γραμματείας(22)...

Δεν μου έδινε την εντύπωση ανθρώπου που θα στηνόταν μπροστά στη τηλεόραση αν δεν έπαιζε Prison Break ή Lost(23). Το Blade Runner θα ήταν σίγουρα από το είδος των ταινιών που αγαπούσε(24). Τα δε Space Oddity και Fashion του Bowie από τα αγαπημένα του τραγούδια(25). Κοίταξα τις σημειώσεις μου. Η βιβλιοθήκη του ήταν γεμάτη από τρόμο και επιστημονική φαντασία. Θυμάμαι που η ματιά μου έπεσε στο Ubic του Philip Dick(26).

Στην έρευνα που έγινε στο σπίτι του ύποπτου, βρέθηκαν δυο κλουβιά πουλιών. Μόνο στο ένα υπήρχε καναρίνι(27). Στη ντουλάπα του βρήκαμε τζιν, κοστούμια και μια συλλογή από γραβάτες. Επαγγελματικό ντύσιμο σε μοντέρνα γραμμή(28).

Η σύλληψη έγινε σπίτι του. Το dvd έπαιζε μια ταινία με τον Daniel Day-Lewis(29). Το δωμάτιο είχε το χρώμα της θάλασσας(30). Πάνω στο τραπέζι υπήρχε μια μεγάλη σαλάτα με ντομάτες, φέτα, κρεμμύδια, τραγανιστά παξιμάδια και αρκετό λάδι(31). Καθισμένος στο καναπέ, ντυμένος στα μαύρα, θα ήταν ο ίδιος ο Batman αν του φορούσες μια μπέρτα(32)!

Η βρύση της κουζίνας έσταζε και τρεις από τις λάμπες του σπιτιού ήταν καμένες. Σίγουρα ήταν από αυτούς που πιστεύουν ότι, αν κάτι μπορείς να το κάνεις αύριο, κάντο αύριο(33). Αν και μπήκαμε στο σπίτι του αιφνιδιαστικά, δεν φάνηκε να ταράχτηκε. Σίγουρα θα σκεφτόταν ειρωνικά "Houston, we have a problem" και θα αξιολογούσε την κατάσταση(34).

Τον κοιτάζω με νόημα. Με κοιτάζει και αυτός. Ξεφυσάω τον καπνό με ύφος. Προσπαθώ να του μεταδώσω ένα μήνυμα.

Τόση ώρα και δεν έχει βγάλει λέξη. Ούτε μια πληροφορία για τους άλλους bloggers. Με κοιτάζει, όμως μάλλον με συμπάθεια. Αναγνωρίζει ότι κάνω αυτό, γιατί πρέπει να το κάνω. Είμαι σίγουρος ότι θα έδινε μια δεύτερη ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα(35).

Τελικά φαίνεται ωραίος τύπος. Δεν θα ξεχάσω αυτό που είπε χαριτολογώντας όταν μας είδε. «Ω Μπέρι, Μπέρι!»(36). Σημείωσα το όνομα, αν και μου θύμισε παλαιό παίχτη του Ολυμπιακού. Μοιάζει να είναι ικανοποιημένος με τις επιλογές του(37).

«Αλήθεια τι φοβάσαι περισσότερο;» τον ρώτησα σε φιλικό τόνο. Χαμογέλασε, «Αυτά που δεν θα προλάβουμε…»(38), είπε κοιτάζοντάς με αινιγματικά.

Ήταν σε καλή φυσική κατάσταση. Θυμάμαι ότι δεν βρήκαμε ίχνος πρόχειρου φαγητού από σουβλάκια ή pizza στα σκουπίδια του(39). Και μου έκανε εντύπωση το οπισθόφυλλο του περιοδικού πάνω στο τραπέζι που έγραφε "Υιοθετήστε ένα αδέσποτο"(40).

Τράβηξα όσο πιο πολύ μπορούσα τη τελευταία ρουφηξιά και κράτησα τον καπνό στο στόμα. Ανταλλάξαμε μια ματιά γεμάτη νόημα και φύσηξα όσο πιο εύστοχα μπορούσα στον ανιχνευτή καπνού. Στην αρχή δεν έγινε τίποτα. Μετά, χωρίς προειδοποίηση, ο δαιμονισμένος συναγερμός μας πήρε τα αυτιά. Άνθρωποι άρχισαν να τρέχουν. Ο βοηθός μου έτρεξε να δει τι συνέβη. Εγώ δεν μετακινήθηκα από τη θέση μου. Ο ύποπτος σηκώθηκε ήρεμα και κατευθύνθηκε προς στην έξοδο. Δυο λέξεις μόνο άκουσα πριν χαθεί ανάμεσα στους άλλους. «Ευχαριστώ» και «Galaxy».

Κουρασμένος έριξα το σακάκι στο ώμο μου. Μερικά ποτά ακόμα στο Galaxy δεν είναι και άσχημα για να τελειώσει η βραδιά. Κλείνοντας τη πόρτα πίσω μου, σκέφτηκα ότι ανακρίσεις του στυλ Sharon Stone και χωρίς βρακάκι μόνο στον κινηματογράφο συμβαίνουν...

-----------------------------------------
Αυτό το παιχνίδι σίγουρα το έχετε συναντήσει πολλές φορές τον τελευταίο καιρό. Πέρα από τις ανοικτές προσκλήσεις, νομίζω ότι πρώτα με κάλεσε να παίξω ο Lockheart και τελευταία η Marina και η So_Far. Δεν περίμενα ποτέ να το παίξω, το έφερα όμως στα μέτρα μου :). Δεν γράφω τις ερωτήσεις γιατί σίγουρα τις ξέρεται απ' έξω, αλλά έχω αριθμήσει τις απαντήσεις. Δεν παρέλειψα να αναφέρω και μια όμορφη συνάντηση bloggers στο Θησείο για καφέ, με οργανώτρια τη Zouzouna!

Προσπάθησα να δώσω μια film noir ατμόσφαιρα και σε αυτό βοήθησε η μουσική του Vangelis για την ταινία Blade Runner σε εκτέλεση από την The New American Orchestra. Να θυμήσω ότι το σενάριο ήταν βασισμένο στο εξαιρετικό μυθιστόρημα του Philip K. Dick, "Do Androids Dream Of Electric Sheep" ή "Το Ηλεκτρικό Πρόβατο" στην Ελληνική έκδοση.

63 σχόλια:

ZouZouna είπε...

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ!!! ΜΠΡΑΒΟ !!!! ΕΥΦΙΕΣΤΑΤΟ !!! ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ

Ra Ma είπε...

@Zouzouna, ...χαλάρωσε!!!
Οι διαθέσιμες ώρες για ...μόνος με τον υπολογιστή είναι αυτές οι βάρβαρες!!!!

Καλό ξημέρωμα!!!!

koulpa είπε...

xaxa καταπληκτικό.. το πέτυχες το noire.. πολύ καλη η έμπνευση και η πραγματοπόιηση.. και σήμερα όνόμασα ένα φάκελο με τα αγαπημένα που αφορούν κατασκευες και πατέντες "κυρος γραναζης"..:):)
Την καλημέρα μου πλέον:):)

Ra Ma είπε...

@Koulpie, το πέτυχα λες το noir? και τι σύμπτωση αυτή με το όνομα....

Να είσαι καλά. Καλημέρα μαστορά μου!!!!

mmexer είπε...

lol πολύ καλό....
έχεις ταλέντο εσύ :) Δεν περνάς απ' τον μπέκα να δεις τι κάνει; χαχαχαχα

Ra Ma είπε...

@mmexer, είδες ταλέντο!!! χα,χα,χα. Τα κατάλαβα όλα χωρίς ....να ανοίξει ο ύποπτος το στόμα του!!!!!!

Καλημέρα.

δεσποιναριον είπε...

Α πολυ ωραιος! πολυ ωραιος και πολυπλευρος. Ε τι αλλο να πω τωρα χωρις να καταληξω σε κλισε. Εσυ και ο υπολογιστης τις βαρβαρες ωρες χορευετε για να βλεπουμε εμεις. Φιλια Μαρκονι μου.

So_Far είπε...

Ν' αρχίσω με τα τυπικά για να το απογειώσω μετά.
Ευχαριστώ για την ανταπόκριση.
Μην ειναι το καινούριο λάπτοπ; Μην είναι τα νότια προάστεια που είναι πιο noir από όσο τους φαίνεται; μην είναι ο περίεργα ανοιξιάτικος καιρος; μην είναι ο "Ντασιελ Χάμετ" που κρύβετε μέσα σας; RESPECT !!! Μένει στην ιστορία ως ένα από τα αποαυστικότερα κειμενα so far σε μπλογκοπαίχνιδο.
Και φυσικά σας καλώ και σε αυτό που μόλις έπαιξα κι εγώ.
Πάω να προσθέσω και την τυπική πρόσκληση.

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα πειρατή! Το παιχνίδι δεν το γνωρίζω (εγώ ως πρωτάρα κάτι εύκολα παίζω, τα οποία κάνω και λάθος!), ΑΛΛΑ, το κείμενο από συγγραφικής απόψεως το βρήκα εκπληκτικό! Δοκίμασε το αστυνομικό μυθιστόρημα, θα σου πηγαίνει πολύ και πραγματικά έχεις ταλέντο, το εννοούν όσοι στο λένε, δεν είναι φιλικό "χαδάκι".
Τα φιλιά μου!

Ra Ma είπε...

@δεσποιναριον, καλώς ήρθες..... επιτέλους. Αυτοί οι φίλοι σου και με τη διαφορά της ώρας, δεν μας άφηναν να κοιμηθούμε. ...Θα στείλω τον αστυνόμο για ανακρίσεις!!!
Από τότε που αγόρασα laptop, οι ώρες μου έχουν απογειωθεί!!!

Καλημέρα, φιλιά και καλή ξεκούραση.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ noire και αυτοβιογραφικό! Μπράβο Μαρκόνι!

Ra Ma είπε...

@So_Far, η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν οι ταινίες του ΄60 με τον μοναχικό ντετέκτιβ, στο σκοτεινό του γραφείο, να σέρνεται από τα πάθη του, λίγο περιθωριακό, στυλάτο, να αφηγείται με αυτές τις σύντομες προτάσεις γεμάτες ατάκες και με την ανάλογη μουσική την ιστορία.
Τόσο πολύ σου άρεσε? Εμείς στα Νότια προάστεια, αν κάτι πάει άσχημα, πάμε δίπλα στη θάλασσα και χανόμαστε στην αγκαλιά της. Ίσως ξεφορτώνουμε και γεμίζουμε ενέργεια πιο εύκολα. Έχω και τον Μπέκα μέσα μου!!!
Αυτό το νέο παιγνίδι είναι όπως το είπες, πολύ ...surreal. Και ειδικά μετά της απαντήσεις της pastaflora νοιώθω άδειος από έμπνευση!

Καλημέρα.

Ra Ma είπε...

@Maria, μην αγχώνεσαι! Το παιχνίδι είναι πολύ εύκολο, εγώ το κάνω ...δύσκολο!!!! Βρίσκω πολύ δημιουργικό όλο το σκηνικό που στήνω γύρω από κάθε θέμα. Αν σας αρέσει ακόμα καλύτερα!!!!

Με τιμά αυτό με το γράψιμο! Ξέρεις ότι όσο πιο πολύ διαβάζεις έχεις λεξιλόγιο, εικόνες και ιδέες. Πέρα από την εξάσκιση εγώ τουλάχιστον χρειάζομαι και καθοδήγιση. Όσες φορές το διάβαζα έβρισκα λέξεις να διορθώνω για να γίνεται πιο δεμένο. Έτσι όμως δεν θα το τελείωνα ...ποτέ. Άλλωστε ...ένα παιγνίδι είναι μόνο! Μια ατμόσφαιρα ήθελα να περάσω!

Καλημέρα και ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Και τα δικά μου φιλιά!

Ra Ma είπε...

@Πειραματικέ, ...προσπάθησα!!!!
Η οικογένεια είναι σε μουσείο της Πλάκας, ετοιμάζομαι να πάω να τους πάρω και μετά φαγητό στον ήλιο και μέχρι το βράδυ σε επίσκεψη. Δεν βρήκα ...χρόνο να φορτίσω τα PMR!!!
Δεν σου λέω καλό Πάσχα ακόμα!!!!

Καλημέρα!!!!

faraona είπε...

Mηπως Θυμιο μου ν ασχοληθεις με την σκηνοθεσια?
Μηπως να γινεις σεναριστας?
Τι ηταν αυτο?
Εκανες το ανιαρο μπλογκοπαιγνιο,ενα αριστουργημα!!!!!
Σμααατς!!!!

Roadartist είπε...

Πάρα πολύ καλό! Μπράβο!
Και η μουσική που έχεις βάλει ταιριάζει απόλυτα στην ατμόσφαιρα!!

Maria Mikro Analogo είπε...

Marconi, έχω πάθει την πλάκα μου με το κείμενό σου! Δεν έχω λόγια... μπράβο!
Φιλιά :)

Ανώνυμος είπε...

με ξεπέρασες... με ξεπέρασες στ' αλήθεια

τι σεναριο, τι κείμενο, τι μουσική, τι ατμόσφαιρα!

ετσι μου ερχεται να πω πως αν με καλεσεις σ' αυτό το παιχνίδι, επιστρέφω από Μόσχα πάραυτα κι ανοίγω πάλι το blog μου...

Ναταλία

Ra Ma είπε...

@Faraona, μια ...καλλιτεχνική ανησυχία μάλλον την έχω. Οτιδήποτε χρειάζεται λεπτομέρεια και χέρια μου αρέσει όπως η ζωγραφική και κατασκευές. Έχω απίστευτη υπομονή. Ίσως το ...ζώδιο!
Μου άρεσε η τελευταία σου παρατήρηση!

Φιλιά και καλό βράδυ.

Ra Ma είπε...

@Road, η μουσική είναι το αριστούργημα! Έχω κολλήσει με αυτό το κομμάτι από τότε που το έβαλα. Δες την ταινία αν δεν την έχεις δει.

Φιλιά και καλό βράδυ.

Ra Ma είπε...

@Μαρία, ...προσπάθησα να φτιάξω αστμόσφαιρα!!!

Φιλιά και καλό βράδυ.

Ra Ma είπε...

@Ναταλια, κατάφερα να σε ξεπεράσω??? Yes!!! Ασε που θα παίζω πλέον χωρίς αντίπαλο!!!

Σου τα έχω πει. Πιστεύω ότι πέρα από την επικοινωνία που γίνεται μεταξύ μας (και βλέπεις ότι με μερικά άτομα χωρίς να τα γνωρίζεις 'κολλάς' μαζί τους), είναι και η δημιουργία. Απόλαυσα κάθε στιγμή μέχρι να το φτιάξω. Από το να βρω φωτογραφίες, να γράψω το κείμενο, να παιδευτώ να κατεβάσω τη μουσική (χωρίς τη μουσική δεν θα το έβγαζα). Και νιώθω όμορφα όταν βλέπω το αποτέλεσμα αν και ξέρω ότι θα μπορούσα να κάνω πολύ καλύτερο. Και αυτό δεν θα άλλαζε αν ήξερα ότι μόνο δυο φίλοι θα το διαβάσουν, γιατί έτσι ξεκίνησε αυτό το blog. Δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, για αυτό αποφάσισα όχι άγχος, όταν φτιάχνω κάτι θα το βγάζω.

Να σου πω ακόμα ότι στο post με τη Γαία, κάνοντας αναζήτηση έπεσα πάνω σε ένα παλιό κείμενό σου που έλεγες ότι ανεξάρτητα με τις παρατραβηγμένες απόψεις των ειδικών, η Γαία έχει εμπνεύσει τον άνθρωπο να δημιουργήσει καταπληκτικά ποιήματα, συγγράματα κλπ.(κάπως έτσι) και μου άρεσε πάρα πολύ. Έδωσες μια διάσταση που εγώ δεν την είχα φανταστεί. Για αυτό σε ρώτησα με ποιό κριτήριο αποφασίζεις αν το blog σου προσφέρει κάτι?

Αν είναι να επιστρέψεις με το να σε καλέσω να παίξεις, τότε ΝΑΙ σου στέλνω πρόσκληση!!!!

Πολλά φιλιά Ναταλίτσα.
(βλέπεις ...παίρνω θάρρος χωρίς καν να σε γνωρίζω!)

prasino liker είπε...

Marconi ενα αριστουργημα που μας κρατα καθηλωμενους.Ωσπου να γινουμε κομματι του.Πολυ εξυπνο το κειμενο σου και ιδιαιτερο.

So_Far είπε...

A, μην ανησυχείς έτσι ένιωσα κι εγώ μόλις διάβασα το Πασταφλωρίνι. Μετά όμως ο θαλασσινός αέρας πήρε θέση στην εγκεφαλική αριστερή πλευρά υπό κλίση γωνίας 160 μοιρών και άρχισε το πάρτυ...

Για τη μυστηριακή ατμόσφαιρα των αστυνομικών ταινιών του 60, συμφωνούμε απόλυτα , και θα πρέπει να σου πω μάλιστα ότι η τηλεοπτική αναβίωση και επιβίωση του αστυνόμου Μπέκα, οφείλεται σε γυναίκα μπλόγκερ...
Καλή σου μέρα ... Ζαν Γκαμπέν

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα και καλή Μεγάλη Βδομάδα! Πρόσκληση στο ιστολόγιό μου - όχι για παιχνίδι...

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλημέρα!!!

χα χα.. noire.. μάλιστα!!!

ok..ότι πεις!!!!

καλή εβδομάδα!

Pastaflora είπε...

Σηκώνω το ποτήρι μου και πίνω ένα Martini στην υγειά σου! Πάντα στο Galaxy, βεβαίως, βεβαίως!

Ra Ma είπε...

@likeraki, χαίρομαι που σου άρεσε! Λίγες άστατες μέρες ακόμα και μετά τα ...χειμωνίατικα στη ντουλάπα!

Καλημέρα και καλή εβοδμάδα.

NdN είπε...

Πραγματικά ευφυέστατο το κείμενο σου. Ούτε που κατάλαβα ότι πρόκειτα για το Blogoπαίχνιδο!

Καλές Πασχαλινές διακοπές!

Ra Ma είπε...

@So_Far, ο Μαιγκρέ του Ζ.Σιμενόν ήταν ο αγαπημένος μου ήρωας στα κόμικς και μου το θυμίσες με το Ζαν Γκαμπέν που είπες!!! Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο...
Το σενάριο το ...δουλεύω, αλλά έχουμε το Πάσχα που αναγκαστικά πρέπει να κάνω μια μικρή διακοπή! Δεν βλέπω να προλαβαίνω...

Καλημέρα ...Λώρενς (άσχετο, αλλά κάπως έτσι σε φαντάζομαι στην έρημο!)

Ra Ma είπε...

@Μαρία, αφού πρώτα σε διάβασα και επέστρεψα, είδα το σχόλιο-πρόσκληση, ωχ λέω πότε πρόλαβε....

Καλή εβδομάδα!!!

Ra Ma είπε...

@ζαχαρούλα, noir συμφωνείς για να μην διαφωνήσεις? Το πρωϊ περνούσα από τα μέρη σου (δεν άφησα σχόλιo :))και αργότερα σε είδα εδώ. Τυχαίο ή έχεις ...κατασκόπους?

Καλη εβδομάδα!!!

Ra Ma είπε...

@pastaflora, το Galaxy στο σενάριο ήταν για σένα!!! Στην υγειά σας!!!

Καλή εβδομάδα!!!

Ra Ma είπε...

@NdN, και σε σένα ήμουν το πρωϊ, να δω τι έγινε με τη ...μετακόμιση!!! Ναι, ένα παιγνίδι ήταν....

Καλή εβδομάδα και να λυθούν τα προβλήματα των συνδέσεών σου γρήγορα!

Unknown είπε...

τέλειοοο ήτανε ! :D

kalhspera, kali vdomada, kai ti allo lene aytes tis meres? a nai.. kalo pasxa ;p

Ανώνυμος είπε...

αψογος!!!

δεν υπηρχε περιπτωση να καταφερω να διαβασω το καταπληκτικο σου ποστ αν δεν τυπωνα τις 5 σελιδες που πηρε μαζι με τις φωτο...
αραξα στην καρεκλα και πραγματικα το θαυμασα το κειμενο...τοσο που σκεφτομαι να το κρατησω!

καμια φορα να μας δειξεις την συλλογη με τις γραβατες...τις ζηλευω καθοτι ο δικος μου αντρας εχει μονο μια για ωρα αναγκης : )))

κι οπως καταλαβες ναι!!!! γκρεμισε ενας φουρνος καπου στην αθηνα και περασα να σου ευχηθω ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ να εχεις...

να περασετε υπεροχα : )))

Ra Ma είπε...

@inner silence, χάρηκα που σου άερσε!
Να ευχηθούμε καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση και καλή ξεκούραση!

Ra Ma είπε...

@una mama, με κάνεις και κοκκινίζω! Όταν το διαβάζεις πρέπει να ακούς και τη μουσική!!!
Περνάω και σε ...παρακολουθώ οπότε ξέρω τι κάνεις!!!

Καλό Πάσχα και καλή σας ξεκούραση!!!
Τις άλλες ευχές ...προσεχώς!

KitsosMitsos είπε...

Ωωωω! Τρελές συνέχειες βλέπω. Μικρός διάβαζες πολύ αντίστοιχα μυθιστορήματα;

fevis είπε...

Σούπερ!!!! Κρυφά ταλέντα βλέπω....:-)

anamella είπε...

Ένα από τα καλύτερα πόστ που διάβασα
γι΄αυτό το παιχνίδι !!!!
Αγαπητέ μου έχετε τρομερή φαντασία !!
Τα θερμά μου συγχαρητήρια !!!!

Καλό Πάσχα
Καλή Ανάσταση

Side21 είπε...

Χε Χε Χε !!!
Τελικά δεν τη γλύτωσες
βλέπω τη bloggoανάκριση ...
Ελπίζω να φόραγες εσώρουχο
κατά τη διάρκειά της !!!
Μεγαλοβδομαδιάτικα ...
Καλό σου Πάσχα ...

Dr_MAD είπε...

Ηθελα να σου αφήσω εγκωμιαστικότατο σχόλιο περί του ευφάνταστου τρόπου παρουσίασης ενός τόσο βαρετού παιγνίου, ΑΛΛΑ

Ο Μπέρι ήταν παίκτης του ΠΑΟΚ!
ΜΕΤΑ πήγε στο γάβρο!

ΜΠΑΟΚάρα ΟΛΕ ρε!

Dr_MAD είπε...

Για την ιστορία BeriBeri λέγεται η έλλειψη της θειαμίνης (συμπλεγμα βιταμίνης Β1)

Ra Ma είπε...

@KitsMits, μου αρέσουν τέτοιου είδους αστυνομικές ιστορίες, όπως τα αντίστοιχα κομικς.

Καλημέρα.

Ra Ma είπε...

@fevis, ...κάνω ότι μπορώ, (όχι και πολλά δηλαδή χα,χα,χα) που να συναγωνιστώ εσάς!!!

Καλημέρα!

Ra Ma είπε...

@Anamella, σας ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια.

Καλό Πάσχα και από μένα!

Ra Ma είπε...

@side21, τελικά δεν τη γλύτωσα.... Εσώρουχα φορούσα αλλά δεν φορούσα ..φουστίτσα!!!! χα,χα,χα

Καλό Πάσχα και σε εσάς!

Ra Ma είπε...

@MAD, δεν σε αφήνει ο Ιπποκράτης να μην δώσεις διευκρινήσεις :))
Επίσης δεν σε αφήνει και ο οπαδός που έχεις μέσα σου να μην κάνεις αυτή τη μικρή και ανούσια παρατήρηση!!!!

Καλημέρα γιατρέ μου!

ZouZouna είπε...

Oσο το διαβάζω τόσο δεν χορταίνω. Για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος όμως..... οργανωτές ο Μελωμένος και η Ζουζούνα. Εγώ "εργάστηκα" σε μία ιδέα δική του. Τι είμαι εγώ ένα μυρμιγκάκι.....

An-Lu είπε...

Μιλάμε κέντησες!!!!!!!!
Θερμά συγχαρητήρια!
;-)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Α-ΦΩ-ΝΗ...
Ε-ΓΡΑ-ΨΕΣ!!!!!!!

Τούτο το κομμάτι ακουγες όταν έγραφες...αστυνόμε marconi...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ra Ma είπε...

@Zouzouna, ναι, εσύ ήσουν η "ψυχή" και η "οργανώτρια" της ιδέας. Είσαι ένα μυρμιγκάκι ...εργατικό!!!

Ra Ma είπε...

@An-Lu, να σας μαρτυρήσω ότι εμνεύστηκα από τον δικό σας τίτλο: "Ανακριτικά τερτίπια"!!!! Οπότε έχετε μέρος της ...δημιουργίας!

Καλημέρα!!

Ra Ma είπε...

@Γλαρένια, το κομματι το είχα στο μυαλό μου. Από τη μέση και μετά αποφάσισα να μάθω πως στο καλό μπορώ να βάλω μουσική στο blog!!!! και από τότε έπαιζε μέχερι να το τελειώσω και να το διορθώσω.... Φαντάσου αυτή τη μουσική, νύκτα, μόνος με το laptop στο γραφείο (...εννοώ στο τραπέζι της κουζίνας!!!). Θα σας το φωτογραφήσω...

Φιλιά και Καλό Πάσχα.

Roadartist είπε...

Περασα να σου αφησω τις ευχες μου..Καλή Ανάσταση να εχεις marconi, να περασεις καλα αυτες τις μερες!

faraona είπε...

Καλο Πασχα
Ανασταση ψυχης και σωματος
με υγεια,αγαπη και ελπιδα.
Καλε μου φιλε να περασεις οσο το δυνατον καλυτερα.
φιλια

Σπύρος είπε...

ΜΑΡΚΟΝΙ...θα σε λεω ΣΚΟΡΤΣΕΖΕ...:)!!! ΧΑΧ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ δεν παιζεσαι με τιποτα τελικα ! καλο πασχα καλα να περασεις φιλια πολλα

Ra Ma είπε...

@Road, να είσαι καλά!!!

Καλό Πάσχα και καλή ξεκούραση.

Ra Ma είπε...

@Faraona, ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου που είναι μέσα από την καρδιά σου.

Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.
Φιλιά.

Ra Ma είπε...

@Loc, ο ...Scorsese σου εύχετε

Καλό Πάσχα!!!!

Marina είπε...

Απολαυστικός όπως πάντα..αν και να σου πώ με τρόμαξες στην αρχή..
Χριστός Ανέστη

Ra Ma είπε...

@marina, ελπίζω μόνο να σκέφτηκες να διαλέξεις μουσική από κάτω τη μουσική από το Blade Runner! ...Κάνει ατμόσφαιρα!!!! έπαιζε αυτόματα με το post.
Αληθώς ο Κύριος, Καλημέρα!